Σε μια… σιβυλλική δήλωση προχώρησε προχθές, Πέμπτη, ο Υπουργός Εσωτερικών κ. Μάκης Βορίδης, ο οποίος βρέθηκε στην περιοχή μας για να συμμετάσχει στην ημερίδα με θέμα «Ο. Τ. Α. και Δίκαιη Μετάβαση» που έγινε στο κτίριο της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης Δυτικής Μακεδονίας.
***
Συγκεκριμένα, ο Υπουργός μεταξύ άλλων τόνισε, όπως διαβάζουμε στο σχετικό ρεπορτάζ του ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ, «πως πρωταρχικός στόχος είναι τα χρήματα που έχουν εξασφαλιστεί να μετατραπούν σε κάτι που βλέπει ο κόσμος»!
***
Και τώρα προκύπτει το μεγάλο και ακανθώδες ερώτημα. Τι είναι αυτό το κάτι που, μπορεί να, βλέπει ο κόσμος;
***
Αν ξεκινήσουμε αναλογιζόμενοι τη μέχρι τώρα «Δίκαιη Μετάβαση» θα λέγαμε πως εκείνο που βλέπει είναι τα ποσοστά ανεργίας να μεγαλώνουν, τον πληθυσμό της Δυτικής Μακεδονίας να μειώνεται και όλο και περισσότεροι νέοι ν’ αναζητούν σ’ άλλη γη και σ’ άλλα μέρη την τύχη τους.
***
Φυσικά, και για να είμαστε δίκαιοι, αυτό δεν συμβαίνει μόνο τα χρόνια της «Μετάβασης» αλλά είχε ξεκινήσει πριν ξεσπάσει η κρίση σ’ όλη τη χώρα, κάτι που αποδείκνυαν οι ψυχροί και έγκυροι αριθμοί, αλλά το βλέπαμε, επίσης, και το διαπιστώναμε και όσοι μένουμε εδώ.
***
Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση επιδεινώθηκε και το κακό δεν βρίσκεται στο ότι άρχισαν να σβήνουν οι Μονάδες της ΔΕΗ, αλλά πως δεν είχε υπάρξει η ουσιαστική μέριμνα, το ρεαλιστικό και σταθερό σχέδιο και οι απαραίτητες πράξεις για να περάσουμε σε άλλο αναπτυξιακό μοντέλο, το οποίο θα εφαρμόζονταν ήδη.
***
Πολύ απλά, και για να μην κουράζουμε, είμαστε ακόμα στο «θα σχεδιάσουμε», «θα προγραμματίσουμε», «θα δούμε, γενικώς…».
***
Οι πολίτες, όμως, εκείνο που βλέπουν καθημερινά μπροστά τους είναι μια πραγματικότητα που δημιουργεί ανησυχία και ανασφάλεια. Ή μήπως όχι;
***
Αν υπάρχει κάποια πειστική απάντηση, ευχαρίστως να την ακούσουμε και να την δημοσιεύσουμε. Με ακριβή στοιχεία, βέβαια, και όχι απλές εικασίες, υποσχέσεις που μέλλεται να εκπληρωθούν, κάποτε…
***
Αυτά, λοιπόν, είναι, σε γενικές γραμμές, όσα βλέπει μέχρι τώρα ο κόσμος.
***
Αλλά ας επανέλθουμε στο αρχικό ερώτημα. Τι είναι αυτό το κάτι που, μπορεί να, βλέπει ο κόσμος;
***
Λόγω του σιβυλλικού, αλλά και του ασαφούς, χαρακτήρα της δήλωσης του κ. Μάκη Βορίδη δεν μπορέσαμε να σκεφτούμε κάτι χειροπιαστό, πλην της δημιουργίας ενός Μνημείου!
***
Ένα Μνημείο σαν αυτό της φωτογραφίας, το οποίο υπάρχει στην πρωτεύουσα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, την Ουάσιγκτον, το μνημείο της Ίβο Τζίμα, και σηματοδοτεί μια απ’ τις φονικότερες μάχες, στην περιοχή του Ειρηνικού Ωκεανού, του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, σ’ ένα νησί που η ονομασία του σημαίνει «Νησί από θειάφι».
***
Αφού αλλάξουμε, οπωσδήποτε, τη σημαία και βάλουμε τη δική μας, και αντικαταστήσουμε τους στρατιώτες με πολίτες, χωρίς τα πρόσωπα τους να παραπέμπουν σε κάποιους συγκεκριμένους, το δικό μας Μνημείο θα συμβολίζει την προσπάθεια μας να κρατήσουμε ψηλά το λάβαρο της ανάπτυξης, δίνοντας σκληρή μάχη γι’ αυτό το στόχο.
***
Θα μπορούσαμε, βέβαια, στη θέση των πολιτών να βάλουμε κάποιους πολιτικούς, όλων των βαθμίδων και των αποχρώσεων, αλλά το πρόβλημα είναι ποιους να βάλεις και ποιους ν’ αφήσεις απ’ έξω.
***
Το χειρότερο πρόβλημα, όμως, θα μπορούσε να είναι ότι με τους πολιτικούς μας αποτυπωμένους σε αγάλματα, το Μνημείο ενδεχομένως να μετατρέπονταν σε χώρο… λατρείας εκ μέρους των πολιτών, οι οποίοι θα ήθελαν να το επισκέπτονται για να εκφράσουν με κάθε τρόπο την… ευγνωμοσύνη τους για τα όσα καλά έγιναν στον τόπο μας, άλλος κρατώντας κάποια μπογιά και άλλος όσα ζαρζαβατικά περίσσεψαν στο σπίτι και δεν μπορούσαν πλέον να καταναλωθούν.
***
Γι’ αυτό καλύτερα να απεικονιστούν πολίτες και οι πολιτικοί μας απλώς να καταθέτουν στεφάνια σε εθνικές γιορτές και σημαντικές επετείους, τιμώντας έτσι όλους εκείνους τους ανώνυμους και αφανείς ψηφοφόρους που… έπεσαν μέχρις ενός, στις υποσχέσεις εκείνων πειθόμενοι πως η ανάπτυξη αργεί, αλλά δεν λησμονεί, και κάποια μέρα, στο εγγύς ή το απώτερο μέλλον θα έρθει και προς τα εδώ.
