‘–ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ! Μόνο γέλια μπορεί να προκαλέσει ο τίτλος! Στην
πραγματικότητα, θα έλεγα, μόνο κλάματα! Ή καλύτερα το δίλημμα,
*Είμαστε για γέλια ή για κλάματα;*
–Θέλω να μου πείτε τελικά *που δεν εμπλέκεται αυτός ο στρατός*;
–Ο στρατός, που από τα χείλη κάποιων “ταλαιπωρημένων(!!) πολιτικών”,
που εκ πρώτης όψης θυμίζουν *εκκενώσεις βόθρων ο Αχόρταγος*,
χαρακτηρίζεται με την πρώτη ευκαιρία με λόγια απαξίωσης και απρεπώς!
Κατά την ταπεινή μου άποψη, ο λόγος προφανής, προφανής, *γιατί απλά
έχετε, αφενός επίγνωση του αποτελέσματος ενός συσχετισμού μεταξύ σας
και του στρατεύματος και ότι αυτό προκύπτει από τους ίδιους του
πολίτες και αφετέρου, γιατί εκ της γνώσης αυτής σας γεννάται ένα
αίσθημα κατωτερότητας, ήτοι κόμπλεξ, που σας οδηγεί στην λογική του
αμύνομαι πίσω από την ασυλία μου, οπότε μπορείτε και να χαρακτηρίζετε
ελεύθερα τον οποιονδήποτε, με όποια λόγια υποτιμητικά νομίζετε! Και
δεν *Ντρέπεστε*, που κάθε που αναδεικνύεται η αδυναμία σας, τρέχεται
στις αγκαλιές εκείνων που απαξιώνετε! Να λοιπόν η απάντηση προς εσάς,
την δίνεται κάθε φορά μόνοι σας! *Είμαστε και για μια ακόμη φορά
αποδεικνυόμαστε άχρηστοι και ζηοτύμε την βοήθεια σας*! Θα την έχετε,
**Όχι για σας, αλλά για τον λαό!**
–Αλλά αυτό το κράτος είναι δικό σας έργο! Αποδειχθήκατε συλλήβδην,
*άχρηστοι φαφλατάδες ικανοί μόνο για λεκτικές αντιπαραθέσεις
θεατρινισμού στα κανάλια, αδύναμοι διαχειριστές και των πιο απλών
καταστάσεων που σε άλλες χώρες αντιμετωπίζονται δια απλών διαδικασιών
από υπηρεσιακούς και μόνο παράγοντες, ανίκανοι επιχειρηματίες και
άχρηστοι εργοδότες όλων των εθνικών επιχειρήσεων τις οποίες στην
τελική φαλιρίσατε -“ΔΕΗ – ΟΤΕ – ΟΣΕ – ΛΙΜΑΝΙΑ- ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ-
ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ – ΕΛΒΟ – ΕΒΟ – ΠΥΡΚΑΛ-Κ.Λ.Π” -και εν τέλει καλώς ξεπουλήσατε
και ξεπουλάτε ότι απέμεινε, προκειμένου να διασωθούν τα εθνικά μας
πτώματα!
–Διαπρέψατε βεβαίως, εδώ και μισό αιώνα, σε άλλες καταστάσεις, όπως
στην μη καλή διαχείριση του δημοσίου χρήματος, στον αυτο- εξευτελισμό
σας σαν καταχραστές με την πρώτη ευκαιρία του δημόσιου κορβανά, στον
“λαϊκισμό” που εν τέλει κατέστη σαν πολιτική καθημερινότητα μια
εμετική αηδία, στην πρακτική της αλληλοκατηγορίας μεταξύ της εκάστοτε
συμπολίτευση και των αντιπολιτευόμενων πολιτικών δυνάμεων, στην
διαίρεση του λαού και στην όξυνση των μεταξύ τους πολιτικών ιδεολογιών
διαφορών με σκοπό την συγκράτηση σε πρώτη φάση και την αλίευση ψήφων
στην δεύτερη, κ.ο.κ!
–Λυπάμαι που θα το πω, αλλά πολλά αστέρια μαζί και ένα φεγγάρι, δεν
μπορούν να φθάσουν όλα μαζί την λάμψη ενός ήλιου!
—
Ρουσσάκης Σαρ. Πολυχρόνης
Έλλην το γένος, Μακεδνός
Πατριώτης κατά το ήθος
Σκεπτόμενος κατά το έθος
Χριστιανός Ορθόδοξος
(17 ΦΕΒ. 2021)