ΕΠΕΙΔΗ ἐσχάτως ἀκούγονται πολλὰ λόγια ἀνεύθυνα γιὰ τὸ ποιὸς εἶναι κτίτορας τῆς ἀνωτέρω Ἱερᾶς Μονῆς, γιαὐτὸ ἡ Ἱερὰ Μητρόπολί μας ἀνέθεσε νὰ ἐρευνηθοῦν τὰ ἱστορικὰ στοιχεῖα τῆς Μονῆς ἀπὸ τὸ ἀρχεῖο της καὶ νὰ παρατεθοῦν φωτογραφικά.
ΠΡΩΤΑ μία διευκρίνησι. Ἄλλο εἶναι ὁ κτήτωρ κι ἄλλο εἶναι ὁ κτίτωρ ἢ κτίστωρ. Μὲ η σημαίνει ποιὸς κατέχει, σὲ ποιὸν ἀνήκει, ἢ ποιανοῦ κτῆμα εἶναι τὸ χωράφι, τὸ σπίτι, ὁ Ναὸς ἢ τὸ Μοναστήρι, ἀπὸ τὸ ρῆμα κτάομαι-κτῶμαι=εἶμαι ἀφεντικὸ τοῦ τάδε κτήματος ἢ οἰκήματος. Μὲ ι σημαίνει ποιὸς ἔκτισε τὸ σπίτι ἢ τὸν Ναὸ ἢ τὸ Μοναστήρι αὐτό, ἀπὸ τὸ ρῆμα κτίζω. Ὅταν μιλοῦμε ἢ γράφουμε τὶς λέξεις αὐτές, νὰ ξέρουμε καὶ τὶ σημαίνουν μὲ ἀκρίβεια. Ἀλλιῶς λέμε ἄλλα ἀντ’ ἄλλων.
Προκειμένου περὶ ἑνὸς Μοναστηριοῦ ἢ ἑνὸς Ναοῦ κτήτωρ ἢ ἀφεντικὸ χώρου κοινῆς λατρείας δὲν μπορεῖ ποτὲ νὰ εἶναι κάποιος ἰδιώτης, σὰν νὰ ἀνοίγη ἕνα μαγαζί, παρὰ μόνο ἡ κάθε τοπικὴ Ἱερὰ Μητρόπολις, ἢ γενικῶς ἡ Ἐκκλησία, ὑπὸ τὴν σκέπη καὶ εὐθύνη τῆς ὁποίας κτίζονται Ναοὶ καὶ Μοναστήρια σύμφωνα μὲ τὶς νομοθεσίες τοῦ Κράτους καὶ τῆς Ἐκκλησίας. Ἀκόμη κι ἂν ἕνας ἔχη διαθέσει ὅλην τὴν δαπάνη γιὰ τὴν ἀνέγερσι Ναοῦ ἢ Μοναστηριοῦ δὲν εἶναι κτῆμα του. Αὐτὸς θεωρεῖται εὐεργέτης ἢ μέγας εὐεργέτης καὶ μνημονεύεται ἐσαεί, ὅπως οἱ βυζαντινοὶ αὐτοκράτορες στὸ Ἅγιο Ὄρος. Στὴν Πτολεμαΐδα ἀκόμη κι ὁ ἹΝ Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, ποὺ ἔχτισε ὁ π.Χρῆστος δὲν εἶναι κτῆμα του, ἀλλὰ εἶναι γραμμένος νομικὰ ὡς περιουσιακὸ στοιχεῖο στὸν ἹΝ Ἁγίων Νεομαρτύρων. Ἄτακτο καθεστὼς δημιούργησαν τὰ ἐκκλησάκια στὰ νησιὰ κυρίως ὡς ἰδιωτικοὶ ναοί, ἢ αὐτὰ ποὺ ξεφύτρωσαν σὰν μανιτάρια μέσα σὲ χωράφια καὶ κτήματα. Κι αὐτὰ ἀλλιῶς ἔπρεπε νὰ ἱδρυθοῦν καὶ νὰ ἔχουν σωστὴ νομικὴ ὑπόστασι, ὅπως ἔχει κάθε κτίσμα.
Κτίτωρ ἢ κτίτορες πάλι εἶναι αὐτοὶ ποὺ συνέβαλαν πολύ γιὰ τὸ κτίσιμο ἑνὸς Ναοῦ ἢ ἑνὸς Μοναστηριοῦ. Δηλαδὴ ξεκίνησαν ἀπὸ τὸ θεμέλιο κι ἔφτασαν μὲ πολλοὺς κόπους μέχρι τὸ τέλος, ὅπως ὁ π.Δῆμος τὸν ἹΝ Ἁγίου Στεφάνου Πτολεμαΐδος ἢ ὁ π.Χαράλαμπος στὴν Ἀναρράχη, ἢ καὶ ἄλλοι ἱερεῖς στὴν Μητρόπολί μας. Ἔχτισαν τοὺς Ναούς, πῆραν σύνταξι καὶ πῆγαν στὰ σπίτια τους χωρὶς νὰ ἔχουν κάποια ἀξίωσι ἐπὶ τοῦ Ναοῦ ποὺ ἔχτισαν. Κάποιοι ποὺ συμβάλλουν στὴν πορεία τοῦ χρόνου συμπληρώνοντας ἐλλείψεις κι αὐτοὶ λογίζονται συνκτίτορες. Τὸν ἀκριβὸ αὐτὸ τίτλο ὅμως τὸν ἀκοῦν στὴν ἄλλη ζωή. Γιαὐτὸ καὶ ὅταν ἀπέλθουν τοὺς τελοῦν κάθε χρόνο τὸ κτιτορικὸ μνημόσυνο.
******************
ΚΑΙ ΤΩΡΑ γιὰ τὴν Ἱ.Μονὴ Ἁγίας Παρασκευῆς.
Ἱστορικὸ ὅριο στὸ παρελθὸν εἶναι τὰ Ὀρλωφικὰ 1769. Τὰ ἀντίποινα τοῦ δυνάστη ἔφτασαν κι ὡς ἐδῶ καὶ κατέστρεψαν τὸν Ναὸ καὶ τὸ μοναστήρι, ἂν ὑπῆρχε.
Ἡ σημερινὴ ἱστορία της ξεκινᾶ τὸν Ἰούνιο τοῦ 1932 μὲ τὴν μπάμπωΡύσσω ἢ Χρυσούλα Κύπτη ἐκ Φούφα. Αὐτὴ ἔβλεπε μιὰ μαυροφόρα νὰ τῆς λέη ἐπιτακτικὰ νὰ σκάψη ἐκεῖ στὸ βακούφι. Πρὶν τὴν ἀνταλλαγὴ τοῦ 1922 ἦταν κτῆμα τοῦ Ἀρούν. Στὸν Φούφα, ποὺ εἶπε τὸ ὅραμά της, δὲν τῆς ἔδωσαν σημασία. Ὅμως τελικὰ τὴν πρόσεξαν στὸ Μυλοχώρι, ποὺ τότε γράφονταν μὲ υ.
Μὲ ἄδεια τοῦ Μητροπολίτη Πτολεμαΐδος Ἰωακεὶμ Μαρτινιανοῦ καὶ τῆς Ἀστυνομίας ἀνέβηκαν οἱ Μηλοχωρίτες καὶ ἔσκαψαν, ὅπου τοὺς ὑπέδειξε ἡ μπάμπωΡύσσω. Βρῆκαν θεμέλια ναοῦ, κεραμικὴ εἰκόνα, κέρματα καὶ πήλινα ἀγγεῖα. Περίπου τὰ ἴδια βρέθηκαν μέσα στὸ 1950 καὶ στὴν Παναγία τοῦ Φούφα. Ἀμέσως ἔγινε πόλος ἕλξεως καὶ συρροὴ κόσμου. Τὰ δημοσιεύματα, τῶν ἡμερῶν ἐκείνων τῆς ΕΠΑΡΧΙΑΚΗΣ ΦΩΝΗΣ, ἀκόμη δὲ καὶ ἕνα στὴν μακρυνὴ Κύπρο, μᾶς κράτησαν τὰ γεγονότα, ἀλλιῶς θὰ τὰ σκέπαζε ἡ παντοδύναμη σκόνι τοῦ χρόνου. Στὸν σκαμμένο χῶρο γίνεται ἡ πρώτη πανήγυρι στὶς 26.7.1932 ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Πτολεμαΐδος καὶ Ἑορδαίας Ἰωακεὶμ Μαρτινιανό. Στὴν συνέχεια χτίζεται ὁ πρῶτος ναΐσκος, τὸ καφενεῖο καὶ οἱ παλαιοὶ ξενῶνες, ὅπως γράφει ἡ ΕΠΑΡΧΙΑΚΗ.
Πρῶτος ἱερέας τοῦ προσκυνήματος εἶναι ὁ π.Παναγιώτης Παπαδόπουλος 1878-1946 ἐλθὼν ἀπὸ Ἀργυρούπολι τοῦ Πόντου, ἀφοῦ αὐτὸ λειτουργοῦσε ὡς παρεκκλήσιο τοῦ Μηλοχωρίου. Ἀκολουθοῦν ὡς λειτουργοί του γιὰ διαστήματα, ὁ π.Γεώργιος Παπαδόπουλος 1906-1979, γιὸς τοῦ προηγουμένου, π.Πέτρος Λεμονίδης, π.Ἀλέξανδρος Κύρου, π.Γρηγόριος Παπαθωμᾶς.
Μὲ ἐνέργειες τοῦ Μητροπολίτη Φλωρίνης Βασιλείου τὸ παρεκκλήσιο-προσκύνημα ἱδρύεται ὡς Μοναστήρι μὲ τὴν Ὑπουργικὴ Ἀπόφασι ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 27781/5.3.1966 ΦΕΚ 233/Β/20.4.1966 καὶ διορίζεται πλέον ὁ π.Ἠλίας Γοτουχίδης τὴν 1.7.1966. Ἐρχομένου τοῦ Μητροπολίτη Φλωρίνης Αὐγουστίνου διορίζεται στὶς 20.7.1967 ὁ ἀρχιμ.Δαμιανὸς Μαυρίδης. Ἐπὶ ἡγουμενείας του ἀνηγέρθη ὁ σημερινὸς Ναὸς καὶ συμπεριέλαβαν τὸ παλιὸ ἐκκλησίδιο ὡς κατακόμβη κάτω ἀπὸ τὸ Ἱερὸ βῆμα του δεξιά. Ὁ π.Δημοσθένης Ἐφραιμίδης εἶχε βοηθήσει πολὺ στοὺς ἐράνους. Τὰ ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ-Καθολικοῦ ἔγιναν ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Αὐγουστῖνο στὶς 28.9.1969.
Ὄγδοος ἡγούμενος 18.5.1970-1973 διορίζεται ὁ ἀρχιμ.Κων. Στεφανίδης μαζὶ μὲ Προσωρινὴ Διοικοῦσα Διαχειριστικὴ Ἐπιτροπὴ τούς: π.Γεώργιο Σπυρόπουλο, π.Δημήτριο Δημητρόπουλο καὶ λίγο ἀργότερα τούς: διάκ. Γρηγόριο Χατζηνικολάου, π. Δημήτριο Ἐλευθεριάδη καὶ π.Ἰωάννη Σιάπκαρη.
Στὶς 20.4.1971 ὁρίζονται ὡς λειτουργοὶ οἱ:π.Δημοσθένης Ἐφραιμίδης καὶ π.Φώτιος Γεωργίας.
Στὶς 4.5.1972 ὁρίζονται ὡς λειτουργοὶ τοῦ Μοναστηριοῦ οἱ ἱερεῖς: π.Δημήτριος Ἐλευθεριάδης, π.Δημοσθένης Ἐφραιμίδης, π.Ἰωάννης Σιάπκαρης, π.Φώτιος Γεωργίας.
Τὴν 1.8.1973 διορίζεται ἡγούμενος ὁ ἐξ Οἰνουσῶν ἀρχιμ. Μάξιμος Καραβᾶς, ὁ ὁποῖος καλεῖται νὰ διοικήση τὴν Ἱεράν Μονὴν μετὰ τῶν δύο ἄλλων συμβούλων «ἐν ἀγάπῃ καὶ ὁμονοίᾳ … ἐν τῷ πλαισίῳ πάντοτε τῶν Ἱερῶν Κανόνων ὡς καὶ τῶν Νόμων τῆς Πολιτείας» καὶ νὰ εἶναι πάντοτε «ἐπιεικὴς διὰ τοὺς ἄλλους καὶ αὐστηρὸς διὰ τὸν Ἑαυτόν του», ὅπως χαρακτηριστικὰ ἀναφέρεται στὸ διοριστήριο ἔγγραφο τοῦ Γέροντος Μητροπολίτου π. Αὐγουστίνου. Ἐπὶ τῶν ἡμερῶν του ἔγιναν πολλὰ ἔργα. Στὶς 25.5.1979 μὲ δύο γερὰ κονδύλια τοῦ ΕΟΤ (Ἐθνικοῦ Ὀργανισμοῦ Τουρισμοῦ) ἐκ 400.000 καὶ 200.000 χιλιάδων δραχμῶν ἔγινε ἡ καινούργια πτέρυγα τῶν κελλιῶν. Ἔγινε ἠλεκτροδότησι, γεώτρυσι μὲ ἐπάρκεια νεροῦ καὶ ἡ μάνδρα τοῦ Μοναστηριοῦ. Μὲ χορηγία τοῦ Ὑπουργοῦ Ζαρντινίδη ἔγινε ἡ ἀσφαλτόστρωσι τοῦ δρόμου.
Στὸν καιρὸ ποὺ ὁ π.Μάξιμος ἔπαθε τροχαῖο δυστύχημα, ἐπὶ ἑξάμηνο (Ἰούνιο-Δεκέμβριο) λειτουργοῦσε ἀνελλιπῶς ὁ ἀρχιμ.Νικηφόρος Μανάδης βοηθοῦντος τοῦ Μιχαὴλ Εὐφραιμίδη.
Ὁ π.Μάξιμος ἦταν διορισμένος ἡγούμενος μέχρι τῆς παραιτήσεως τοῦ Μητροπολίτου Αὐγουστίνου τὸ 2000. Ἀνανέωσε τὸν διορισμό του ὁ νέος Μητροπολίτης Φλωρίνης Θεόκλητος μὲ τὸ 378/15.3.2000 ἔγγραφό του.
Ἐπειδὴ ὅμως προχώρησε στὴν λεγόμενη «ἀποτείχησι» καὶ διέκοψε πᾶσαν σχέσιν μὲ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολι γιαὐτὸ καὶ τὸν ἔπαυσε μὲ τὸ 866/14.7.2017 ἔγγραφο, καὶ διορίστηκε Διαχειριστικὴ Ἐπιτροπή, ἄχρι καιροῦ, ὅπως ἔγινε σὲ καιροὺς ἄλλων ἀτασθαλιῶν καὶ στὸ παρελθὸν ἐπὶ Μητροπολίτου Αὐγουστίνου. Στὸ πλαίσιο τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καὶ τῆς ἀδικίας τὴν ὁποῖα πίστευαν ὅτι ὑφίσταντο ὁ π. Μάξιμος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ προσέβαλαν τό ὑπ᾿ ἀριθμ.: 866/14.7.2017 ἔγγραφο καί κάθε προγενέστερη πράξη τοῦ Μητροπολίτου μας κ. Θεοκλήτου, μὲ τὴν ἀπὸ 15.9.2017 καὶ μὲ ἀριθμ. καταθ. Γ΄ 2493/2017 αἴτησι ἀκυρώσεώς τους στὸ Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας (ΣΤΕ). Πρὶν ἀκόμη ἐκδικασθῆ ἡ ὑπόθεσι οἱ ἀντίδικοι παραιτήθηκαν ἀπὸ τὴν αἴτησι ἀκυρώσεως τοῦ παραπάνω ἐγγράφου. Γεγονὸς τὸ ὁποῖο ἀποδεικνύει τὴν ὁλοκληρωτικὴ ἀποδοχὴ τοῦ ὑπ᾿ ἀριθμ.: 866/14.7.2017 ἐγγράφου τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Θεοκλήτου, ἤτοι α) τὴν ἀποδοχὴ παύσεώς τους ἀπὸ μέλη τοῦ Ἡγουμενοσυμβουλίου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Παρασκευῆς Μηλοχωρίου, β) τὴν ἀποδοχὴ ὅλων τῶν προγενεστέρων πράξεων τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Φλωρίνης, Πρεσπῶν & Ἑορδαίας κ. Θεοκλήτου, γ) τὴν ἀποδοχή τῆς Διαχειριστικῆς Ἐπιτροπῆς, γιὰ τὴν διοίκησι καὶ διαχείρισι τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, δ) τὴν ἀποδοχὴ τῆς μὴ διαμονῆς ἑτέρων προσώπων εἰς τὴν Ἱερὰν Μονὴν πλὴν τῶν τριῶν πρώην μελῶν τοῦ Ἡγουμενοσυμβουλίου, ἐκτὸς ἂν ὑπῆρχε προσωπικὴ ἔγκρισι ὑπό τοῦ Μητροπολίτου καὶ ε) τὴν ἀποδοχὴ τελέσεως, ἄχρι καιροῦ, Θείων Λειτουργιῶν εἰς τὸ καθολικὸν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ὑπὸ τοῦ πανοσ. Ἀρχιμ. π. Νικηφόρου Μανάδη, Πρωτοσυγκέλλου ἢ ἄλλου ἱερέως τῇ ἐγκρίσει τοῦ Μητροπολίτου.
Αὐτὰ λοιπὸν εἶναι ὅλα τὰ ἱστορικὰ στοιχεῖα μὲ τὰ πρόσωπα ποὺ διακόνησαν κτιτορικὰ μέχρι σήμερα τὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίας Παρασκευῆς Μηλοχωρίου.
***********
Δυστυχῶς ὅμως ἡ Ἀδελφότης τῆς Μονῆς, συγκειμένη σήμερα ἐκ δύο ἀδελφῶν: ἀρχιμ Μαξίμου Καραβᾶ καὶ ἀρχιμ. Ἰγνατίου Καλαϊτζοπούλου, δὲν συνεμορφώθη στὰ χρόνια αὐτὰ μὲ καμμία ὑπόδειξι εἴτε διὰ ζώσης εἴτε καὶ ἐγγράφως ἀπὸ τὸν Ἰούλιο 2017 μέχρι καὶ σήμερα 19.3.2021. Δὲν ἔπαυσε δὲ νὰ κατρακυλᾶ κατὰ συρροὴν σὲ ἀντικανονικὲς ἐνέργειες πότε μὲν συλλειτουργοῦντες μὲ καθηρημένους κληρικοὺς πότε δὲ κατηγορώντας τὴν Ἱερὰ Μητρόπολί μας ἀκόμη καὶ μὲ τὴν βαρύτερη τῶν ὕβρεων, ὅτι εἶναι «αἱρετική!!!». Πῶς τὸ ἀπέδειξαν αὐτό;
Στὸν χρόνο ποὺ διέτρεξε, εἶναι τοῖς πᾶσι γνωστό, ὅτι ἡ Ἱερὰ Μητρόπολι κράτησε στάσι σεβασμοῦ πρὸς τὸν Γέροντα π.Μάξιμο καὶ δὲν προέβη σὲ καμμιὰ κύρωσι προβλεπόμενη ἀπὸ τοὺς νόμους καὶ τοὺς Ἱ.Κανόνες ποὺ τόσο τοὺς τιμοῦν ἐν λόγοις. Ἤδη συμπληρώσαμε ἕνα ἔτος ποὺ ἐλαυνόμαστε οἱ πάντες ἀπὸ τὸ μαστίγιο τοῦ κορωνοϊοῦ. Ὁ μὲν π.Μάξιμος δὲν δύναται πλέον νὰ λειτουργήση λόγῳ τοῦ γήρατός του, τὸ ὁποῖο σεβόμαστε. Ὁ δὲ π.Ἰγνάτιος ταλανίζεται ἐπὶ δίμηνο καὶ πλέον στὴν ΜΕΘ τοῦ Μποδοσακείου Νοσοκομείου Πτολεμαΐδος.
Συγχωρέστε μας, ποὺ γράφονται τὰ παρόντα, ἀλλὰ ἀναγκαζόμαστε νὰ ὁμιλήσουμε ὡς παραφρονοῦντες. Ἡ Ἱ. Μητρόπολι κινουμένη μόνο μὲ ἀγάπη δημοσίευσε ἔκκλησι πρὸς τοὺς αἱμοδότες καὶ ζητιάνεψε αἷμα, ποὺ χρειαζόταν ἐπειγόντως, χωρὶς νὰ ἐπιζητῆ χειροκρότημα, διότι ἔπραξε τὸ αὐτονόητο.
Στὰ τέσσερα χρόνια τῆς τρικυμίας ποὺ διέρχεται ἡ Μονὴ καὶ στὰ ὁποῖα ἡ ἹΜητρόπολι ἔπραξε ἐλάχιστα γιὰ τὴν κατάλυσι τῆς τάξεως, δὲν προέβη κἂν δικαιωματικὰ στὸν ἐπιβεβλημένο οἰκονομικὸ ἔλεγχο ἐτησίως, ὅπως γίνεται σὲ ὅλους τοὺς ναούς. Τὶ εἰσπράττουν τὰ παγκάρια τῆς Ἱ.Μονῆς; Τὰ χρήματα ἀπὸ κάποιο κληροδότημα, ποὺ παρέλαβε ἡ Διαχειριστικὴ Ἐπιτροπή, παραμένουν εἰσέτι ἄθικτα. Τὰ δὲ θεωρημένα ἀπὸ τὴν Μητρόπολι Ἐντάλματα Εἰσπράξεων καὶ Πληρωμῶν, τὰ ὁποῖα πληρώνει καὶ συντάσσει ὁ π.Ἰγνάτιος, τὰ ὑπογράφει ὅλα «μὲ κλειστὰ μάτια» ὁ πρόεδρος τῆς Διαχειριστικῆς Ἐπιτροπῆς καὶ πρωτοσύγκελλος τῆς Μητροπόλεως ἀρχιμ.Νικηφόρος Μανάδης. Ἂν δὲν τὸν γνωρίζετε, εἶναι αὐτὸς ποὺ προσκύνησε τὴν ΛΕΣΧΗ ΜΠΙΛΝΤΕΡΜΠΕΡΓΚ μετὰ τῶν δύο ἐπισκόπων Φλωρίνης καὶ Καλαμαριᾶς, γιὰ νὰ πάρη καμμιὰ μεγάλη θέσι κι αὐτός, ὅπως δείχνουν τὰ ἐμπρηστικὰ φέϊγ-βολάν τους…
Ἐρωτοῦμε ὅσους διάβασαν τὸ τελευταῖο κείμενο διαμαρτυρίας τοῦ π.Μαξίμου. Ποῦ εἶναι ἡ περιβόητη ἁρπαγὴ τῆς ἹΜἉγίας Παρασκευῆς καὶ ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ…. ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΝ ΑΥΤΗ ΔΙΑΒΙΟΥΝΤΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ. Πόσες δεκάδες τέλος πάντων εἶναι αὐτοὶ οἱ ΔΙΑΒΙΟΥΝΤΕΣ ΜΟΝΑΧΟΙ; Ἕνας ὁ Γέρων π.Μάξιμος ὑπηρετούμενος, τὸν ὁποῖο ξαναγράφουμε σεβόμαστε καὶ ποτὲ δὲν εἴπαμε νὰ φύγη, καὶ δεύτερος ὁ π.Ἰγνάτιος, ποὺ ὑποφέρει στὸ Νοσοκομεῖο καὶ εἴθε νὰ τοῦ δώση ὁ Κύριος τὴν ὑγεία του. Δὲν ἀντιδικοῦμε μὲ κανέναν τους. Οὐδεὶς δὲ ἔχει ὄρεξι νὰ ἔλθη καὶ νὰ ΑΡΠΑΞΗ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ.
Ἔμεινε ἀλειτούργητο ἕνα μοναστήρι κι ἔδωσε ἐντολὴ ὁ Μητροπολίτης νὰ λειτουργηθῆ. Τὶ πιὸ ἁπλὸ καὶ λογικό; Ὅπως γίνεται καὶ μὲ τὴν κάθε ἐνορία, ὅταν κενωθῆ. Τὸ πόσες ἐνορίες εἶναι ἀλειτούργητες, εἶναι μόνιμη ἔγνοια τοῦ Μητροπολίτη καὶ τῶν συνεργατῶν του. Οὔτε κήρυξι πολέμου ἔγινε, οὔτε τάνκς, οὔτε κανόνια. Δηλαδὴ ἂν δώση ὁ Θεὸς καὶ φύγουν ἀπὸ τὸν παρόντα βίο κάποιοι μοναχοὶ κάποιου μοναστηριοῦ, δὲν θὰ ἐνδιαφερθῆ ἡ Μητρόπολι, στὴν ὁποία ἀνήκει, νὰ ἐπανδρωθῆ μὲ ὅποιον τρόπο; Ἢ μήπως ἡ Ἁγία Παρασκευὴ δὲν ἀνήκη ὡς νομικὴ ὑπόστασι τόπου καὶ κτιρίων στὴν Ἱερὰ Μητρόπολι Φλωρίνης Πρεσπῶν καὶ Ἑορδαίας; Ἢ μήπως ἐγείρουν ἀξιώσεις ἰδιοκτησίας οἱ ἀλεξιπτωτισταὶ κληρικοὶ ποὺ ἀνεκάλυψαν πολὺ ὄψιμα τὴν ἹΜἉγίας Παρασκευῆς; Ἀφῆστε τὶς κορῶνες γιὰ κατανάλωσι. Ἔλεος. Συνέλθετε.
Ἱδρύθη ἐξ ὑπαρχῆς καὶ νέα ἹΜονὴ αὐτὴ τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ. Οἱ ἐκεῖ ἀδελφοί, τοὺς ὁποίους συχαίνεστε, ἀγόρασαν ἑκατὸ στρέμματα χωράφια μὲ τὰ λεφτὰ τῶν μισθῶν τους στὸ ὄνομα τῆς ἹΜητροπόλεως καὶ ἔχτισαν τὸ πρῶτο κτίριό τους ἐν πολλοῖς μὲ τὰ χέρια τους. Οὐδεὶς ἔβγαλε τὴν κορῶνα ποὺ ἀκούγεται τὶς μέρες αὐτές, ὅτι εἶναι κτίτορας κ.τ.λ., ποὺ διακηρύσσετε σεῖς σὲ ὅλον τὸν κόσμο.
Ἀγαπητέ μας π.Μάξιμε. Ἔλεγε ὁ Γέρων π.Αὐγουστῖνος, «Ἡ Ἐκκλησία οὔτε ἀπὸ μᾶς ἄρχισε, οὔτε σὲ μᾶς θὰ τελειώση!!!». Καὶ τὴν Ἁγία Παρασκευὴ τὴν βρῆκες ὄρθια, ὅταν ἦλθες, καὶ θἄρθη μέρα, ποὺ θὰ τὴν ἀφήσης ὄρθια, ὅπως καὶ ἕνας Μητροπολίτης τὴν Μητρόπολί του. Καὶ δὲν θὰ προσέλθουν συγγενικὰ πρόσωπα, γιὰ νὰ κληρονομήσουν δικαιωματικὰ τὸ Μοναστήρι ἢ τὴν Μητρόπολι, ὅτι τάχα τὰ ἔκτισε κάποιος μπάρμπας τους.
Παρακαλοῦμε, κατεβάστε τοὺς τόνους τῆς φωνῆς σας. Γονατίστε στὸν Κύριο τῶν Δυνάμεων, τὸν ὁποῖο κοινὰ διακονοῦμε ἐπὶ δεκαετίες, γιὰ νὰ δώση τὶς λύσεις ποὺ ξέρει Αὐτός. Ἀφῆστε τὴν καταπόνησι τῶν χαρτιῶν στὶς λάσπες μὲ πολεμικὰ φέϊγ-βολάν. Ἀφῆστε τὸν λαὸ στὸν παραδαρμὸ τῆς θανατικῆς πανδημίας καὶ μὴν τὸν ἐκπειράζετε μὲ ἄχαρους καὶ ἄκαρπους ἀγῶνες.
Τέλος ἐπιτρέπουμε νὰ παραμείνετε ἐντὸς τῆς Μονῆς. Ἐφ’ ὅσον δὲ ἀπαιτεῖται νοσηλεία γιὰ λόγους ὑγείας μὲ εἰδικοὺς νοσηλευτές, συνεχίστε νὰ δαπανᾶτε μὲ ἀποδείξεις ἀπὸ τὸ ταμεῖο ἐσόδων τῆς Μονῆς, ὅπως γίνεται καὶ μέχρι σήμερα.
Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Φλωρίνης, Πρεσπῶν καὶ Ἑορδαίας.
