Κυρίως επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και επί Νέας Δημοκρατίας, γίνονται προκηρύξεις για πρόσληψη ιατρών στα νοσοκομεία, κεντρικά και περιφερειακά. Ιδίως στα περιφερειακά νοσοκομεία, παρατηρείται το εκτεταμένο φαινόμενο αυτές οι προκηρύξεις να κηρύσσονται άγονες. Αυτό δυστυχώς δεν έχει προβληματίσει κανέναν.
Από την άλλη πλευρά, παρατηρείται ένα άλλο φαινόμενο. Όσα περιφερειακά νοσοκομεία ήταν επανδρωμένα, άρχισαν σιγά-σιγά να χάνουν το ανθρώπινο δυναμικό τους. Παρατηρούνται μαζικές παραιτήσεις ιατρών, αλλά και μια συνολική προσπάθεια να φύγουν οι γιατροί από τα περιφερειακά νοσοκομεία λόγω των συνθηκών που επικρατούν στο εσωτερικό τους. Και αυτό συμβαίνει παντού. Αλήθεια, αναρωτήθηκε κανείς γιατί έχουν φύγει τόσοι γιατροί από τα Νοσοκομεία του Ν. Κοζάνης την τελευταία πενταετία;
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έχεις και την αντιπολίτευση (όλων των χρωμάτων) να σου λέει “κάντε προσλήψεις”, “δεν κάνατε προσλήψεις” κλπ κλπ. Μας κοροϊδεύουν μάλλον. Ενώ προκηρύξεις γίνονται σωρηδόν, η πολιτική τάξη δεν λέει να αποδεχτεί πως οι γιατροί μας φεύγουν τρέχοντας από τα νοσοκομεία. Η πολιτική τάξη δεν μπορεί να αποδεχτεί πως πρέπει να λύσει τα δομικά και τα λειτουργικά προβλήματα της υγείας (αλλά και των νοσοκομείων), και αρκείται στο να κάνει πολιτική με τους αριθμούς των γιατρών. Φοβούμενη να πει οτιδήποτε για αξιολόγηση των γιατρών. Ούτε συζήτηση για αξιολόγηση με ποσοτικά, ποιοτικά και επιστημονικά κριτήρια.
Δεν τους ζητήθηκε να κάνουν μεγάλα και δύσκολα πράγματα. Δεν τους ζητήθηκε να λύσουν το γρίφο του “νέου υγειονομικού χάρτη”. Τους ζητήθηκε να κατανοήσουν, για ποιο λόγο τα Δημόσια Νοσοκομεία (και ειδικά το περιφερειακά) είναι τόσο αποκρουστικά για τους επιστήμονες, ενώ τα ιδιωτικά θεραπευτήρια είναι πλήρως στελεχωμένα σε όλες τις ειδικότητες. Ή μήπως έπεσαν από τα σύννεφα με τα αποτελέσματα της μελέτης Τσιόδρα-Λύτρα για τους δείκτες θνητότητας στα περιφερειακά νοσοκομεία σε σχέση με τα κεντρικά;
Ένα καλό (ρητορικό) ερώτημα που θα πρέπει να θέσουμε σε όλους όσους μιλάνε για προσλήψεις, είναι το αν θα ήθελαν τα δικά τους παιδιά, να δουλέψουν στο ΕΣΥ του 2022, με δεδομένες τις συνθήκες λειτουργίας του. Και να ξεκαθαρίσουμε κάτι: η πανδημία δεν είναι δικαιολογία. Μπορεί ο κορωνοϊός να επιδείνωσε την κατάσταση και να δίνει κάποια ελαφριά ελαφρυντικά, τα δομικά προβλήματα όμως δημιουργήθηκαν νωρίτερα, και θα συνεχίσουν να υπάρχουν μετά το πέρας της πανδημίας.