Αντιγράφουμε από τη χθεσινή (6-9-2023) στήλη «Η άποψή μας» που φιλοξενείται πάντα στο πρωτοσέλιδο της έντυπης έκδοσης του ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ:
«Σήμερα η στήλη αναδημοσιεύει την άποψη του συμπολίτη μας Γ. Καρβέλα για τις υποψηφιότητες στις αυτοδιοικητικές εκλογές, την οποία και υιοθετούμε: Θα έπρεπε να υπάρχει ένα αυτόματο σύστημα κατάργησης της υποψηφιότητας, όταν στις προτάσεις περιλαμβάνονται θέματα στα οποία δεν έχουν δικαιοδοσία. Δεν μπορεί ένας υποψήφιος Δήμαρχος να υπόσχεται έργα που είναι ευθύνη της περιφέρειας ή των Υπουργείων. Δεν πρόλαβαν να κλείσουν τα ψηφοδέλτια και διαβάζω προτάσεις για ίδρυση πανεπιστημιακών τμημάτων, τουριστικών σχολών κτλ.»
***
Σεβαστή η άποψη του κ. Γ. Καρβέλα και της στήλης «Η άποψή μας», αλλά θα μας επιτρέψουν να διαφωνήσουμε μαζί τους και εξηγούμε αμέσως το γιατί.
Αν υποθέσουμε πως θεσμοθετούνταν και εφαρμόζονταν η «κατάργηση της υποψηφιότητας», με κάποιου τύπου «αυτόματου κόφτη», μπορείτε να φανταστείτε τι θα γινόταν;
Θα υπήρχαν, πιθανότατα, Δήμοι, ίσως και Περιφέρειες, που μπορεί και να έμεναν χωρίς υποψηφίους Δημάρχους!
***
Το θεωρείτε ακραίο; Μπορεί και να είναι, όμως άλλο τόσο ακραίο είναι και το γεγονός πως ορισμένοι υποψήφιοι ή και εν ενεργεία αυτοδιοικητικοί υπόσχονται πράγματα που δεν θα μπορούσαν ποτέ να κάνουν καθώς δεν εμπίπτουν στις αρμοδιότητες τους για τον απλό λόγο ότι δεν μπαίνουν, ή δεν μπήκαν ποτέ, στον κόπο να διαβάσουν τη σχετική νομοθεσία και να κατατοπιστούν αναλόγως και για να μην εκτίθενται, αλλά και για να μην δημιουργούν φρούδες ελπίδες στους πολίτες που τους ακούνε.
Βέβαια, δεν θα πρέπει να παραλείψουμε να σημειώσουμε πως κατά καιρούς εξελέγησαν στην αυτοδιοίκηση υποψήφιοι που προεκλογικά έταζαν πολλά και διάφορα που φυσικά ποτέ δεν θα μπορούσαν να υλοποιήσουν ελλείψει αρμοδιότητας. Αλλά όταν τα έταζαν ακουγόταν ωραία!
***
Υπάρχει, όμως, και η άλλη πλευρά. Των αυτοδιοικητικών που βρίσκουν πάτημα στις αρμοδιότητες και έτσι αποποιούνται πολύ εύκολα των όποιων ευθυνών τους, με την κλασική φράση «τι να κάνω; Αρμοδιότητα του κράτους και των υπουργείων είναι, και ξέρετε πως λειτουργούν τώρα όλα αυτά. Δεν βρίσκεις άκρη με τίποτα».
Τακτική που, δυστυχώς, την συναντάμε πολλές φορές και η οποία ευθύνεται για μια σειρά σοβαρών και σημαντικών προβλημάτων που κάνουν τη ζωή μας δύσκολη.
Άδικο έχουμε;
***
Πάντως, ορισμένοι διαβάζοντας την άποψη του κ. Γ. Καρβέλα για την «κατάργηση της υποψηφιότητας», το πήγαν ακόμα πιο πέρα προτείνοντας ο «αυτόματος κόφτης» να επεκταθεί και στις υποψηφιότητες των Συμβούλων.
Αν εφαρμοζόταν κάτι τέτοιο, τότε είναι πολύ πιθανό να μιλούσαμε για κανονική… σφαγή!
Δεινοπαθούν που δεινοπαθούν οι υποψήφιοι Περιφερειάρχες και Δήμαρχοι για να συγκεντρώσουν τις δεκάδες των υποψηφίων που επιβάλει ο σχετικός Νόμος, φανταστείτε τι θα γινόταν αν είχαμε και τον «αυτόματο κόφτη».
Ορισμένοι Περιφερειάρχες και Δήμαρχοι μπορεί να έφταναν στην κάλπη εντελώς μόνοι τους, έχοντας χάσει όλους τους υποψηφίους τους στον… προεκλογικό δρόμο!
Για του λόγου το αληθές, μπείτε στον κόπο και διαβάσετε τι γράφουν κάποιοι απ’ αυτούς και πώς προσπαθούν να προβάλουν την υποψηφιότητα τους, και μιλάμε για όλη την ελληνική επικράτεια και όχι αποκλειστικά και μόνο για τα μέρη μας, και τότε θα διαπιστώσετε πως αρκετοί απ’ αυτούς έχουν βάσιμες πιθανότητες να υποστούν τις συνέπειες του «αυτόματου κόφτη».
Δεν αναφερόμαστε φυσικά στον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζουν τα βιογραφικά τους στοιχεία και το χαρακτήρα τους (π.χ. «Διακρίνομαι για την ειλικρίνεια του», «είμαι γνωστός για την φιλαλήθεια και την εντιμότητα μου», «από μικρός είχα ανησυχίες και έλεγα όταν μεγαλώσω θέλω να κάνω κάτι για τον τόπο μου»). Αυτό είναι δικαίωμα και επιλογή του καθενός και άρα σεβαστή. Μιλάμε για τις προτάσεις που καταθέτουν ορισμένοι εξ αυτών και ο τρόπος με τον οποίο τις διατυπώνουν.
Κι αν θέλετε να σας δώσουμε κι ένα παράδειγμα, υπήρξε υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος (σ. σ. το όνομα του και πού ήταν υποψήφιος δεν χρειάζεται να τα πούμε) ο οποίος με το που ανακοίνωσε την υποψηφιότητα του κατέθεσε και ένα κατεβατό χιλίων, περίπου, λέξεων με το… πρόγραμμα του.
Ένα πρόγραμμα που ελάχιστη σχέση είχε μ’ αυτό του συνδυασμού στον οποίο συμμετείχε!
Αλλά αυτό δεν πείραζε και τόσο, αφού και ο συνδυασμός δεν είχε κάποιο πρόγραμμα της προκοπής, όσο πείραζε το γεγονός πως από τις δέκα προτάσεις του:
- Οι τρεις ήταν αρμοδιότητας τριών συναρμόδιων Υπουργείων
- Οι δύο ήταν της αποκλειστικής αρμοδιότητας του Υπουργείου Γεωργίας
- Η μία ήταν αρμοδιότητας του Υπουργείου Εξωτερικών, και
- Οι άλλες τέσσερις αφορούσαν έργα που είχαν ολοκληρωθεί, παραδοθεί και βρισκόταν σε λειτουργία!
Ωστόσο, ο συγκεκριμένος υποψήφιος εξελέγη και μάλιστα από τους πρώτους!
