Από τα γεννοφάσκια της, όπως τονίζει χαρακτηριστικά στο pontos-news.gr, στο σπίτι της ακουγόταν μόνο ποντιακή μουσική, μιλούσαν όλοι την ποντιακή διάλεκτο και ο πατέρας της την νανούριζε πάντα με τη λύρα. Ο δρόμος που θα ακολουθούσε θα έλεγε κανείς ότι ήταν προδιαγεγραμμένος. Αν και κατάγεται από καλλιτεχνική οικογένεια, τίποτα δεν της χαρίστηκε και κάθε ημέρα προσπαθεί να υπηρετεί την ποντιακή μουσική παράδοση όσο καλύτερα μπορεί.
Ο λόγος για την πολυτάλαντη Δήμητρα Παπαγερίδου, η οποία μετρά δεκάδες συνεργασίες, συμμετοχές σε ποντιακά γλέντια και εκδηλώσεις, καθώς και αξιοθαύμαστες δουλειές μόλις στην ηλικία των 23 ετών.
Με καταγωγή από το αμιγώς ποντιακό χωριό Αλωνάκια Κοζάνης, μπολιάστηκε με την παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα της αλησμόνητης πατρίδας. «Οι σχέσεις μου με την ποντιακή μουσική ήταν και είναι πολύ στενές. Από πολύ μικρή ηλικία, μωρό ακόμα, ο πατέρας μου Αντώνης Παπαγερίδης, χρόνια λυράρης και τραγουδιστής, με νανούριζε παίζοντας λύρα και τραγουδώντας μου. Ακόμα ηχούν στα αυτιά μου οι μελωδίες του. Οι γονείς μου μιλούσαν στο σπίτι ποντιακά και η λύρα ακουγόταν όλες τις ώρες της ημέρας. Έτσι, όσο μεγάλωνα, το “μικρόβιο’ μπήκε μέσα μου για τα καλά!» εκμυστηρεύεται στο pontos-news.gr η Δήμητρα Παπαγερίδου.
Μεγαλώνοντας φοίτησε στο μουσικό σχολείο Σιάτιστας και ξεκίνησε να ασχολείται με την ποντιακή λύρα και το τραγούδι, συμμετέχοντας σε δεκάδες εκδηλώσεις και γιορτές του σχολείου της. «Εκεί, με την παρότρυνση του δασκάλου μου Διονύση Παυλίδη και με την καθοδήγηση του πατέρα μου, σε ηλικία μόλις 16 ετών, αρχίζω να εμφανίζομαι επαγγελματικά στην Πτολεμαΐδα και σε γύρω χωριά. Αφού τέλειωσα το σχολείο, συνέχισα για δύο χρόνια τις σπουδές μου στο ωδείο» αναφέρει.
(Βίντεο: Μπάμπης Κεμανετζίδης)
Παρά το νεαρό της ηλικίας της, έχει συνεργαστεί με πολλούς μεγάλους καλλιτέχνες ποντιακής καταγωγής, ενώ έχει κάνει διάφορες αξιόλογες δουλειές με τον Μπάμπη Κεμανετζίδη. Σύμφωνα με την ίδια οι πιο δυνατές στιγμές της καριέρας της μέχρι σήμερα ήταν όταν προσκλήθηκε να συμμετάσχει σε χορούς στο Ντόρτμουντ της Γερμανίας και στο Εσεντουκί της νότιας Ρωσίας. «Ένιωσα έντονα συναισθήματα γιατί οι ομογενείς εκεί ήταν πολύ δοτικοί και πολύ φιλόξενοι. Με έκαναν να νιώσω πολύ οικεία μαζί τους, σαν να τραγουδούσα για την οικογένειά μου. Αξέχαστη εμπειρία» συμπληρώνει.
Τέλος, δηλώνει πολύ αισιόδοξη καθώς βλέπει ότι οι νέοι ολοένα και περισσότερο στρέφονται στην παράδοση, ενώ δίνει υπόσχεση να συνεχίσει να υπηρετεί όσο καλύτερα γίνεται την παραδοσιακή ποντιακή μουσική.
