Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων μετά από 5,5 χρόνια ακροαματικής διαδικασίας και παρά τις όποιες εγγενείς δυσκολίες της υπόθεσης, αποτελούμενο από άρτια καταρτισμένους και έμπειρους δικαστικούς λειτουργούς, απεφάνθη ως προς το σκέλος της ενοχής των κατηγορουμένων, κρίνοντας ομόφωνα ότι οι περισσότεροι εξ αυτών τέλεσαν είτε ως φυσικοί αυτουργοί είτε με κάποια μορφή συμμετοχής τα αποδιδόμενα σε αυτούς εγκλήματα. Κρίσιμο ερώτημα στο οποίο έπρεπε να απαντήσει και τελικώς απεφάνθη το δικαστήριο ήταν κατά πόσο το μέχρι πρότινος κοινοβουλευτικό κόμμα της Χρυσής Αυγής και τα μέλη αυτού, δηλαδή ένα κόμμα του οποίου τα μέλη είχαν ψηφιστεί από τον ελληνικό λαό και αποτελούσαν μέρος του νομοθετικού σώματος μπορεί να αποτελεί εγκληματική οργάνωση. Πράγματι, το δικαστήριο έκρινε πως πληρούται η νομοτυπική μορφή της συγκρότησης εγκληματικής οργάνωσης, καθώς υπάρχουν α) τρία ή περισσότερα μέλη, β) η απαιτούμενη από το νόμο επιχειρησιακά δομημένη, γ) με διαρκή εγκληματική δράση οργάνωση και δ) η μέσω της οργάνωσης επιδίωξη περισσότερων κακουργημάτων. Το δικαστήριο επισημαίνει ότι κάποια μέλη λόγω της θέσης τους στην ιεραρχία της εγκληματικής οργάνωσης πρέπει να τιμωρηθούν με τη διακεκριμένη παραλλαγή του εγκλήματος, αυτό δηλαδή της διεύθυνσης της εγκληματικής οργάνωσης, ενώ άλλα μέλη λόγω της χαμηλότερης θέσης τους στην ιεραρχία με τη βασική μορφή του εγκλήματος.
Η ιστορική αυτή απόφαση αποτελεί θεμέλιο λίθο της Δημοκρατίας και ταυτίστηκε με το λαϊκό περί δικαίου αίσθημα, ενώ η Δικαιοσύνη απεδόθη σύμφωνα με τις εγγυήσεις του Κράτους Δικαίου και τους κατάλληλους ουσιαστικούς και δικονομικούς κανόνες. Μία δίκη πραγματικά ιστορική με έντονο νομικό και πολιτικό ενδιαφέρον, μία απόφαση που επισήμανε με τον πιο ηχηρό τρόπο ότι δε νοείται Δημοκρατία χωρίς Δικαιοσύνη και Δικαιοσύνη χωρίς Δημοκρατία. Η Δικαιοσύνη απέδειξε ότι δεν ποδηγετείται, η Δημοκρατία κέρδισε μία μάχη, όμως υπάρχουν ακόμη αρκετές μάχες που πρέπει να κερδίσει στο μέλλον για να «κλείσει» αμετάκλητα ο φάκελος της Χρυσής Αυγής.
Εκκρεμεί ακόμη η απόφασή του δικαστηρίου για την επιβολή των ποινών σε κάθε κατηγορούμενο. Στη συνέχεια, το ενδιαφέρον θα επικεντρωθεί στο ποιοι κατηγορούμενοι θα ασκήσουν το ένδικο μέσο της έφεσης κατά αυτής της απόφασης με αποτέλεσμα να ξεκινήσει νέα δίκη ενώπιον του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, ποιες από τις εφέσεις θα έχουν ανασταλτικό αποτέλεσμα, ήτοι ποιοι θα αφεθούν ελεύθεροι μέχρι την εκδίκαση του Εφετείου και ποιοι θα οδηγηθούν στις φυλακές.
Άρθρο που δημοσιεύτηκε στον Ελεύθερο Τύπο