«Τράμπα-τράμπα τραμπαλίζομαι, πέφτω και τσακίζομαι». Αυτό το παιδικό μας τραγουδάκι δεν μας δίδαξε τίποτε. Τα τρία απανωτά Μνημόνια και τώρα η νηπιακή αβελτηρία της Ευρωπαϊκής Ενώσεως να διαχειρισθεί υποτυπωδώς την ροή των προσφύγων μέσω Ελλάδος αλλά προ πάντων τα γενεσιουργά αίτιά της τραμπαλίζουν ακόμη μια φορά τον Ελληνισμό ανάμεσα σε Δύση-Ανατολή. Έτσι κάποιοι εξέλαβαν ως εμμονή προς την Ανατολή το προηγούμενο άρθρο μου για τις ευθύνες της Δύσης στο μακελειό της Μουσουλμανικής Ανατολής. Ας είναι. Η Ιστορία, όμως, μαρτυρεί ότι επί δύο σχεδόν αιώνες, από τα σπάργανα του Νεωτέρου Κράτους έως σήμερα, το ελληνικό εκκρεμές πηγαινοέρχεται ανάμεσα στα δύο αυτά άκρα του Κόσμου. Και συχνά τσακίζεται. Συνοψίζονται τα ακόλουθα σημαντικότερα γεγονότα:
1.΄Οργανα της Αγγλίας δολοφόνησαν τον Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια για να εξουδετερώσουν την Ανατολή, τη Ρωσία που είχε υπηρετήσει εκείνος.
- Κριμαϊκός Πόλεμος 1854. Οι Έλληνες -και οι Βασιλείς τους- τάσσονται υπέρ του Ομοδόξου Ξανθού Γένους, της Ρωσίας, που πολεμά την Οθωμανική Αυτοκρατορία και τους Αγγλο-Γάλλους συμμάχους της. Άγγλοι και Γάλλοι καταλαμβάνουν την Αθήνα και επαναφέρουν το ελληνικό εκκρεμές στη Δύση.
- Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Άγγλοι- Γάλλοι, μετά και Αμερικανοί, μάχονται τις Κεντρικές Αυτοκρατορίες και την σύμμαχό τους Οθωμανική. Εθνικός Διχασμός ανάμεσα Δύση-Ανατολή με θρυλικούς ήδη πρωταγωνιστές Κωνσταντίνο-Βενιζέλο.
Οι Γάλλοι καταλαμβάνουν την ουδέτερη Θεσσαλονίκη όπου ο Βενιζέλος εγκαθιστά
χωριστή κυβέρνηση με χωριστό Στρατό. Δύο Κράτη εμπόλεμα μεταξύ τους η Ελλάδα. Το 1917 οι Γάλλοι καταλαμβάνουν την Αθήνα, επαναφέρουν τον Βενιζέλο και εκθρονίζουν τον Κωνσταντίνο. Τεράστια εντέλει τα κέρδη της χώρας.
- Ενώ μαίνεται η Μικρασιατική Εκστρατεία, το 1920 οι Έλληνες καταψηφίζουν τον Βενιζέλο και φέρνουν πίσω Βασιλέα τους τον Κωνσταντίνο, κόκκινο πανί στη Δύση. Γάλλοι και Ιταλοί ενισχύουν τον Κεμάλ. Εθνική Καταστροφή και 15, εκατομμύριο πρόσφυγες. Χάνεται η καθ’ ημάς Ανατολή.
- Ενώ λήγει ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, Δύση-Ανατολή μοιράζονται τα Βαλκάνια. Στη Δύση η Ελλάδα, αλλά, παρά ταύτα, οι ζηλωτές της (κόκκινης πια) Ανατολής εξαπολύουν τον Εμφύλιο. Η Δύση σώζει ελεύθερη την Ελλάδα.
- Στην Ατλαντική Συμμαχία η Ελλάδα το 1951. Αλλά το 1953 ο νικητής του Εμφυλίου Στρατάρχης και Πρωθυπουργός της ανοίγει το Κυπριακό και, συνεπεία αυτού, στρέφει την πολιτική και τον Λαό της χώρας εναντίον της Δύσης! Σύμμαχος στα χαρτιά η Ανατολή: Σύμφωνο Βαρσοβίας, Τίτο, Άραβες, Ινδοί και τριτοκοσμικοί!… Το 1955 οι Τούρκοι εξοντώνουν τον Ελληνισμό της Πόλης και το 1974 κατακτούν την μισή Κύπρο με την ανοχή-τουλάχιστον- της Δύσης.
- Ιούλιο 1974 επιστρέψει ο Κων. Καραμανλής, ενώ σύσσωμος ο Ελληνισμός μαίνεται κατά της Δύσης για την Κύπρο και τη δικτατορία. Έτσι ο πιο πιστός Έλληνας ευρωπαϊστής απέσυρε την Ελλάδα από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ για να αποσυμπιέσει το παλλαϊκό κίνημα κατά της Δύσης. Το 1979 την εντάσσει στην ΕΟΚ και διακηρύσσει ότι «ανήκομεν εις την Δύσιν» Αποτυγχάνει, όμως.
- Το αντιδυτικό κίνημα εκφράζει δυναμικά ένας υπήκοος, ναύτης και διακεκριμένος καθηγητής της Αμερικής. Το 1981 σαρώνει στις εκλογές με το σύνθημα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο». Στον «τρίτο δρόμο» του σοσιαλισμού ανακηρύσσονται «αδέρφια μας» οι Άραβες ηγέτες Καντάφι της Λιβύης, Σαντάμ Χουσεΐν του Ιράκ, Άσαντ της Συρίας και Αραφάτ των Παλαιστινίων. Ωστόσο, μεταξύ 1985-2004 αυτό το αντιδυτικό ανατολίτικο κίνημα επαναφέρει ολικά το ελληνικό εκκρεμές στη Δύση!
- Στο γύρισμα του αιώνα οι στρατιωτικές επεμβάσεις της Δύσης στα Βαλκάνια και στο Ιράκ προκαλούν την παλλαϊκή αντίδραση των Ελλήνων. Εκφράζοντας αυτό το αίσθημα κατά της Δύσης ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας προσβάλλει κατά πρόσωπο τον φιλοξενούμενό του Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Μπιλ Κλίντον.
- Από το 2010 νέος Διχασμός Δύση-Ανατολή. Οι «αντιμηνονιακοί» απορρίπτουν την τρόϊκα Ευρώπης και Αμερικής. Οι «μνημονιακοί» προτιμούν μεταξύ δύο κακών τη Δύση αλλά την εξαπατούν για να κρατήσουν πελατεία με λεφτά της Δύσης. Το Δημοψήφισμα και όλες τις δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι ο πιο φιλευρωπαϊκός Λαός των παχειών ελληνικών αγελάδων έγινε ο πιο αντιευρωπαϊκός των ισχνών αγελάδων.
- Φέτος ξαναβλέπουμε το ίδιο έργο εποχής 1974-2004. Νέο λαϊκιστικό ανατολίτικο κίνημα κερδίζει δυο απανωτές εκλογές με σκληρά συνθήματα κατά της τρόϊκας και της Δύσης αλλά αστραπιαία επαναφέρει ολικά το εκκρεμές στη Δύση.
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει και ουδέποτε υπήρξε ελληνικό δίλημμα ανάμεσα σε Δύση και Ανατολή. Είναι ψευδοδίλημμα. Η Ελλάδα απλώς βρίσκεται ανάμεσα σε Δύση-Ανατολή και αποτελεί ανέκαθεν την γέφυρα που συνδέει τους δύο Κόσμους και τους συνθέτει. Άλλοτε, λοιπόν, μεταφέρει περισσότερα στοιχεία από Δύση σε Ανατολή και άλλοτε – συνηθέστερα- αντιστρόφως. Πότε ανακόπτει ρεύματα ανατολικών Λαών, θρησκειών και πολιτισμών και πότε δυτικών. Αυτό ζούμε πάλι σήμερα στην ίδια αυτή μοναδική κοινή κοίτη όπου ρέουν αμφίδρομα τα ρεύματα των δύο Κόσμων και, στην εποχή μας, το φυσικό αέριο. Επηρεάζει και επηρεάζεται ο Ελληνισμός αλλά ουδέποτε είναι δυνατόν εκ φύσεως να ταυτισθεί με τον έναν ή τον άλλο Κόσμο. Αυτή είναι η ιδιοπροσωπία και, μέσω αυτής, η αποστολή των Ελλήνων. Δυστυχώς, από την ίδρυση του Νεωτέρου Κράτους μέχρι σήμερα, το πελατειακό πολιτικό Σύστημά του απέδειξε ότι αδυνατεί να συλλάβει αυτήν την ιδιομορφία και πολύ λιγότερο να την διαχειρισθεί. Οι ελάχιστες εξαιρέσεις ήσαν λαμπρές αλλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Το πιο «πεπαιδευμένο» πλήρωμα του Συστήματος παραμένει πάντοτε ανελλήνιστο και θεωρεί παιδεία όσα προσέλαβε στη Δύση ή εισάγονται από τη Δύση. Δεν γνωρίζει ή -χειρότερα- γνωρίζει στραβά την Ιστορία, τον πολιτισμό και την παράδοση των Ελλήνων.
