Ο Γιώργος Καραγκιολίδης ασχολείται με τη προπονητική πολλά χρόνια. Ήταν ένας από αυτούς που ξεκίνησαν την Ακαδημία Ποδοσφαίρου του Ηρακλή το 1993 και έμεινε σε αυτή για περίπου 12 χρόνια.
Ο καιρός τα έφερε έτσι ώστε φέτος να γυρίσει για να κάνει μια νέα αρχή με το Κώστα Κωνσταντινίδη και τους υπόλοιπους και να οδηγήσει και πάλι την Ακαδημία ψηλά.
Τα πρώτα δείγματα είναι άκρως ενθαρρυντικά, με τη μεγάλη ομάδα που παίζει στο Β΄ Τοπικό να είναι πρωταθλήτρια χειμώνα και τα υπόλοιπα τμήματα να έχουν μια πολύ καλή πορεία.
Με την ευκαιρία της διακοπής των πρωταθλημάτων συναντήσαμε το κ. Καραγκιολίδη και μιλήσαμε μαζί του όχι μόνο για την Ακαδημία αλλά και για άλλα πράγματα που αφορούν το ποδόσφαιρο.
Ερ.: Γιώργο Καραγκιολίδη κάνε μας μας μια σύντομη αναφορά στη πορεία σου μέχρι τώρα.
Γ.Κ.: Τα πρώτα μου προπονητικά βήματα τα έκανα στο Βέρμιο Καρυοχωρίου όταν σταμάτησα το ποδόσφαιρο. Εκεί έκανα το προπονητή, δεν ήμουν.
Εκείνο που ήταν σημαντικό στη πορεία και την εξέλιξη μου, ήταν όταν συναντήθηκα στον Ηρακλή με το Ζόραν Μπάμποβιτς, ο οποίος με έβαλε σε μια σειρά σκέψης και λειτουργίας καθαρά της προπονητικής.
Μετά ακολούθησαν οι σχολές, τα σεμινάρια και έφτασα να είμαι ο πρώτος προπονητής στον Ηρακλή Πτολεμαΐδας στη Δ΄ Εθνική όταν είχε αποχωρήσει ο Μπάμποβιτς. Κάναμε ένα πρωτάθλημα μαζί, ανεβάσαμε την ομάδα στη Γ΄ και έτσι πολύ νωρίς και σε νεαρή ηλικία χρίστηκα προπονητής και σε αυτή τη κατηγορία.
Βέβαια για όλο εκείνο το ευτύχημα το μεγαλύτερο μερίδιο το έχουν οι παίκτες που ήταν στην ομάδα εκείνη την εποχή, που ήταν πολύ αξιόλογοι και σα ποδοσφαιριστές αλλά και χαρακτήρες. Βοήθησαν σε αυτή τη προσπάθεια και εμένα όπως και εγώ βοήθησα όσο μπορούσα και αυτούς στη πορεία τους.
Αλλά αυτό που μέτρησε πιο πολύ ήταν η ποιότητα των χαρακτήρων που είχαν οι παίκτες εκείνης της εποχής.
Μετά μεταπηδήσαμε στην Ακαδημία η οποία ξεκίνησε το 1993 αφού νωρίτερα τα τμήματα που υπήρχαν ήταν υπό την «σκέπη» του Ηρακλή που ήταν στη Γ΄ Εθνική.
Τότε λοιπόν ξεκινήσαμε πολύ δυνατά να στήσουμε την Ακαδημία μαζί με τα άλλα παιδιά και κάναμε τη πορεία που όλοι ξέρετε.
Το 2005 μεταπηδώ στον Εορδαϊκό ως πρώτος προπονητής και ακολούθως συνεχίζω ως τεχνικός διευθυντής μέχρι το 2010.
Τη χρονιά 2013-14 ήμουν πρώτος προπονητής στο Μακεδονικό Φούφα όπου κάναμε μια αξιόλογη και πετυχημένη χρονιά με την κατάκτηση και του κυπέλλου. Το να είσαι προπονητής σε μια ομάδα σαν το Φούφα που σου παρέχει όλα τα εχέγγυα για να δουλέψεις είναι πολύ σημαντικό.
Και μετά από όλα αυτά επέστρεψα φέτος στην Ακαδημία για να κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα. Μια ακαδημία που δεν ήταν και στα καλύτερα της και κάνοντας μια συζήτηση με το πρόεδρο το Κώστα το Κωνσταντινίδη αποφάσισα να αναλάβω και να οργανώσω και πάλι τα πράγματα.
Ερ.: Το να γυρίσετε στην ακαδημία και να την οργανώσετε πάλι από την αρχή ήταν μια πρόκληση;
Γ.Κ.: Πρόκληση. Όταν έχεις και μια τέτοια πορεία μετά από τόσα χρόνια είναι εύκολο να κάνεις κάποια πράγματα. Έτσι το βλέπω εγώ. Γιατί στη προπονητική τα πράγματα δεν αλλάζουν. Μπορεί να εκσυγχρονίζονται αλλά η βάση τους είναι η ίδια.
Τα πράγματα στην ακαδημία δεν ήταν καθόλου καλά. Μπορώ να σου πω ότι πήγαινε και για διάλυση. Αν συνέχιζε έτσι εκεί θα πήγαινε. Ο Κώστας μπορούσε από μόνος του να κάνει μόνο ένα κομμάτι και επειδή είδα πόσο πολύ το ήθελε και να το ξαναστήσει και εγώ είχα χρόνο να το κάνω, αποφασίσαμε να το κάνουμε, να γυρίσω πίσω να βρω τα κατάλληλα παιδιά να συνεργαστώ.
Το θετικό ήταν ότι υπήρχαν κάποια παιδιά ήδη εκεί που ήξεραν τη φιλοσοφία, πως δούλευε η Ακαδημία και τον τρόπο δουλειάς μου και έτσι ξεκινήσαμε να το στήνουμε και πάλι από την αρχή.
Ήμαστε σε πάρα πολύ καλό δρόμο σε ότι έχει σχέση με όλα τα τμήματα και τη δομή της Ακαδημίας ήρθε και ένα «δικό μας» παιδί πίσω ο Γρηγόρης ο Πανίδης και ξεκινήσαμε και στήνουμε, βρίσκοντας πρώτα το πάτο του βαρελιού και μετά να κάνουμε οτιδήποτε. Γιατί αν δεν το παραδεχτείς μερικές φορές αυτό, εθελοτυφλείς και δεν μπορείς να πας πουθενά. Πρέπει να ξέρεις που είσαι και για την Ακαδημία της άριστης λειτουργίας και των τόσων επιτυχιών τα περασμένα χρόνια εδώ που είχε φτάσει ήταν πάτος. Και είναι σημαντικό να υπάρχει και πάτος και να ξέρεις από πού θα ξεκινήσεις.
Βάλαμε ένα πλάνο -και όχι όπως λένε πολλοί πλάνο 3τιας και τέτοια- μιας και εμείς ήμασταν συνειδητοποιημένοι, ξέραμε πως θα το κάνουμε, ξέραμε που βρισκόμασταν και που θα πάμε. Υπάρχει στόχος, υπάρχει διαδρομή, υπάρχει απλά αρχή μέση και τέλος.
Αυτά όλα μας κάνουν να πιστεύουμε πως πολύ σύντομα (1-2 χρόνια) θα έχουμε φτάσει στο επιθυμητό σημείο που θέλουμε και ονειρευόμαστε.
Ερ.: Ξεκινάει η αγωνιστική χρονιά και η «μεγάλη» ομάδα αν και έχει μικρό ρόστερ κάνει μια εκπληκτική πορεία και είναι πρωταθλήτρια χειμώνα μαζί με το Τσοτύλι. Το περιμένατε αυτό;;;
Γ.Κ: Εγώ προσωπικά μέσα από τη καθημερινότητα και τις προπονήσεις έβλεπα ότι οι παίκτες παίρνουν πολύ γρήγορα πράγματα. Όπως είπες το ρόστερ ήταν πολύ μικρό, πάρα πολύ μικρό και άπειρο.
Αυτό που κάναμε όμως από την αρχή ήταν ότι βγάλαμε εντελώς το ΔΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ. Δε πειράζει να μη πάω προπόνηση, δεν πειράζει να μη σκεφτώ γρήγορα, δε πειράζει να μη πασάρω, δεν πειράζει να μη κάνω αυτό….
Αυτό το βγάλαμε εντελώς. Από τη στιγμή που επέλεξαν να έρθουν μαζί μας αυτό βγήκε εκτός και θέλαμε κάθε μέρα να παίρνουμε το καλύτερο αποτέλεσμα από τα παιδιά.
Τους είχα εξηγήσει κάποια πράγματα και είχαμε και κάποια προβλήματα αφού τα παιδιά δεν ήταν έτοιμα για αυτή τη διαδικασία. Τα προηγούμενα χρόνια δεν δούλεψαν όπως έπρεπε για να είναι έτοιμα σε αυτό που εγώ έκανα. Δεν θέλω να κατηγορήσω κανένα. Αλλά για αυτό που έπρεπε να κάνουν για την ηλικία τους για 15-16-17 χρονών έπρεπε να είναι πολύ πιο πάνω. Δεν δουλέψανε αλλά είναι ευθύνη των παιδιών που δεν έγινε αυτό. Για αυτό τους λέω τώρα πως και μια προπόνηση να χάνουν θα είναι δική τους ευθύνη. Εμείς θα ήμαστε εκεί και θα τους περιμένουμε.
Κάναμε ένα πρόγραμμα 4 προπονήσεων και 1 το παιχνίδι 5, με τα μαθήματα τους, τα φροντιστήρια τους και βρήκαμε μια λειτουργία τέτοια που τους ανέβασε πολύ γρήγορα επίπεδο γιατί υπήρχε η υποδομή, απλά δεν υπήρχαν τα ερεθίσματα.
Ήταν επιλογή μας να μην κρατήσουμε πολύ μεγάλα σε ηλικία παιδιά, προσπαθήσαμε να την εμπλουτίσουμε και είχαμε τη τύχη να υπάρχουν παιδιά που ήθελαν να έρθουν να βοηθήσουν όπως ο Τσουμήτας, οι Αφοι Ρωσσίδη, ο Μπίντσης ο Γιάννης, ο Καζαντζίδης ο Γιώργος . Αυτά τα παιδιά ήρθαν και έδωσαν μια άλλη πνοή στην ομάδα και βοήθησαν πολύ με αυτά που γνώριζαν και τα άλλα παιδιά έτσι ώστε να κάνουμε πράγματα που ενδεχομένως δεν τα περιμέναμε. Εγώ δεν τα περίμενα γιατί ήταν πολύ μικρό το ρόστερ και αναρωτιόμουν αν θα αντέξουμε, αν θα βγάλουμε προπονήσεις και παιχνίδια. Για αυτά είχα ένα ενδοιασμό. Αλλά τελικά βγάλαμε και το πρόγραμμα με τα όποια προβλήματα δημιουργήθηκαν αλλά και τα παιχνίδια.
Το ότι ήταν λίγοι όμως τους βοήθησε να γίνουν μια πολύ καλή ομάδα και τα συνεχόμενα παιχνίδια τους ανέβασαν ρυθμό. Και παιδιά που δεν ήξερες πως θα αντιδράσουνε έδωσαν ένα πολύ καλό αποτέλεσμα και μας βοήθησαν σε αυτή τη πορεία.
Βέβαια εγώ από τη πρώτη στιγμή το είχα εξηγήσει στα παιδιά ότι εμείς δεν κάνουμε προετοιμασία για να μπούμε στο πρωτάθλημα αλλά όλα το χρόνο κάνουμε προετοιμασία για αυτά (τα παιδιά). Τους είχα πει πως το παιχνίδι του Σαββάτου θα είναι αυτό στο οποίο θα μας δίνει τη δυνατότητα παίρνουμε το αποτέλεσμα των προπονήσεων.
Όλο αυτό το εβδομαδιαίο πρόγραμμα της εκπαίδευσης τους, βοήθησε τα παιδιά και τους έδωσε τη δυνατότητα μέσα από τα παιχνίδια να παίρνουν τα αποτελέσματα. Και έτσι θα συνεχίσουμε δεν θα αλλάξουμε τίποτα.
Εδώ θέλω να πω κάτι που το είχα πει και παλιότερα και το έχετε καταγράψει. Μπορεί να ήμαστε, πρώτοι, δεύτεροι, τρίτοι. Αν δεν βγάλουμε κάποιο παίκτη για παραπάνω να ξεχωρίσει να κάνει πράγματα θα έχουμε αποτύχει.
Αν από εκεί και μετά έρθουν τα πράγματα καλά και ήμαστε μέσα στις πρώτες θέσεις και πάμε για άνοδο, και αν βγουν και 2-3 παίκτες που μπορούν να αλλάξουν επίπεδο θα είναι το τέλειο.
Γιατί μέσα σε σύντομο διάστημα θα τα έχουμε πετύχει όλα αυτά, χάρη στη θέληση των παιδιών να δουλέψουν και φυσικά στη δουλειά που κάνουμε εμείς οι προπονητές.
Ερ.: Κε Καραγκιολίδη μιλήσατε για μικρό ρόστερ. Τι γίνεται από εδώ και πέρα;
Γ.Κ.: Εδώ θέλω να πω κάτι. Ερχόμενος ο Γιώργος Πανίδης στην ακαδημία και έχοντας δίψα να κάνει και να δείξει πράγματα, έκανε απίστευτη δουλειά στο παιδικό τμήμα.
Αυτό είχε αποτέλεσμα πολλά παιδιά να είναι έτοιμα για να μπουν 11αδα στη πρώτη ομάδα.
Τόσο καλή και πιεστική δουλειά έχει γίνει και αυτό το αποτέλεσμα θα το πάρει η «μεγάλη» ομάδα. Αυτή τη στιγμή είμαι σίγουρος ότι 3-4 παιδιά είναι έτοιμα να πλαισιώσουν την 1η ομάδα. Και είναι πολύ σημαντικό αυτό που έκανε ο Γρηγόρης στο παιδικό τμήμα.
Εδώ θέλω να πω επίσης ότι η μεγάλη ομάδα προπονείται μαζί με το παιδικό έτσι ώστε τα 2 τμήματα να γνωρίζονται καλά να είναι κοντά. Μάλιστα 1-2 είναι κοινές για να είναι τα παιδιά έτοιμα μέσα από αυτή τη διαδικασία να προσφέρουν άμεσα.
Αυτή τη στιγμή μπορώ να πω ότι έχουμε 17-18 παίκτες έτοιμους να βοηθήσουν και αυτό θα είναι το πλεονέκτημα για τη συνέχεια και χωρίς να διαταραχτεί η ομάδα και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Ακόμα και παιδιά που ενδεχομένως επιλέξουμε σε αυτές τις ηλικίες ναι είναι μαζί μας θα πρέπει να είναι στη φιλοσοφία μας αλλιώς δεν θα μπορέσουν να συνεχίσουν κοντά μας.
Ερ: Πιστεύετε ότι αν μπει επίσημα ο στόχος «πρωτάθλημα», αυτό θα αγχώσει τους παίκτες που τώρα ίσως παίζουν πιο ελεύθερα;
Γ.Κ.: Και σε αυτό το κομμάτι πάνω έχουμε κάνει συγκεκριμένη δουλειά. Δεν έχω μιλήσει ποτέ μα ποτέ πριν ξεκινήσει ένα παιχνίδι ότι πρέπει να το κερδίσουμε κ.τ.λ.
Εμείς θέλουμε να παίρνουμε μόνο το αποτέλεσμα της προπόνησης. Και επειδή έχουμε την εμπειρία και ξέρω ότι αν πάρω το αποτέλεσμα της προπόνησης στο 6 θα ήμαστε πάρα πολύ καλά και θα είναι δύσκολο για κάθε αντίπαλο να με κερδίσει αν δεν μπορώ να κερδίσω. Από εκεί και μετά ότι βγει μες το παιχνίδι είναι μια άλλη ιστορία γιατί υπάρχει και ο αστάθμητος παράγοντας. Δεν θα πιέσουμε ποτέ προς αυτή τη κατεύθυνση και ότι έρχεται θα έρχεται από μόνο του μέσα από τη δουλειά. Δεν είναι βέβαια και κακό να πιέσουμε ένα παίκτη για να δούμε που είναι τα όρια του, να ξέρουμε αν είναι ένας παίκτης που μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό, αν θα κρυφτεί, αν θα βγει μπροστά;; Αυτό είναι ένα κομμάτι του παιχνιδιού και πρέπει να το δούμε. Αντέχει να πάει πιο πάνω να συναγωνιστεί, να γίνει μπροστάρης; Αυτό το θέλουμε και θα κριθούμε και για αυτό.
Ερ.: Τα υπόλοιπα τμήματα στην Ακαδημία σε τι κατάσταση βρίσκονται:
Γ.Κ: Ήμαστε πολύ ικανοποιημένοι από τη μέχρι τώρα πορεία των τμημάτων και από όλη τη δουλειά που γίνεται. Γιατί ότι γίνεται στο «πάνω» τμήμα έχει ανταπόκριση και στα πιο «κάτω». Το παιδικό δουλεύει τέλεια με το Πανίδη, το προπαιδικό με τον Άκη Γρηγοριάδη, τα Τζούνιορ με το Γιώργο το Μαυροματίδη και το Γρηγόρη το Πανίδη και τα Μίνι με τον Τάσο τον Αναστασιάδη.
Υπάρχει πολύ καλό κλίμα στην Ακαδημία γιατί βάλαμε πολλά πράγματα στη σειρά, ξέρει ο καθένας το πρόγραμμα του, απολαμβάνει αυτό που κάνει , οι προπονητές μαζί με το προσωπικό στα γήπεδα γίναμε μια πολύ καλή οικογένεια και προσπαθούμε οποιοδήποτε πρόβλημα να λύνεται.
Το πιο ενθαρρυντικό είναι ότι δεν χρειάζεται να πέφτει στην αντίληψη μου ένα πρόβλημα για να λύνεται αλλά και οι άλλοι οι προπονητές έχουν την εμπειρία και την ελευθερία των κινήσεων να κάνουν και να λύνουν προβλήματα που παρουσιάζονται και είναι συνεπέστατοι σε αυτό που κάνουν.
Όλοι προσπαθούν να βελτιώσουν τα παιδιά και αυτό το βλέπω. Βέβαια υπάρχουν και τμήματα που δεν είναι συμπληρωμένα αλλά βλέπω πόσο καλά δουλεύουμε και ίσως να δουλεύουν και καλύτερα γιατί είναι σαν να κάνουν ατομική προπόνηση αφού είναι ολιγομελή κάποια τμήματα.
Ερ.: Οι στόχοι στα τμήματα υποδομών είναι οι τελικοί ή μια καλή πορεία;;
Γ.Κ.: Από τη στιγμή που υπάρχει βαθμολογία μας ενδιαφέρει η νίκη και ο παίκτης πρέπει να παίζει για αυτή. Για αυτό κάνει προπόνηση και εκπαιδεύεται. Όμως αυτό δεν είναι νομοτελειακό. Μπορεί μερικές φορές από μια ήττα να μάθεις περισσότερα πράγματα από μια νίκη. Έχουμε δυνατότητα να τα διαπραγματευτούμε όλα αυτά. Αλλά ο παίκτης πρέπει να μάθει και να προσπαθεί για αυτό το πράγμα. Γιατί όπως είπα και στην αρχή το ΔΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ δεν υπάρχει σε μας. Με αυτό δεν πας πουθενά, είσαι μέτριος και σε λιμνάζουσα νερά. Πειράζουν όλα, για να πάμε προς τα πάνω και τη σωστή κατεύθυνση.
Ερ.: Ποιες ομάδες έχεις ξεχωρίσει από τον όμιλο σας στη Β΄ Κατηγορία και πως βλέπεις τη ποιότητα του;
Γ.Κ.: Εγώ βλέπω ότι είναι ένα καλό πρωτάθλημα με αξιόλογες ομάδες, με νεαρά παιδιά που συμμετέχουν σε αυτή τη διαδικασία και κερδίζουν πράγματα. Θα ήταν καλύτερο να ήταν και περισσότερες ομάδες -αλλά αυτό έχει να κάνει με τη δομή αυτών των πρωταθλημάτων-για να γίνονται και περισσότερα παιχνίδια. Γιατί αν ξεκινήσουμε το Γενάρη τον Απρίλη θα έχουμε τελειώσει και έτσι θα είναι πολύ μεγάλο το διάστημα για τη νέα χρονιά και πρέπει να βρεις λύσεις. Θα έπρεπε να υπάρχουν περισσότερα παιχνίδια για να παίζουν τα παιδιά γιατί το παιχνίδι είναι αυτό που δίνει και το αποτέλεσμα. Υπάρχουν καλές ομάδες νοικοκυρεμένες, δεν βλέπεις αλαλούμ, με καλή λειτουργία και πειθαρχία, με γήπεδα σε καλή κατάσταση όπου μπορείς να παίξεις καλό ποδόσφαιρο.
Έχουμε ξεφύγει από το παλιό τρόπο παιχνιδιού παίζω χτυπάω, το πρωτάθλημα έχει μια καλή λειτουργία και έχει και καλές ομάδες. Οι ομάδες που μου άρεσαν είναι το Τσοτύλι, το Βόϊο και ο Ατρόμητος. Και οι Πύργοι πήγαιναν καλά αλλά έμαθα ότι μετά από κάποια άτυχα αποτελέσματα δεν κοιτάν ψηλά.
Ερ.: Όσο αναφορά τα πρωταθλήματα υποδομής πως τα βλέπεις;;
Γ.Κ.: Τα πρωταθλήματα υποδομής τα ξέρω από τότε που είχαμε πολλά τμήματα και παιδιά. Είναι πολύ μεγάλη και σημαντική η προσπάθεια της Ε.Π.Σ. Κοζάνης πάνω σε αυτό το κομμάτι, που κάνουν αυτά τα πρωταθλήματα με συνεχόμενα παιχνίδια για τα παιδιά, σε διαφορετικά γήπεδα έτσι ώστε να μετακινούνται να παίζουνε και να δημιουργούνται αθλητικές κοινότητες εκεί όπου αγωνίζονται. Είναι ότι καλύτερο μπορεί να έχει ένα παιδί σε αυτή την ηλικία. Εγώ ξέρω ότι οι άνθρωποι της Ε.Π.Σ. προσπαθούν συνέχεια να τα βελτιώσουν αλλά και να τα περιφρουρήσουν.
Ερ.: Γιώργο υπάρχουν ταλέντα στην περιοχή μας:
Γ.Κ.: Πολλές φορές αισθάνομαι το βάρος το προπονητικό για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε όλα αυτά παιδιά. Υπάρχουν παιδιά και πρέπει να σκύψουν οι προπονητές και να βοηθήσουν πάνω σε αυτό το κομμάτι. Θέλει πολύ μεγάλη ευθύνη και αυτό το λέω και εγώ που ήμουν καιρό απών και αυτό με γεμίζει με μεγαλύτερη ευθύνη και βάρος να ασχοληθώ και με περισσότερη όρεξη για να βοηθήσουμε τα παιδιά.
Ταλέντα υπάρχουν και πρέπει να σταματήσει αυτή η καραμέλα δεν υπάρχουν ταλέντα δεν βγαίνουν ταλέντα. Υπάρχουν πρέπει να τα βάλουμε σε πρόγραμμα να δουλέψουν και να αφήσουμε αυτά κάνουμε 2 προπονήσεις και κάνουμε σχολικό αθλητισμό.
Υπάρχει χρόνος και πρέπει να τα πείσουμε να μπουν στα γήπεδα να φύγουν από τις άλλες δραστηριότητες, να έρθουν στον αθλητισμό και να μπορέσουμε και εμείς να εξελίξουμε το ταλέντο που είναι έμφυτο σε κάθε παίκτη.
Εμείς έχουμε τη δυνατότητα προπονητικά να το εξελίξουμε και να τους δώσουμε εκείνα τα εχέγγυα και τα οδηγήσουμε ψηλά.
Ερ.: Κλείνοντας πως βλέπετε το ποδόσφαιρο στη περιοχή μας;
Γ.Κ.: Αυτή τη στιγμή το ποδόσφαιρο στη περιοχή μας είναι στα κάτω του. Έχουμε 2 ομάδες στη Γ΄ Εθνική τον Εορδαϊκό και το Μακεδονικό Φούφα.
Στο Μακεδονικό γίνεται μια σοβαρή προσπάθεια και κάνει μια αξιόλογη και αξιέπαινη πορεία αν και νεοφώτιστος.
Η πορεία του Εορδαϊκού μας λυπεί και δεν έχει να κάνει αυτό που λένε, με την ιστορία του και είναι μια ιστορική ομάδα. Αυτά ανήκουν στο παρελθόν και είναι να τα λέμε όταν πίνουμε καφέ. Αν στη πόλη δεν υπάρχει η μεγάλη ομάδα για να δώσει το έναυσμα στις ομάδες να δουλέψουν οι υπόλοιπες και οι παίκτες από κάτω και να έχουν το όραμα της μεγάλης ομάδας θα είναι πολύ δύσκολο για όλους.
Γιατί αυτό το πράγμα πρέπει να το περιφρουρούμε και να το εξελίξουμε και όχι να το πετροβολούμε ή να γελάμε όταν δεν πάει καλά. Στεναχωριέμαι πολύ με τη πορεία του Εορδαϊκού όπως είναι τώρα και δεν ξέρω πως μπορούν αυτοί που είναι στα πράγματα να φέρουν τη κατάσταση σε τέτοιο σημείο ώστε και να βοηθήσουμε αλλά και να την εξελίξουμε προς το καλύτερο.
Με χαροποιεί η προσπάθεια του Μακεδονικού με δικά μας παιδιά και αν συνεχίσει έτσι θα πάει πολύ καλύτερα.
Πιστεύω επίσης ότι καλό θα είναι να υπάρξει και άλλη ομάδα να γίνει και 3ος πόλος για να πάνε τα παιδιά σε κάποια και να έχουν όραμα να τις στελεχώσουν.
Γιατί αυτή η Γ΄ Εθνική με αυτή τη μορφή και όπως θα είναι και το χρόνου είναι ένα πολύ καλό σκαλοπάτι για τον ερασιτέχνη παίκτη.
Για αυτό όλοι πρέπει να βοηθήσουν προς αυτή τη κατεύθυνση, να καθίσουμε να δούμε τα πράγματα σοβαρά και να φέρουμε τις ομάδες εκεί που πρέπει να είναι και να έχουμε εξέλιξη γιατί διαφορετικά θα είναι δύσκολα και για τα υπάρχοντα παιδιά.
Γιατί θα είναι δύσκολο για ένα παιδί να βγαίνει από εδώ και να ψάχνουμε ομάδα να πάει, όπως αυτό το αστείο με τις Κ20 όπου πήγαιναν τα παιδιά και σε ένα χρόνο γύριζαν και δεν είχαν κάνει τίποτα.
Για μένα το προτιμότερο είναι να είναι στο οικογενειακό τους περιβάλλον κοντά στους προπονητές, να μπορούν οι ομάδες να τα απορροφήσουν και να τα εξελίξουν και να τους δώσουν τη δυνατότητα να πάνε προς τα πάνω. Αυτό θα ήταν το τέλειο.
Για αυτό ευελπιστώ αυτοί που έχουν τις τύχες των ομάδων στα χέρια τους αυτό να δουν. Αυτή η κατηγορία η Γ΄ όπως είναι , αποτελεί τη καλύτερη λύση για ένα 17χρονο και για την ομάδα αλλά και για το παίκτη.
