Γιατί δεν συνδέονται ΑΗΣ Καρδιάς και Απολιγνιτοποίηση

Κομβική η χθεσινή μέρα για τον λιγνιτικό άξονα Πτολεμαΐδας-Κοζάνης και τους κατοίκους του. Το οριστικό κλείσιμο του ΑΗΣ Καρδιάς, είναι σίγουρα ένα σημείο καμπής για την τοπική ιστορία, αλλά και για την εξέλιξη των ενεργειακών πραγμάτων σε εθνικό επίπεδο. Η Ελλάς άλλωστε, χρωστά ένα κομμάτι της τεχνολογικής της προόδου στο συγκεκριμένο σταθμό.

Η εξέλιξη αυτή ήταν προγραμματισμένη, και μάλιστα άργησε να μας έρθει. Ευτυχώς για την τοπική κοινωνία, εξασφαλίστηκαν παρατάσεις στη διάρκεια λειτουργίας που κάλυψαν μεταξύ άλλων την ανάγκη για θερμική ενέργεια στην Πτολεμαΐδα. Σήμερα, περίπου 4 χρόνια μετά το συμβατικό πέρας της λειτουργίας του και έχοντας κλείσει τον κύκλο του, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και ο σταθμός κλείνει οριστικά.

Τυχαίνει η προγραμματισμένη αυτή εξέλιξη, να έρχεται 1,5 περίπου χρόνο μετά από την κυβερνητική απόφαση για τη δραματική μείωση της λιγνιτικής παραγωγής. Μια απόφαση που έχει ληφθεί οριστικά, και θα αρχίσει να εφαρμόζεται τα επόμενα χρόνια, με εφαρμογή στους σταθμούς Αγίου Δημητρίου και Μελίτης, και υπό προϋποθέσεις της 5ης Μονάδας της Πτολεμαΐδας.

Για ευνόητους λόγους, έσπευσαν πολλοί τις τελευταίες ώρες, να συνδέσουν το κυβερνητικό σχέδιο για την απολιγνιτοποιηση με το κλείσιμο του ΑΗΣ Καρδιάς, δύο πράγματα εντελώς ασύνδετα. Όπως είναι σαφές το ένα δεν είναι ούτε επακόλουθο ούτε αίτιο του άλλου. Αντίθετα, ο ΑΗΣ Καρδιάς στις ρητές οδηγίες που εκδόθηκαν από τον κατασκευαστή του, είχε συγκεκριμένη διάρκεια λειτουργίας, η οποία είναι συμβατή και με την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Το προγραμματισμένο κλείσιμο, προφανώς δεν είχε σχέση με οποιαδήποτε κυβέρνηση, και προφανώς δεν είχε καμία σχέση με τον μελλοντικό ενεργειακό σχεδιασμό οποιασδήποτε κυβέρνησης.

Η προσπάθεια ταύτισης των δύο ζητημάτων για λόγους πολιτικής διαχείρισης, εγείρει μεγάλους κινδύνους. Καλλιεργείται στην κοινωνία η ψευδαίσθηση, ότι αν δεν ερχόταν ο Χ Μητσοτάκης στα πράγματα, ο λιγνίτης θα διαρκούσε για πάντα, και συνεπώς δεν θα υπήρχε η ανάγκη για το σχεδιασμό της μετάβασης στη μεταλιγντική περίοδο. Δηλαδή θα έμπαινε ένα ακόμα φρένο στην προσπάθεια για το σχεδιασμό της επόμενης ημέρας.

Θα μπορούσε κανείς να πει, πως η ηλεκτρική ισχύς που σήμερα χάθηκε, θα μπορούσε να αναπληρωθεί με την κατασκευή νέων λιγνιτικών μονάδων. Ναι αυτό θα μπορούσε να είναι ένα επιχείρημα. Αλλά η διακομματική διακυβερνητική πολιτική που στην πράξη εφαρμόστηκε τα τελευταία 15 χρόνια, λέει κάτι άλλο. Ότι διαχρονικά δεν υπήρχε η πολιτική βούληση να αναπληρωθεί η ισχύς που χάνεται. Αυτό αποδεικνύεται, από το ότι μέχρι και σήμερα δεν έχει αναπληρωθεί η λιγνιτική ισχύς της ΛΙΠΤΟΛ, του ΑΗΣ Πτολεμαΐδας και του ΑΗΣ Αμυνταίου. Αντίθετα σήμερα, κάποιοι ασυνείδητα ή συνειδητά αξιοποιώντας την γενικότερη ανασφάλεια που υπάρχει στην κοινωνία, προσπαθούν να χρεώσουν το κλείσιμο του ΑΗΣ Καρδιάς στο κυβερνητικό σχέδιο για την απολιγνιτοποίηση.