«Τι άλλαξε και τι δεν άλλαξε η κρίση στην Ελλάδα» εξετάζουν με σημερινό τους άρθρο οι Financial Times, στο οποίο μεταξύ άλλων διαπιστώνεται ότι ένα αναποτελεσματικό σύστημα δημόσιας διοίκησης και ένας δημόσιος τομέας που παραμένει πολιτικοποιημένος.
«Η Ελλάδα βίωσε οκτώ χαμένα χρόνια», γράφουν χαρακτηριστικά οι FT. Από το 2010 η ελληνική οικονομία έχει συρρικνωθεί κατά 1/4, το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών κατά 1/3. Πάνω από 300.000 άνθρωποι μετανάστευσαν, ενώ όσοι έμειναν πίσω είναι αντιμέτωποι με ανεργία στο 20%, σημείωνεται στο δημοσίευμα της οικονομικής εφημερίδας.
Καθώς η χώρα οδεύει προς την 20η Αυγούστου και την έξοδο από τα Μνημόνια, το ερώτημα είναι αν αυτά τα «τραυματικά χρόνια» λειτούργησαν ως κάθαρση έστω μερικών προβλημάτων που οδήγησαν την Ελλάδα στην κρίση. «Οι μεταρρυθμίσεις που έχει δεσμευτεί να κάνει η Αθήνα αποσκοπούν να αντιμετωπίσουν καταφανείς ελλείψεις: ένα καταστρεπτικό συνταξιοδοτικό σύστημα, μια υπερβολική γραφειοκρατία και τα βαθιά ριζωμένα προβλήματα φοροδιαφυγής», σημείωνει χαρακτηριστικά η εφημερίδα.
Αν ο ιδωτικός τομέας άλλαξε περισσότερο, αυτό δεν έγνε ανώδυνα, γράφουν οι FT. Τα μέτρα αφορούν περικοπές σε ένα ιδιωτικό τομέα που αποτελείται κατά 95% από μικρές και μεσαίες οικογενειακές επιχειρήσεις. «Από τις εταιρείες που τα πήγαιναν καλά πριν από την κρίση, περίπου το 20% έχουν καινοτομήσει και ακμάζουν και ένα 40% τα καταφέρνουν εξυπηρετώντας τα χρέη τους, αλλά δεν κερδίζουν χρήματα», αναφέρει ο κ. Παύλος Ραβάνης, πρόεδρος του Επιμελητηρίου για μικρές επιχειρήσεις και βετεράνος επιχειρηματίας.
Αυτό αφήνει ένα 40% των λεγόμενων εταιρειών «ζόμπι», όπως τις περιέγραψε ο κ. Ραβάνης, οι οποίες «δεν πληρώνουν φόρους ή τις υποχρεώσεις τους στις τράπεζες», πρόσθεσε.
Λιγότερο από το 50% αυτών των επιχειρήσεων μπορούν να διασωθούν, ακόμα και αν ένας επενδυτής εμφανιστεί πρόθυμος να βάλει μεγάλα ποσά μετρητών.
«Οι τζίροι είναι 60% κάτω από τα προ κρίσης επίπεδα», αναφέρει ο υφυπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης Στέργιος Πιτσιόρλας, σύμφωνα με τον οποίο η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να ενθαρρυνθεί μια πιο επιχειρηματική, εξαγωγική κουλτούρα. «Αρχίζει να συμβαίνει. Οι ελληνικές εταιρείες συνειδητοποίησαν κατά τη διάρκεια των κρίσεων ότι πρέπει να στραφούν στις εξαγωγές για να επιβιώσουν», σημειώνει.
