Στους δρόμους άρχισε να περιορίζεται, σιγά, σιγά, η εμφάνιση της κάθε είδους και μορφής μεταφορικών μέσων, ανθρώπων και εμπορευμάτων, κινούμενων από τα συμπαθέστατα μέλη του ζωικού Βασιλείου και αντίστοιχα άρχισε η εμφάνιση των αυτοκίνητων μέσων κάθε μορφής και μεγέθους.
Δύο μέρες έκανε, να φτάσει στην Πτολεμαϊδα, με χίλιες δυο λαχτάρες και προφυλάξεις, από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης , μέσω, Εδέσσης, δεδομένου ότι, η διαδρομή από Καστανιά θεωρήθηκε αδύνατη και λίαν επικίνδυνη.
Το τεράστιο ρυμουλκό, που παραχώρησε η μηχανική καλλιέργεια Θεσσαλονίκης μαζί με ένα βοηθητικό μηχάνημα ώθησης, κυρίως για την ανηφόρα της Έδεσσας και του Άγρα.
Πρέπει να σημειώσουμε και τη θετική παρουσία, στη συνοδεία της αίσιας αποστολής και των δύο ( 2) τροχονόμων.
Σημειώνουμε πως, ο συμπολίτης μας εργοδηγός της ΛΙΠΤΟΛ, Βασίλης Τσαρούχης , συνόδευε το πολύτιμο φορτίο, που προορίζονταν για το βιομηχανικό συγκρότημα της ΛΙΠΤΟΛ και ειδικότερα για την παραγωγή Λιγνιτοπλίνθων (μπρικέτας).
Πρόκειται, φίλες και φίλοι, για έναν ξηραντήρα λιγνίτη για την κατασκευή των μπριγκέτων, βάρους 40 τόνων και διαμέτρου πάνω από 4-5 μέτρα, που έφτασε με το μοναδικό τρόπο της Θαλάσσιας μεταφορικής γραμμής, από τη Γερμανία, στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης τον Ιούλιο του 1958.
Στη φώτο μας και στο φτερό του αυτοκινήτου η τριπλέτα: Ο άγνωστος μας οδηγός, ο Τόλης Θανάσης και ο καλός μας φίλος και συνάδελφος στη ΛΙΠΤΟΛ, Βασίλης Τσαρούχης, που μας έδωσε την σπάνια, για την εποχή εκείνη, φώτο και τον ευχαριστούμε θερμά και πάνω-κάτω οι βοηθοί-συνοδοί της αποστολής του οδηγού.
