του Κωνσταντίνου Φωτιάδη
Ομ. καθηγητή Ιστορίας
Αξιολύπητοι οι τέως πρόεδροι της Βουλής των Ελλήνων. Από τον Σιούφα το περίμενα, αλλά πίστευα ότι ο Κακλαμάνης, που είχε επαφή χρόνια με τον ποντιακό ελληνισμό, θα είναι πιο ειλικρινής. Θα έκανε κάποιες τεκμηριωμένες τοποθετήσεις για τη μελλοντική πορεία του ποντιακού ζητήματος και θα μιλούσε επίσης για το τιτάνιο έργο των 14ων τόμων, αλλά και για την επίτομη έκδοση με τις μεταφράσεις σε έξι γλώσσες, που ήταν δική του απόφαση. Φαίνεται ότι καθ΄οδόν κάποιος τον συμβούλεψε να έχει επιλεγμένη μνήμη. Θέλω να ρωτήσω τον Κακλαμάνη η επίτομη έκδοση που εξέδωσε και μετάφρασε σε πέντε γλώσσες, με δική του απόφαση, αφού στηρίχθηκε στην θετική κριτική της επιστημονικής επιτροπής των καθηγητών, δεν τον εκφράζει πλέον, επειδή είναι έργο του Κωνσταντίνου Φωτιάδη; Γιατί προτείνει μία νέα έκδοση; Ένδεκα τόμοι ντοκουμέντα και συνολικά 24 βιβλία μόνο για την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, είναι η δική μου απάντηση, απέναντι στην μικροψυχία και τον αρρωστημένο του εγωισμό. Εγώ τον σεβάστηκα, όταν παρουσία των Καστανίδη και Τσιτουρίδη μου ζήτησε συγγνώμη, μίλησε με θαυμασμό για το έργο μου και για αυτό επανεξέδωσα τον πρώτο τόμο της γενοκτονίας, για να αφαιρέσω τον αυστηρά επικριτικό πρόλογο μου, όταν αρνήθηκε, πιεσμένος από το τουρκολάγνο σιμητικό καθεστώς να εκδώσει τους 14 τόμους. Δεν είχα σκοπό να δημοσιοποιήσω την συνολική αλληλογραφία μου με τους Προέδρους της Βουλής. Θα το κάνω όμως, γιατί είναι ένα τραυματικό κομμάτι, όχι μόνο δικό μου, αλλά και της συλλογικής προσφυγικής ιστορίας μας.
Στις 6 Οκτωβρίου του 2007 ο πρόεδρος Ηλίας Τσεκερίδης της Παμποντιακής Ομοσπονδίας ΗΠΑ Καναδά είχε στείλει επιστολή στον γραμματέα της Βουλής, στην οποία μεταξύ άλλων έλεγε ότι:« …από την Παγκόσμια Συνομοσπονδία Ποντιακού Ελληνισμού πληροφορηθήκαμε ότι η μετάφραση του έργου της μονογραφίας του καθηγητή κ. Κωνσταντίνου Φωτιάδη έχει ολοκληρωθεί. Κατόπιν τούτου σας παρακαλούμε όπως το συντομότερο δυνατόν προχωρήσετε στις δέουσες ενέργειες για την συντόμευση της έκδοσης του σπουδαίου αυτού έργου. Ο ιστορικός τόμος του κ. Φωτιάδη στα αγγλικά είναι απαραίτητος για τις δράσεις μας και την προσπάθεια που κάνουμε στον τομέα της ενημέρωσης των Ελληνικών Κοινοτήτων αλλά και των Αμερικανικών. Ειδικότερα δε σημαντικός για την ενημέρωση των Αμερικανών πολιτικών προσώπων σε ότι έχει σχέση με την ιστορία των Ελλήνων του Πόντου…» Στις 12 Νοεμβρίου ο γραμματέας της Βουλής Ευάγγελος Χρυσός απάντησε: «Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε, έλαβα την από 6 Οκτωβρίου επιστολή σας και έλαβα γνώσιν του ενδιαφέροντος σας να αξιοποιήσετε την αγγλική μετάφραση του βιβλίου του καθηγητού Κωνσταντίνου Φωτιάδη, στις προσπάθειες της Συνομοσπονδίας για την ενημέρωση του αμερικανικού και πνευματικού κόσμου. Ύστερα από συνεννόηση με τον προσφάτως εκλεγέντα πρόεδρο της Βουλής και νέο πρόεδρο του Ιδρύματος της Βουλής, Δημήτρη Σιούφα, σας πληροφορώ ότι δυστυχώς στη φάση αυτή δεν είναι εφικτή η ένταξη της δεύτερης έκδοσης του ελληνικού πρωτοτύπου, αλλά ούτε και της έκδοσης της αγγλικής μετάφρασης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, στο άμεσο εκδοτικό πρόγραμμα του Ιδρύματος. Η αγγλική μετάφραση είναι βέβαια στη διάθεση σας, αν νομίζετε ότι μπορείτε να την αξιοποιήσετε. Με θερμά συγχαρητήρια για το έργο σας και φιλικούς χαιρετισμούς».
Άξιος ο μισθός της ΔΙ.ΣΥ.ΠΕ. γιατί κατόρθωσε να επιλέξει ως ομιλητή των θεμάτων της γενοκτονίας, τον αποδεδειγμένα ποντιομάχο Δημήτρη Σιούφα, ο οποίος με περισσό θράσος και ελεεινά ψέμματα, ότι δήθεν: « …η εκτελεστική επιτροπή του Ιδρύματος διαπίστωσε ότι ο κ. Φωτιάδης, παρά την δέσμευση του, κυκλοφόρησε το εν λόγω έργο του με πανομοιότυπη διατύπωση και μεγαλύτερα παραθέματα από τον εκδοτικό οίκο Ηρόδοτος». Η αλήθεια είναι ότι το τρίτομο έργο είχε κυκλοφορήσει δύο χρόνια νωρίτερα από την ημέρα, που ο Απόστολος Κακλαμάνης πήρε την απόφαση να εκδώσουμε σε έναν περιληπτικό τόμο το έργο μου. Εξ αιτίας της καθολικής αποδοχής του βιβλίου, που εξαντλήθηκε σε λίγους μήνες, η ίδια η Βουλή μου ζήτησε γραπτά να το επανεκδώσει, παραχωρώντας της τα συγγραφικά δικαιώματα για δέκα χρόνια. Και εγώ απάντησα:« Με χαρά αποδέχομαι να παραχωρήσω στο Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και την Δημοκρατία τα δικαιώματα από το έργο μου Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και των μεταφράσεων του σε ξένες γλώσσες όχι μόνο για δέκα χρόνια, αλλά εφ’ όρου ζωής».
