Με θρησκευτική ευλάβεια και κατάνυξη τελέσθηκε ο εορτασμός της Κυριακής της Ορθοδοξίας την Κυριακή 9 Μαρτίου 2025 προς τιμή της ανάμνησης της αναστήλωσης των Ιερών Εικόνων, στον Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννη Προδρόμου και Βαπτιστή στην Πτολεμαΐδα. Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ακολούθησε η λιτάνευση των Ιερών Εικόνων από τον Πατέρα Θωμά Μανάδη. Τις Ιερές Εικόνες κράτησαν νέοι και άνδρες ενορίτες της Άνω Πτολεμαΐδας. Στη συνέχεια τελέστηκε το καθιερωμένο Τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών όλων «των υπέρ της Ορθοδόξου ημών πίστεως αγωνισαμένων και τελειωθέντων εν αυτή».
Μάγκου Νατάσα
Κυριακή της Ορθοδοξίας
Λέγεται Κυριακή της Ορθοδοξίας, γιατί γιορτάζουμε την αναστήλωση των αγίων Εικόνων και τον θρίαμβο της Ορθοδόξου Πίστεως κατά της φοβερής αιρέσεως των Εικονομάχων, των αιρετικών δηλαδή εκείνων που δεν εδέχοντο να τιμούν τις άγιες Εικόνες. Το «Ωρολόγιο» της Εκκλησίας γράφει: Για εκατό και πλέον χρόνια διαταράχθηκε η Εκκλησία με διωγμούς από κακοδόξους εικονομάχους. Πρώτος υπήρξε ο αυτοκράτορας Λέων ο Ίσαυρος και τελευταίος ο Θεόφιλος, άνδρας της Αγίας Θεοδώρας, η οποία μετά το θάνατο του συζύγου της ανέλαβε την εξουσία και στερέωσε πάλι την Ορθοδοξία μαζί με τον Πατριάρχη Μεθόδιο. Η Βασίλισσα Θεοδώρα διακήρυξε δημόσια ότι ασπαζόμεθα τις Εικόνες, όχι λατρευτικά, ούτε ως Θεούς, αλλά ως εικόνες των αρχετύπων. Την πρώτη Κυριακή των νηστειών το έτος 843, η Θεοδώρα μαζί με το γιό της αυτοκράτορα Μιχαήλ, λιτάνευσαν και αναστήλωσαν τις άγιες εικόνες μαζί με τον κλήρο και το λαό. Από τότε εορτάζουμε κάθε χρόνο την ανάμνηση αυτού του γεγονότος γιατί καθορίσθηκε οριστικά ότι δεν λατρεύουμε τις Εικόνες, αλλά τιμούμε και δοξάζουμε όλους τους Αγίους που εικονίζουν και λατρεύουμε μόνο τον εν Τριάδι Θεό. Τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα και κανένα άλλο είτε Άγιο είτε Άγγελο. Στην πανηγυρική λειτουργία της ημέρας αναγιγνώσκεται με ιδιαίτερη έμφαση το απολυτίκιον:
Απολυτίκιον. Ήχος β’
«Την άχραντον εικόνα Σου προσκυνούμεν, αγαθέ, αιτούμενοι συγχώρησιν των πταισμάτων ημών, βουλήσει γαρ ηυδόκησας ανελθείν εν τω Σταυρώ, ίνα ρύση ους έπλασες εκ της δουλείας του εχθρού, όθεν ευχαρίστως βοώμεν, χαράς επλήρωσας τα πάντα, ο Σωτήρ ημών, ο παραγενόμενος εις το σώσαι τον κόσμον».
Θεοτόκιον.
Πάντα υπέρ έννοιαν, πάντα υπερένδοξα, τα σα Θεοτόκε μυστήρια· τη αγνεία εσφραγισμένη, και παρθενία φυλαττομένη, Μήτηρ εγνώσθης αψευδής, Θεόν τεκούσα αληθινόν. Αυτόν ικέτευε, σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Κοντάκιον. Ήχος πλ. δ’. Αυτόμελον.
Απερίγραπτος Λόγος του Πατρός, εκ σού Θεοτόκε περιεγράφη σαρκούμενος, και την ρυπωθείσαν εικόνα, εις το αρχαίον αναμορφώσας, τω θείω κάλλει συγκατέμιξεν. Αλλ’ ομολογούντες την σωτηρίαν, έργω και λόγω ταύτην ανιστορούμεν.
Πηγή: synaxarion.gr
