Μπορεί σε αρκετές περιοχές του Δήμου Εορδαίας να έγιναν καταστροφές από τις πρόσφατες πλημμύρες κι αρκετοί παραγωγοί να βλέπουν τους κόπους τους χαμένους, υπάρχουν όμως και αυτοί που πλησιάζει η περίοδος της συγκομιδής. Οι δενδροκαλλιεργητές θα συγκομίσουν τα κεράσια αρχικά και στη συνέχεια τα ροδάκινα κτλ.
Από τα διαχρονικά πλέον προβλήματα που αντιμετωπίζουν είναι η εύρεση εργατών γης.
Ο «Π» μίλησε με παραγωγούς από την ευρύτερη περιοχή της Εορδαίας, αλλά και από την λεκάνη της Βεγορίτιδας, για το πόσο εύκολο είναι να βρουν εργάτες γης και για τις τιμές που θα κυμανθούν φέτος τα μεροκάματά τους.
Για άλλη μία χρονιά η εύρεση εργατών είναι δύσκολη. Υπάρχουν τα γνωστά γραφειοκρατικά προβλήματα για τους εργάτες από Τρίτες Χώρες (μετακλητοί), αλλά και με το προσωπικό που ζει στην περιοχή τα πράγματα γίνονται όλο και πιο δύσκολα.
Δεν είναι λίγοι αυτοί , όπως μας ανέφεραν παραγωγοί, που επιλέγουν να φύγουν από Ελλάδα και να μετακινηθούν προς Ιταλία καθώς τα μεροκάματα εκεί είναι αρκετά πιο υψηλά. Αυτό από μόνο του μειώνει σε σημαντικό βαθμό των αριθμό τους.
Αν και τα τελευταία χρόνια αρκετοί ντόπιοι κάτοικοι, ημεδαποί και αλλοδαποί, επιλέγουν να εργαστούν στα χωράφια, έστω και για κάποια μεροκάματα, ο αριθμός τους όμως δεν μπορεί να καλύψει όλες τις εποχικές ανάγκες.
Τα μεροκάματα φέτος σε πολλές περιπτώσεις θα κυμανθούν γύρω στα 30 με 35€. Υπάρχουν όμως και αυτοί που δίνουν υψηλότερες τιμές (σε αρκετές περιπτώσεις γίνεται αναφορά για μεροκάματα μεταξύ 45 – 50 ευρώ), σε μία προσπάθεια να κρατήσουν τον κόσμο και να εξασφαλίσουν τρόπον τινά την συνέχιση της συνεργασίας τους και τον επόμενο χρόνο. Εκτός, όμως, από την πρωινή εργασία, υπάρχει η δυνατότητα, όσοι επιθυμούν, να εργαστούν και απογευματινές ώρες είτε από τις 17:00 έως τις 20:00 είτε από τις 18:00 έως τις 21:00 με αποδοχές 15 – 20 ευρώ ημερησίως. Αυτό εξαρτάται από τον προγραμματισμό και τις ανάγκες του κάθε παραγωγού.
Εκτός από το μεροκάματο που λαμβάνουν οι εργάτες γης, συνήθως τους παρέχεται και η δυνατότητα μετακίνησης από τους ίδιους τους παραγωγούς ή αλλιώς τους καταβάλλεται το αντίτιμο για τα έξοδα της μετακίνησης με δικά τους μέσα.
Στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης υπάρχουν πολλές αναρτήσεις και δημοσιεύσεις που αφορούν αγγελίες για εύρεση εργατών γης, αλλά γίνεται κι έντονη συζήτηση για τα μεροκάματα που θα πρέπει να λαμβάνουν αυτοί.
Από την πλευρά τους οι εργάτες γης δικαίως ζητούν μεγαλύτερη ημερήσια αμοιβή, καθώς οι αγροτικές εργασίες δεν είναι εύκολες κι ειδικά σε συνθήκες ζέστης. Από την άλλη, οι παραγωγοί δυσανασχετούν με τις αυξήσεις αυτές – κι αυτοί από την πλευρά τους δικαίως- προβάλλοντας ως επιχείρημα την συνολική αύξηση του κόστους παραγωγής, της μείωσης του προσωπικού τους κέρδους και το γεγονός ότι σε κάποια αγροτικά προϊόντα δεν μπορεί να είναι γνωστή η τιμή που θα πουληθούν σε εμπόρους κι αν αυτή θα είναι τέτοια που θα επιτρέψει στους ίδιους να καλύψουν τα έξοδα της παραγωγής.
Το πρόβλημα με τους εργάτες γης είναι διαχρονικό, αλλά με την φυγή όλο και περισσότερων νέων και οικογενειών είτε σε άλλες περιοχές της χώρας είτε στο εξωτερικό, με την πάροδο του χρόνου θα γιγαντώνεται όλο και περισσότερο. Είναι εμφανές ότι απαιτούνται πολιτικές λύσεις, εάν θέλουμε να συνεχίσει να υφίσταται ο πρωτογενής τομέας και να μην οδηγηθούμε σε όλο και περισσότερες εισαγωγές προϊόντων, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι τα εγχώρια αγροτικά προϊόντα είναι μεγάλης διατροφικής αξίας, αλλά και ποιότητας.