Από το πρωί της Τετάρτης περαστικοί αφήνουν λουλούδια στη μνήμη των ανθρώπων που χάθηκαν
Έντεκα χρόνια μετά, το έγκλημα της Marfin που στιγμάτισε την Ελλάδα, με τρεις νεκρούς, μια εκ των οποίων έγκυος, και 21 τραυματίες, παραμένει «αγνωστών δραστών».
Από το πρωί της Τετάρτης περαστικοί αφήνουν λουλούδια στη μνήμη αυτών των ανθρώπων.
Χαρακτηριστικές είναι και οι δηλώσεις των εργαζομένων της Marfin για την τραγωδία που συγκλόνισε την Ελλάδα. «Έγινε άδικα», λέει μια εξ αυτών. «Τρία σπίτια έκλεισαν και τα δικά μας υπέφεραν», συνέχισε. «Τα θύματα δεν θα δικαιωθούν αν δεν βρεθούν οι ένοχοι», πρόσθεσε.
«Έντεκα χρόνια μετά τα θύματα δεν έχουν δικαιωθεί», λέει ένας άλλος.
Το χρονικό
Ήταν μεσημέρι της 5ης Μαϊου του 2010. Η Αθήνα είχε κατακλυστεί από χιλιάδες διαδηλωτές, κατά του μνημονίου και η χώρα είχε παραλύσει από τη γενική απεργία.
Οι πρώτες πληροφορίες για την αδιανόητη τραγωδία που είχε συμβεί στο υποκατάστημα της τράπεζας Marfin
στην οδό Σταδίου ήρθαν από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, αφού τα ελληνικά μετείχαν στην απεργία.
Τρεις άνθρωποι, υπάλληλοι της τράπεζας κάηκαν ζωντανοί όταν ομάδα 23 κουκουλοφόρων (σύμφωνα με το βούλευμα με το οποίο παραπέμφθηκαν σε δίκη οι δύο βασικοί κατηγορούμενοι) έβαλαν φωτιά με μολότοφ: Ήταν η Παρασκευή Ζούλια 35 ετών, η Αγγελική Παπαθανασοπούλου 32 ετών, έγκυος στο πρώτο της παιδί και ο Επαμεινώνδας Τσακάλης 36 ετών.
Οι επιθέσεις με τις μολότοφ εκδηλώθηκαν σχεδόν ταυτόχρονα στο βιβλιοπωλείο Ιανός και την τράπεζα. Οι οκτώ υπάλληλοι που είχαν παγιδευτεί στη Marfin προσπαθούσαν όπως όπως να σωθούν από μπαλκόνια, από την τράπεζα που είχε τυλιχθεί στις φλόγες.
Από τις μετέπειτα αφηγήσεις και μαρτυρίες κατά τη διεξαγωγή της δίκης, ήρθαν στο φως τραγικές και συγκλονιστικές πτυχές από το δράμα των ανθρώπων που εγκλωβίστηκαν στην τράπεζα.
Σε τηλεφωνικές επικοινωνίες με οικείους τους, ανέφεραν ότι πνίγονται από τον καπνό, ενώ η μοναδική έξοδος ήταν κλειστή. Υπάλληλοι, που διεσώθησαν αφηγήθηκαν τις στιγμές πανικού και ως μοναδική οδό διαφυγής να πηδήξουν από το μπαλκόνι. Οι κουκουλοφόροι απ’ έξω ούρλιαζαν «να καείτε».
