..Το χάος είναι όντως μια τάξη που δεν έχει ακόμα αποκρυπτογραφηθεί…
Ο Adam, ένας καθηγητής ιστορίας, ζει μια καθημερινότητα που βασίζεται στη ρουτίνα, ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο σε κάθε πλευρά των ενασχολήσεων του, από τη δουλειά, το ντύσιμο, μέχρι την σχέση με την κοπέλα του, όταν ανακαλύπτει βλέποντας μια ταινία, έναν κομπάρσο-σωσία του, έναν άνθρωπο πανομοιότυπο με τον ίδιο. Η περιέργεια τον ωθεί στο να ψάξει πράγματα για τη ζωή του και τελικά να τον γνωρίσει, όμως αυτό που δεν περιμένει είναι ότι βρίσκει ανταπόκριση και από την άλλη πλευρά, κάτι το οποίο οδηγεί σε σκοτεινές αλληλεπιδράσεις…
Ένα μυστικοπαθές ψυχολογικό θρίλερ, που βασίστηκε στην ομώνυμη νουβέλα του Jose Saramago, υπό τη σκηνοθεσία του Denis Villeneuve (Prisoners, 2013). Τα άδυτα του ανθρώπινου νου, η αδυναμία των ατόμων για την επιθυμία της ζωής των άλλων (που περιλαμβάνει υλικά αγαθά καιπρόσωπα), η φιλοσοφική αναζήτηση στη σκέψη ή ίσως και τον φόβο του πως θα ήταν αν υπήρχε ακόμα ένας εαυτός μας -ένας σωσίας-, παρουσιάζονται εδώ μέσα από ένα υπνωτιστικό, με πολύ υψηλή αισθητική έργο, υπέροχα μουσικά ξεσπάσματα αρμονικά δεμένα και σκόρπιες μικρές σκηνές που μας βυθίζουν στο υποσυνείδητο του πρωταγωνιστή. Πολύ καλός ο Jake Gyllenhaal σε ένα διπλό ρόλο, ως Adam και Anthony, λιγομίλητος, που κυριαρχεί στην οθόνη με τα εκφραστικά μάτια του και την στάση του σώματος. Μέσα από τα θλιμμένα τοπία μιας νεκρής πόλης με βασικό φόντο ένα υποκίτρινο χρώμα, το οποίο παραπέμπει σε κάτι άρρωστο, αποπνικτικό, η φαντασία μπερδεύεται με την πραγματικότητα και η λογική συγκρούεται δυνατά με την παράνοια μέσα από ένα απόλυτο καλλιτεχνικό δέσιμο μέχρι το ανατρεπτικό και εντελώς απρόβλεπτο τέλος… Κλείνοντας σταδιακά έναν κύκλο και επαναφέροντας τον θεατή στην αρχή της ταινίας, το φινάλε προκαλεί ταυτόχρονα τρόμο, δέος και έναν ανατριχιαστικό ενθουσιασμό..
