Ή έκθεση που πραγματοποιήθηκε στη Βλάστη (7-31 Αυγούστου 2022) στο καφέ ΄΄Πέτρινο΄΄ αποτελεί μέρος της συμμετοχής μου στη photo biennale του Μουσείου φωτογραφίας της Θεσσαλονίκης το 2008.
Η εργασία στην Αφρική έχει διαστάσεις διαφορετικές από την Ευρώπη. Αντικατοπτρίζει στοιχεία μιας διαφορετικής στάσης ζωής. Το αφρικανικό σώμα έχει μια μοναδική δυναμική στη συμμετοχή στην εργασία. Η επαγγελματική κατάρτιση αρχίζει από τη βρεφική ηλικία, όταν η Αφρικανή κουβαλάει το βρέφος στην αγορά εργασίας.
Ο ταξιδευτής φωτογράφος βρισκόμενος στην Αφρική ζει έντονα τη διαφορετικότητα, το άλλο. Μέσα από αυτήν την ετερότητα προσεγγίζει την ταυτότητα. Τη σχέση αυτή θέλει να την καταστήσει ΄΄αιώνια΄΄ μέσα από τη φωτογραφία. Η φωτογράφιση γίνεται μια γλυκιά αναγκαιότητα, όσο και αν οι συνθήκες δεν το επιτρέπουν. Η φωτογραφία είναι ένα εργαλείο ανεκτίμητης αξίας στην αναζήτηση της σχέσης ΄΄εγώ΄΄ και ο ΄΄Άλλος΄΄, γιατί παρέχει τη δυνατότητα της σχέσης ετερότητας-ταυτότητας ανά πάσα στιγμή μέσα στο χρόνο και οδηγεί σε νέα συμπεράσματα. Επομένως, η δυναμική της φωτογραφίας είναι ΄΄αιώνια΄΄.
Κινούμενη μέσα σε αυτό το πλαίσιο, έχοντας ένα τεράστιο φωτογραφικό υλικό από προσωπικά ταξίδια στην Αφρική (1997-2007), θέλησα να παρουσιάσω την ασκητική σώματος και οικονομία χώρου. Οι φωτογραφίες αποτελούν μια απόπειρα καταγραφής του αφρικανικού σώματος να μεταφέρει στο κεφάλι πράγματα, εμπορεύματα με αέρινη κίνηση και τέχνη. Μια άσκηση που ξεκινάει από μικρή ηλικία και δεν αποκλείεται να αποτελεί και στοιχείο του DNA. Ίσως κανένα παιδάκι στην Ευρώπη δεν θα μπορούσε να μεταφέρει επτά κατσαρόλες στο κεφάλι και να τρέχει ή να γυρίζει προς τα πίσω το κεφαλάκι του, όπως ο μικρός Αφρικανός όταν αντίκρυσε το φακό. Οι φωτογραφίες θέλουν επίσης να αναδείξουν την ΄΄οικονομία του χώρου΄΄ από τη στιγμή που το σώμα (κυρίως το κεφάλι) μετατρέπεται σε μεταφορικό μέσο, κυρίως σε κατάστημα.
Ελένη Γκίνου
e-mail: ginoueleni@gmail.com
