Την Πέμπτη 22 Ιουνίου 2017, εγκαινιάσθηκε στους εκθεσιακούς χώρους του Μεγάρου Νεδέλκου της Αγιορειτικής Εστίας Θεσσαλονίκης, η Έκθεση του διεθνούς φήμης ζωγράφου Γιώργου Κόρδη. Ο τίτλος της είναι «Φως εκ φωτός: Άθως – Βυζάντιο – Οικουμένη». Όσοι είχαμε την χαρά να παρευρεθούμε στα Εγκαίνια, όπου παρών ήταν και ο ίδιος ο δημιουργός, γρήγορα αντιληφθήκαμε πως η Έκθεση αυτή, θα αποτελέσει ένα μεγάλο εικαστικό γεγονός και όχι μόνο για την Βόρεια Ελλάδα.
Στην Έκθεση αυτή, σε επιμέλεια του Αναστασίου Ντούρου, παρουσιάζονται στο ευρύ κοινό, 66 συνολικά έργα του Γιώργου Κόρδη, διακρινόμενα σε δύο θεματικές. Στην πρώτη περίπτωση, έχει γίνει επιλογή από λίγο παλαιότερα έργα του ζωγράφου, εκτελεσμένα με αυγοτέμπερα, μελάνι σε χαρτί Lokta, αλλά και ψηφιακή τεχνική. Τα έργα αυτά εντυπωσιάζουν για την υψηλή ποιότητά τους, την διάθεση για γόνιμη εισαγωγή στοιχείων σύγχρονων ρευμάτων, πάντα όμως σε ένα αυστηρό βυζαντινό πλαίσιο, αλλά και σε πρωτότυπο σχέδιο. Η αντιγραφή στα έργα του Γ. Κόρδη απαγορεύεται δια ροπάλου, σε μια εποχή κατά την οποία, σχεδόν τα πάντα στην αγιογραφία, συνιστούν αντιγραφή.
Σε έναν από τους χώρους της Έκθεσης, ατενίσαμε εικόνες οι οποίες παρουσιάζουν θέματα του Δωδεκάορτου. Εκεί παρατηρήσαμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την ένταξη ορισμένων στοιχείων: στην Γέννηση του Χριστού, σε ένα διαφοροποιημένο σχέδιο του όρους – σπηλαίου, η Θεοτόκος σκεπάζει τον εντός σαρκοφάγου οικιστή και ένσαρκο Λόγο Χριστό. Με αυτόν τον τρόπο απηχούνται σημεία από τον αναπεσόντα: «αναπεσών εκοιμήθης ως λέων και ως σκύμνος τις εγερεί αυτόν; …και αυτός προσδοκία εθνών…» (Γένεση, 49:9-12). Στην Υπαπαντή, ψηλά αριστερά, έχει ενταχθεί η παράδοση του Νόμου στον Μωυσέα. Δεν γνωρίζουμε την ακριβή αιτία πρόσληψής του στοιχείου από τον καλλιτέχνη. Αναμφίβολα, όμως, μπορεί να προεικονίσει είτε την Θεοτόκο (οι Βυζαντινοί το ενέτασσαν στον κύκλο των προεικονίσεων της Θεοτόκου, όπως στους Αγίους Αποστόλους Θεσσαλονίκης), είτε την τήρηση του Νόμου, εν προκειμένω του Σαραντισμού.
Δίπλα σε έργα Δωδεκάορτου, χαρήκαμε αναπαραστάσεις βυζαντινών ύμνων. Έχει π.χ., υποστηριχθεί από παλιά, πως η εικόνα της Γεννήσεως έχει να κάνει με το κοντάκιο «Η Παρθένος σήμερον». Αν και αυτή η άποψη δεν είναι απόλυτη, δεδομένα γνωρίζουμε πως ανάλογες απόπειρες αν και σπάνιες, υπήρχαν στη βυζαντινή τέχνη, όπως το «Τι σοι προσενέγκωμεν Χριστέ» από την ακολουθία των Χριστουγέννων, το οποίο ιστορήθηκε στην Περίβλεπτο της Αχρίδος (1294/5). Στην Έκθεσή είδαμε την πρόταση του καλλιτέχνη τουλάχιστον για δύο ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδος και συγκεκριμένα για «Τον νυμφώνα σου βλέπω» και το ιδιόμελο των Αίνων του Όρθρου της Μεγάλης Δευτέρας «Ερχόμενος ο Κύριος». Ο Χριστός ενώπιον της πόλης των Ιεροσολύμων προαναγγέλλει το πάθος του. Ψηλότερα από αυτόν, υπάρχει η πνευματική άνοδος / ύψωσή του, δηλαδή η εκούσια σταύρωσή, η οποία οδηγεί ακόμα ψηλότερα στην Ανάληψη, σύμβολο της εσχατολογικής Δευτέρας Παρουσίας. Ωραιότατες εκτελέσεις υπάρχουν και σε γυναίκες αγίες, όπως την αγία Παρασκευή. Είναι γνωστό πως για λόγους οι οποίοι δεν είναι της παρούσης, τα γυναικεία πορτραίτα στη βυζαντινή τέχνη, δεν έχουν εξελιχθεί όσο θα έπρεπε.
Σε άλλη αίθουσα αναπτύσσονται λόγιες βυζαντινές μορφές, όπως οι φιλόσοφοι Αρέθας και Μιχαήλ Ψελλός, αλλά και ο Ιωάννης Τζέτζης, περιώνυμος φιλόλογος και σχολιαστής έργων της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Η δημιουργία ενός τέτοιου κύκλου και γενικά η ενασχόληση με την κοσμική ζωγραφική σε βυζαντινή τεχνική, αποτελεί μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Ένας τομέας με τον οποίο καταπιάνεται εδώ και καιρό ο ζωγράφος. Άξιος λόγου είναι και ο ψηφιακός χρωστήρας του. Θα σταθούμε, εδώ, στην περίπτωση του ψηφιακού «Οράματος του Παύλου»: το θείο θαβώρειο φως, το οποίο μας καλεί στην πίστη ανακαινίζοντας τα πνευματικά μας ιμάτια, διαπερνά τον γεμάτο ένταση Παύλο, εισχωρώντας εσωτερικά.
Η δεύτερη ενότητα της Έκθεσης, αποτελεί την πλέον «φρέσκο» χρωστήρα του Γ. Κόρδη. Πρόκειται για 21 έργα, δημιουργημένα, αποκλειστικά, για την Έκθεση της Αγιορειτικής Εστίας, τα οποία φυσικά κάνουν την παγκόσμια πρώτη τους. Υπάρχουν εικόνες με αφηγηματικό χαρακτήρα, όπως η παράδοση του χρυσού νομίσματος υπό της Θεοτόκου στον Κουκουζέλη, ή η παράδοση του ύμνου «Άξιον Εστί». Διακρίναμε μεταξύ άλλων, τις ιλαρές μορφές των Μαξίμου και Ακακίου από τα Καυσοκαλύβια, τον Ευφρόσυνο τον συγχωρημένο, τον Γερβάσιο τον δια Χριστόν Σαλό, φυσικά τον κτίτορα της Μεγίστης Λαύρας Αθανάσιο κ.α. Πραγματικά η Έκθεση αποτελεί ένα εξαιρετικό καλλιτεχνικό γεγονός. Υπάρχει και αυτή η Ελλάδα.
Έκθεση ζωγραφικής Γιώργου Κόρδη «Φως εκ Φωτός»
Αίθουσα Ι. Βοκοτοπούλου,
Αγιορείτικη Εστία, Εγνατίας 109, Θεσσαλονίκη
22 Ιουνίου – 15 Σεπτεμβρίου 2017