Ένα χρόνο σχεδόν από την έναρξη της πανδημίας, ψάχνω και δεν μπορώ να θυμηθώ τόση «συμμετοχή» των πολιτών- αναγνωστών σε θέμα επικαιρότητας.
Ακόμα και στα συνεχόμενα lock down, τα λάθη με τα κρούσματα, ακόμα και τις ερωτήσεις κλειδαρότρυπας που δεχόμαστε οι δημοσιογράφοι για μια σειρά ζητημάτων, δυσκολεύομαι να θυμηθώ κάτι το οποίο απασχόλησε τόσο έντονα μεγάλο κομμάτι της τοπικής κοινωνίας.
Μια γύρα στα social media, μπορεί να δώσει την τάξη μεγέθους, αλλά αυτά που εμείς έχουμε ως εισερχόμενα από ιδιωτικές συζητήσεις δύσκολα μπορούν να καταδείξουν το μέγεθος του ενδιαφέροντος.
Διότι τα περιβόητα 40εκ. ευρώ, ακόμα και αν κάποιος δεν τα δικαιούταν, ακόμα και αν κάποιος δεν γνώριζε ποτέ το πρόγραμμα, ακόμα- ακόμα και αν ήταν δημόσιος υπάλληλος και προφανώς δεν είχε καμία απαίτηση, αποτελούν το… μήλον της έριδος για όλους τους Δυτικομακεδόνες.
Θα μου ήταν δύσκολο να το αντιληφθώ υπό άλλες συνθήκες, αλλά έχοντας αποκτήσει πλέον βαθιά εμπειρία για το πως λειτουργεί το κοινό αίσθημα σε ανάλογες περιπτώσεις, καταλαβαίνω τις αντιδράσεις που φτάνουν σε επίπεδα τσουβαλιάσματος για τις 1728 επιχειρήσεις οι οποίες έλαβαν τελικώς επιδότηση.
Είναι βέβαια απορίας άξιο πως ένας κρατικός οργανισμός και κατ’ επέκταση ένα πολιτικό όργανο, ενώ έχει στη διάθεσή του 40εκ. για μοίρασμα, καταλήγει στο να εισπράττει μαζική οργή από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Δικαιούχων, μη δικαιούχων και μη ενδιαφερόμενων…
Κάτι μάλλον έχει πάει λάθος…
Και αυτό το λάθος όσο ο Περιφερειάρχης προσωπικά, αλλά και όσοι χειρίστηκαν την υπόθεσ, δεν το διορθώσουν άμεσα οι βαριές σκιές που έπεσαν πάνω στη ΖΕΠ από χθες το απόγευμα, θα στοιχειώνουν για πολύ καιρό την περιφερειακή αρχή.
Η Δυτική Μακεδονία, δεν είναι μια μεγάλη περιφέρεια.
Γειτονιά είμαστε και ο ένας γνωρίζει τον άλλον πάρα πολύ καλά.
Ακόμα και με όρους «αδικίας» ή «υπερβολής» ο καθένας γνωρίζει πάνω- κάτω ποιες επιχειρήσεις δούλευαν, ποιες δεν είχαν ανάγκη την ενίσχυση, ποιες ευνοήθηκαν λόγω αντικειμένου μέσα στην πανδημία και φυσικά ποιες αγγίζουν τα όρια της ηθικής.
Καλώς η κακώς η πολιτική είναι ένας δύσκολος στίβος, με συνεχή έκθεση στο δημόσιο βίο, χωρίς στεγανά και απολύτως ευάλωτη σε εύκολη κριτική.
Όταν κρατάς στα χέρια σου τις αποφάσεις, όταν συμμετέχεις στα όργανα που τις παίρνουν, είναι δύσκολο να αποτινάξεις από το μυαλό της κοινωνίας πως δεν «εκμεταλλεύτηκες» τα τυχόν προνόμια της θέσης που κατέχεις. Άρα μάλλον από μόνος σου θα έπρεπε να κάνεις στην άκρη.
Η Περιφέρεια οφείλει σήμερα κιόλας, να παραδεχθεί ενώπιον των πολιτών πως το πρόγραμμα ήταν λάθος.
Και το λάθος αυτό το έκανε η ίδια η Περιφέρεια.
Τον κόσμο ούτε με ευρωπαϊκούς κανονισμούς τον πείθεις, ούτε με κριτήρια, ούτε με ατέρμονες διαδικασίες γραφειοκρατίας.
Όταν ορίζεις το πρόγραμμα ως «πρόγραμμα ενίσχυσης επιχειρήσεων που επλήγησαν», οφείλεις να ακολουθήσεις βήμα- βήμα αυτή την οδό.
Δεδομένα και άλλα 60εκ. να βάλεις και άλλα 160εκ., στην επόμενη ανακοίνωση της λίστας, πάλι τα ίδια θα έχεις.
Όσοι δεν θα πάρουν, όσοι έχουν συνηθίσει από το πληκτρολόγιό τους να σχολιάζουν, ακόμα και αν δεν είναι δικαιούχοι, πρώτοι θα σε κρεμάσουν στα μανταλάκια των social media.
Εσύ όμως οφείλεις να διώξεις τις σκιές από πάνω σου…