Το με φρενήρεις ρυθμούς μεταβαλλόμενο περιβάλλον στο οποίο ζούμε, έχει θέσει εκτός ατζέντας αλλά και εκτός επικαιρότητας, σημαντικότατα για την περιοχή ζητήματα. Ανεργία, ανέχεια και φόβος για το αύριο σε μια Δυτική Μακεδονία με ιδιωτική ΔΕΗ, μας έκαναν να παρεκκλίνουμε από τους στόχους που θέσαμε κατά καιρούς σαν κοινωνία.
Πολλάκις έχουμε πει και έχουμε γράψει για το ζήτημα των απαλλοτριωμένων εκτάσεων των Ορυχείων του λεκανοπεδίου μας από την τότε δημόσια Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού. Έχουμε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για το ενδεχόμενο ξεπουλήματος των εκτάσεων στα ιδιωτικά συμφέροντα μαζί με το κουφάρι της Επιχείρησης. Για τον κίνδυνο να μην αποδοθούν στην τοπική κοινωνία όπως ο νομοθέτης προέβλεπε στην προ 2001 εποχή, και να στερηθούμε κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα καλλιεργήσιμης γης (τη συντριπτική πλειοψηφία των καλλιεργήσιμων στρεμμάτων). Αλήθεια όμως, τι έγινε από τότε;
Από τότε πέρασαν διάφοροι υπουργοί Ενέργειας, οι οποίοι μας έκλεισαν το μάτι λέγοντας μας ευχάριστα πράγματα και αφήνοντας μας να ελπίζουμε για το αυτονόητο (Λαφαζάνης, Σκουρλέτης). Έπειτα, η πολιτική της Ελλάδας άλλαξε, ήρθαν ξένοι στα Υπουργεία, η ΔΕΗ χρεοκόπησε, ενώ κάποια από τα Ορυχεία, ίσως και ολόκληρη η Επιχείρηση ψάχνουν για νέους ιδιοκτήτες.
Τι μέλλει γενέσθαι με τα νέα δεδομένα; Μπορεί το θέμα των εκτάσεων εντέχνως να ξεχάστηκε, πρέπει όμως να ανοίξει. Και πρέπει να το ανοίξουμε εμείς, γιατί κινδυνεύουμε να βρεθούμε προ τετελεσμένων γεγονότων. Κινδυνεύουμε να βιώσουμε μια κατάσταση στην οποία θα βρεθούμε όμηροι ενός μεγαλογαιοκτήμονα που θα έχει αποκλειστικά δικαιώματα σε ένα σημαντικά μεγάλο, και ζωτικής σημασίας κομμάτι της Περιφερειακής Ενότητας Κοζάνης. Ένα κομμάτι με ορυκτό πλούτο, ποτάμια, λίμνες, βιότοπους, αλλά και υποδομές.
Το θέμα έχει θέσει κατά καιρούς στο παρελθόν ο σημερινός Δήμαρχος Εορδαίας Σάββας Ζαμανίδης, και τα τελευταία χρόνια κατά τις επισκέψεις Υπουργών ο Θοδωρής Καρυπίδης. Δεν έχουν εκφραστεί οι κοινοβουλευτικοί του Νομού μας. Μπορούν να πάρουν το βάρος στους ώμους τους, και να εξαιρέσουν τις απαλλοτριωμένες εκτάσεις στις οποίες ολοκληρώθηκε η εξόρυξη από τα παζάρια για τη ΔΕΗ; Έχουν το ανάστημα να την ανατρέψουν; Μπορούν να γράψουν Ιστορία; Ή θα μείνουν στην Ιστορία, μόνο στο κεφάλαιο του “ναι σε όλα”; Τέλος, θα σταματήσουν να μας δίνουν γραφικές υποσχέσεις περί “αποκατάστασης των εδαφών”;
