Οι ιστορικές συγκυρίες αποδεικνύουν ότι ορισμένοι λαοί βρίσκονται στο στόχαστρο διώξεων τα τελευταία 100 χρόνια που ακολούθησαν τη λύση του ανατολικού ζητήματος. Η κατάσταση αυτή δε λέει να κλείσει με τον Προέδρο της Τουρκίας από την άλλη πλευρά μαινόμενο να προσπαθεί να ξαναβάλει στο μάτι του κυκλώνα όλους εκείνους τους λαούς που αποτέλεσαν το επίκεντρο της επίλυσης της Συνθήκης των Σεβρών – μετέπειτα Λοζάνης. Ήταν τότε στη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου που η Συνθήκη αυτή θεμελίωνε οράματα ζωής για τους λαούς <<θύματα>> των θηριωδιών του Οθωμανικού βαθέως κράτους.
Στο επίκεντρο είχαν βρεθεί οι Αρμένιοι με 1.5 εκατομμύριο νεκρούς απόρροια της γενοκτονίας του 1915 , οι Έλληνες Πόντιοι με 353.000 νεκρούς , οι Κούρδοι των οποίων ο ακριβής αριθμός μέχρι και σήμερα παραμένει άγνωστος αλλά σίγουρα είναι μεγάλος, οι Ασσυροχαλδαίοι, οι Έλληνες της Ανατολικής και Δυτικής Θράκης, οι Έλληνες της Μικράς Ασίας κλπ..
Και να που η ιστορία επαναλαμβάνεται. Οι αναθεωρητικές απόψεις της σύγχρονης τουρκικής εξωτερικής πολιτικής σε συνδυασμό με τον στρατοκρατικό άξονα Άγκυρας – Μπακού και την ολιγωρία των ισχυρών στρατιωτικών δυνάμεων της περιοχής με επίκεντρο την πανίσχυρη Ρωσία και σε δεύτερη φάση τις ΗΠΑ που λάμπουν δια της απουσίας τους από την περιοχή επέτρεψε στην Αζερική επεκτατική πολιτική τη συνέχιση αν όχι διαιώνιση ενός ιστορικού εγκλήματος εθνοκάθαρσης εις βάρος των Αρμενίων στον αρμένικο θύλακα του Ναγκόρνο Καραμπάχ. Το Ναγκόρνο Καραμπάχ, όπου οι Αρμένιοι είχαν την συντριπτική αδιαμφισβήτητη πλειοψηφία στην περιοχή από αρχαιοτάτων χρόνων, είχε υπαχθεί από τον Στάλιν στο Σοβιετικό Αζερμπαϊτζάν το 1922 και με την πτώση της ΕΣΣΔ το 1991 αποσχίστηκε από το Αζερμπαϊτζάν με αποτέλεσμα να ξεσπάσει πόλεμος με 30.000 ανθρώπινες απώλειες. Η όλη κατάσταση είναι θύμα της κυβέρνησης της Σοβιετικής ηγεσίας οι οποίοι έκοβαν και έραβαν επαρχίες της αφανούς σοβιετικής αυτοκρατορίας σα να άλλαζαν τα πουκάμισά τους όπως είχε συμβεί και κατά το παρελθόν με την παραχώρηση της ρωσικής Κριμαίας στην Ουκρανία.
Τα γεγονότα γνωστά. Η αλήθεια μια.
Η Αρμενία στο χείλος του απομονωτισμού υπέστη μια στρατιωτική συντριπτική ήττα .Την εγκατέλειψαν οι πάντες ακόμα και αυτοί που θεωρούνταν οι παραδοσιακοί σύμμαχοί της και καλείται τώρα η Αρμενία να διαχειριστεί ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα που επιβάλλεται μεν με τη δύναμη των όπλων αλλά εμπλέκει και την ανοχή των Διεθνών Ειρηνευτικών Παραγόντων όπως πχ τα Ηνωμένα Έθνη , το ΝΑΤΟ και άλλους συναφείς οργανισμούς. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ΝΑΤΟ, στρατιωτικός κολοσσός σε παγκόσμια κλίμακα, δεν προέβη σε καμία χειρονομία θετικής κίνησης υπέρ των Αρμενίων.
Η Ρωσία, η άλλοτε ομόθρησκη μεγάλη αδερφή και σύμμαχος των Αρμενίων, έλαμψε δια της παγερής απουσίας της ακολουθώντας την ασφαλή πρακτική της αποστασιοποίησης απέναντι στα γεγονότα διατηρώντας μονάχα έναν τυπικό διαμεσολαβητικό ρόλο προωθώντας την κατάπαυση του πυρός και την εκεχειρία προφανώς για λόγους διατήρησης ισορροπιών στα μουσουλμανικά καθεστώτα της περιοχής.
Η Τουρκία γνωστή για την επεκτατική της πολιτική, την επιθετική της στρατηγική μέσα στα χρόνια αλλά και για τη φιλία της με το Αζερμπαϊτζάν στέλνει μισθοφόρους στο Ναγκόρνο Καραμπάχ και στηρίζει στρατιωτικά τους Αζέρους καθώς ο Πρόεδρος της Ταγίπ Ερντογάν έχει κυριαρχικές βλέψεις για ηγέτης του μουσουλμανικού κόσμου σε όλο το γεωγραφικό τόξο του Καυκάσου και του γεωγραφικού περίγυρου της Μέσης Ανατολής.
Ο απομονωτισμός τεράστιος. Η ανακωχή έγινε κάτω από ιδιαίτερα πιεστικές συνθήκες και ήταν μονόδρομος ειδικά μετά την κατάληψη της πόλης Σούσας που αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ναγκόρνο Καραμπάχ. Η ειρήνη στην περιοχή αυτή είναι εύθραυστη, θύμα των μεγαλοϊδεατισμών του τουρκικού κράτους.
Καλείται λοιπόν σήμερα η Αρμενική κυβέρνηση να ζητήσει από τους ομοεθνείς της στον θύλακα να εγκαταλείψουν πανάρχαιες πατρογονικές εστίες στις οποίες κατοικούσαν εκεί από αρχαιοτάτων χρόνων με τα ιερά και τα όσια του έθνους , μοναστήρια, εκκλησίες και άλλα πολιτιστικά ιδρύματα και να μεταφερθούν ως πρόσφυγες σε άλλα σημεία της περίκλειστης επαρχίας ή στο ελεύθερο αρμενικό έδαφος. Δημιουργούνται επομένως και τεράστια και ανυπέρβλητα ζητήματα τακτοποίησης των προσφυγικών ροών όπου οι άνθρωποι είναι υποχρεωμένοι να εγκαταλείψουν τις εστίες τους.
Η ιστορία λοιπόν σε νέα έκδοση παλιάς κοπής. Η εθνοκάθαρση επαναλαμβάνεται χωρίς αρχή και τέλος. Το Αζερμπαϊτζάν πέτυχε τον πρωταρχικό του στόχο που δεν είναι άλλος από την προσάρτηση του Ναγκόρνο Καραμπάχ που δεν είχε καταφέρει πρώτα, να εκδιώξει τους Αρμένιους από την πατρίδα τους η οποία μετρά 3.000 χρόνια πολιτισμού και να τους υποχρεώσει να μένουν πλέον με τον εχθρό που τους λεηλάτησε τα πάντα.
Τα γεγονότα στην Αρμενία είναι σχεδόν παρόμοια και μας παραπέμπουν στην περίπτωση του Κοσσυφοπεδίου που βρίσκεται στη δική μας γεωγραφική ζώνη.
Τα Ηνωμένα έθνη καλούνται και πάλι να παίξουν το ρόλο του διαιτητή. Ένας ρόλος καθαρά διαιτητικός σε καθήκοντα παρατηρητή γεγονός που θέτει εν αμφιβόλω την πολιτική και στρατιωτική αξιοπιστία του οργανισμού και φέρνει έντονα στο νου το εφιαλτικό σενάριο της διάλυσης του προγενέστερου σχήματος της κοινωνίας των Εθνών με τα προφητικά λόγια του αντιβασιλέα της Αιθιοπίας Χαϊλέ Σελασιέ ο οποίος από το βήμα της κοινωνίας των Εθνών στη Γενεύη προέβλεψε ότι η εισβολή των Ιταλών στη Γενεύη με την στήριξη των Γερμανών και Ιαπώνων θα αποτελούσε το λάκκο των λεόντων μέσα στον οποίο δε θα αργούσαν να πέσουν όλοι οι ελεύθεροι λαοί του κόσμου.
Τα γεγονότα τον διέψευσαν τραγικά. Ας ελπίσουμε ότι δε θα συμβεί το ίδιο με την ολιγωρία που επιδεικνύουν τα Ηνωμένα Έθνη και όλοι οι υπόλοιποι διεθνείς οργανισμοί.
Είναι φοβερό το γεγονός ότι εν έτει 2020 υπάρχουν θύματα ιμπεριαλιστικών πρακτικών όπως συνέβη στο φιλειρηνικό και φιλήσυχο λαό της Αρμενίας όπου χάθηκαν αθώοι άνθρωποι με φρικαλέο τρόπο. Υπήρξαν άνθρωποι που προτίμησαν να πυρπολήσουν οι ίδιοι τα σπίτια τους από το να προλάβουν να τα καταστρέψουν οι Αζέροι. Είναι άξιο προβληματισμού που ενώ έχουν δοθεί και δίνονται αγώνες για τη διασφάλιση της ειρήνης , της προστασίας της ανθρώπινης ζωής, περιουσίας και αξιοπρέπειας να επαναλαμβάνονται τέτοιου είδους εγκλήματα.
Κλεοπάτρα Τριανταφυλλίδου
Πολιτικός Επιστήμων
Μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Στρατηγικού Σχεδιασμού στα Παρατηρητήρια των Διεθνών και Ευρωπαϊκών Θεμάτων, Ενέργειας και Φυσικών Πόρων και Πολιτισμού.