Συζητώντας κανείς με τους Σκοπιανούς αντιλαμβάνεται ότι ζουν σε μία απίστευτη πλάνη, την οποία φυσικά και δεν παραδέχονται, κάτι που κάνει αυτήν την πλάνη πραγματικά ακατανίκητη σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο.
Στην προσπάθειά μου να βρω πού εδράζεται η πλάνη αυτή, κατέφυγα στα σχολικά βιβλία. Με ιδιαίτερη δυσκολία, είναι η αλήθεια, κατάφερα να προμηθευτώ τα δύο βασικά σχολικά βιβλία Ιστορίας, ένα για το βασικό σχολείο (δημοτικό) και ένα για το Γυμνάσιο.
Με τη βοήθεια του φίλου Άρη Γεωργόπουλου, που είναι σλαβολόγος, εντόπισα τα βασικά στοιχεία «ιστορίας» του «Μακεδονικού Αφηγήματος», με τα οποία η νεολαία της γειτονικής χώρας διαπλάθει την ιστορική της συνείδηση. Και διαμορφώνει, εδώ και δεκαετίες, μία πεποίθηση, πάνω στην οποία εδράζεται όλη τους η πολιτική συμπεριφορά στο θέμα του ονόματος… Όπως σημειώνει και ο κ. Γεωργόπουλος, «στα βιβλία αυτά υπάρχει μία απίστευτη διαστρέβλωση γεγονότων και πηγών, με την οποία γίνεται μία τρομερή σύνδεση ασύνδετων πραγμάτων, προκειμένου να δομηθεί μία ιστορική συνέχεια, από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι το σήμερα, ούτως ώστε να αποδειχθεί η συνέχεια του μακεδονικού έθνους».
Όλα ξεκινούν από την αρχαία Μακεδονία. Εκεί οι σχολικοί συγγραφείς πασχίζουν να πείσουν ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες, αποκρύβοντας μεθοδικά όλα εκείνα τα ντοκουμέντα που αποδεικνύουν το αντίθετο. Για τους «επιστήμονες» των Σκοπίων δεν υπήρχε πουθενά το «όλοι οι Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων», ούτε η γραφή τους, που, όπως φαίνεται ακόμη και στα εκθέματα του παλιού αρχαιολογικού μουσείου των Σκοπίων, ήταν η ελληνική.
Οι συγγραφείς κάνουν τσαλαβουτήματα στην Ιστορία. Το γεγονός ότι οι Μακεδόνες ακολουθούσαν την ελληνική Παιδεία το δικαιολογούν γράφοντας ότι αυτή ήταν η συνήθεια της εποχής! Ξεπερνούν με απίστευτη ελαφρότητα το γεγονός ότι ποτέ δεν βρέθηκε καμία επιγραφή στη «Μακεδονική» γλώσσα, που υποτίθεται ότι ήταν διαφορετική από την ελληνική, γράφοντας απλώς ότι «δεν βρέθηκαν μέχρι τώρα ευρήματα». Πουθενά δεν γράφουν ότι ελόγιζαν τους εαυτούς τους ως Έλληνες, ότι λάτρευαν τους θεούς του Ολύμπου, όπως και οι Έλληνες, και πάντα αφιέρωναν τις ηρωικές τους πράξεις στην Ελλάδα!
Οι συγγραφείς δεν διστάζουν να χαρακτηρίσουν την ελληνιστική ως «μακεδονική» περίοδο της Ιστορίας! Μάλιστα, σε ένα σημείο, που σηκώνει πολύ γέλιο, γράφουν ότι κύρια χαρακτηριστικά της αυτοκρατορίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου είναι ότι στο εσωτερικό της συνυπήρχαν οι Μακεδόνες ως στρατιωτικοί κατακτητές και οι Έλληνες ως κυρίαρχοι του πνεύματος!
Σύμφωνα με το αφήγημά τους, στη Μακεδονία αναπτύχθηκε ήδη από τον 5ο αιώνα ένα νέο έθνος, που εκσλαβίστηκε σταδιακά και επειδή αποτελούνταν από τοπικούς πληθυσμούς ονομάστηκε μακεδονικό. Αυτό το έθνος συνεχίζει να υφίσταται ως σήμερα και διατηρεί τα ιστορικά του στοιχεία, από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, σύμφωνα με τους ιστορικούς συγγραφείς! Φυσικά, ακόμη και οι Θεσσαλονικείς αδελφοί Κύριλλος και Μεθόδιος βαφτίζονται με χαρακτηριστική ευκολία «Μακεδόνες», για να μη διαταραχθεί η «ιστορική συνέχεια» στα χρόνια του Βυζαντίου!
