Στις αρχές του καλοκαιριού δύο νέοι, ο Γιώργος Λυπηρίδης (γεννημένος στη Γεωργία, με ρίζες ποντιακές και καταγωγή από το χωριό Παρτίν του Πόντου – 180 χιλ από την Τραπεζούντα), και ο Κώστας Μαρτζέκης έβαλαν έναν στόχο: Να διανύσουν την απόσταση από την Παναγία Σουμελά του Βερμίου έως την Παναγία Σουμελά στον Πόντο με τα ποδήλατά τους. Ανήμερα τον Δεκαπενταύγουστο ξεκίνησαν το ταξίδι τους, με χρονοδιάγραμμα να έχουν φτάσει στον προορισμό τους σε 10 ημέρες.
Για το επίπονο ταξίδι, τις δυσκολίες αλλά και τα συναισθήματα που τον κατέκλυσαν όταν αντίκρισε την Παναγία Σουμελά στον Πόντο, μιλά στο pontos-news.gr ο Γιώργος Λυπηρίδης.
Κατά την εκκίνησή του ο Γ. Λυπηρίδης πήρε ένα κερί από την Παναγία Σουμελά στο Βέρμιο με σκοπό να το ανάψει στην Παναγία Σουμελά στον Πόντο. Δυστυχώς, την τρίτη μέρα του ταξιδιού, και ενώ οι δύο ποδηλάτες είχαν περάσει τα σύνορα, ο Κώστας αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το εγχείρημα και να γυρίσει πίσω.
«Αυτή σίγουρα ήταν η πιο δύσκολη στιγμή διότι ξαφνικά βρέθηκα μόνος σε ξένη χώρα και ακόμα δεν είχα φτάσει ούτε στη μέση. Ήταν η πρώτη μέρα στη Τουρκία. Έκανα πολλές σκέψεις για το τι θα συναντήσω και πώς θα τα βγάλω πέρα μόνος. Επίσης, την ίδια μέρα που έμεινα μόνος, έσπασε και μια ακτίνα από το ποδήλατό μου κι εκεί πραγματικά απογοητεύτηκα και είπα ότι θα εγκαταλείψω», διηγείται ο Γιώργος.
![/><br />
<em>Η καταγεγραμμένη διαδρομή του Γ. Λυπηρίδη από το Βέρμιο στην Τραπεζούντα</em></p>
<p>Αναφερόμενος στα συναισθήματά του όταν μπήκε στον Πόντο, τονίζει: «Όταν συνάντησα την πρώτη πινακίδα για Σαμψούντα, εκεί πραγματικά ένιωσα μέσα μου ότι αρχίζω να φτάνω στο σπίτι μου. Έβλεπα όλες τις μέρες στο χάρτη ότι είμαι πολύ μακριά και ήμουν εντελώς μόνος, και μόλις συνάντησα την πινακίδα ένιωσα ότι είμαι στον Πόντο και όχι στην Τουρκία. Παρόλο που δεν συνάντησα κανέναν Πόντιο, ήταν μια ωραία αίσθηση.</p>
<blockquote><p>»Όταν πρωτοαντίκρισα την Παναγία Σουμελά, διά μαγείας όλη η κούραση και η ταλαιπωρία των προηγούμενων ημερών εξαφανίστηκε. Συνειδητοποιούσα σιγά-σιγά ότι βρίσκομαι ολοένα και πιο κοντά στο στόχο μου».</p></blockquote>
<p>Με ελάχιστα χρήματα και με μια μικρή σκηνή στην οποία διέμενε δίπλα σε ταβέρνες, βενζινάδικα και οπουδήποτε έβρισκε χώρο, κατάφερε να διανύσει σχεδόν 2.000 χλμ εκπληρώνοντας ένα όνειρο ζωής. «Είχα συνέχεια το άγχος για το πού θα κοιμηθώ, διότι ο σκοπός ήταν να κοιμάμαι μόνο σε σκηνή και όχι σε ξενοδοχείο. […] Ένα βράδυ σταμάτησα σε μια παράγκα που πουλούσε τσάι, ήταν στη μέση του πουθενά, και ο κύριος που είχε νυχτερινή βάρδια με έβαλε να κοιμηθώ σε ένα εγκαταλελειμμένο κτήριο. Εκείνο το βράδυ μού περνούσαν διάφορες σκέψεις από το μυαλό και δεν κοιμήθηκα καλά, αλλά το πρωί μού έφτιαξε τσάι, μου έδωσε φαγητό και όλα καλά, κι όλα αυτά χωρίς να μιλάμε την ίδια γλώσσα!».</p>
<p class=](http://www.pontos-news.gr/sites/default/files/sitefiles_2018-09/diadromi.jpg)
Στην ερώτηση τι του έμεινε πιο έντονα από το ταξίδι του αυτό, ο Γιώργος Λυπηρίδης απαντά: «Μου έμεινε όλη η περιπέτεια, από την αρχή μέχρι το τέλος. Έχει σημασία πάντα όχι τόσο πολύ ο προορισμός, αλλά το ταξίδι μέχρι να φτάσεις. Σίγουρα δεν θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή που γύρισα και κοίταξα πρώτη φορά την Παναγία Σουμελά».
Για τον Γιώργο δεν ήταν το πρώτο ποδηλατικό του ταξίδι. Πέρυσι είχε ολοκληρώσει το γύρο της Ελλάδας για φιλανθρωπικό σκοπό, με στόχο να μαζέψει χρήματα για τον Αθλητικό Σύλλογο ΑΜΕΑ στη Βέροια. Ο 34χρονος Πόντιος είναι απόφοιτος ΤΕΦΑ και αγαπά την ποδηλασία. Αυτή την περίοδο σκέφτεται το επόμενο ταξίδι του, το οποίο κατά πάσα πιθανότητα θα είναι κάπου στην Ευρώπη.
Πηγή: πιΕλένη Κάλλη – www.pontos-news.gr
