Αναχώρησε από το Βελβεντό, με την ευλογία του Σεβ. Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλου, επιστράφηκε στο Μοναστήρι του στον Όλυμπο και παραδόθηκε στον Καθηγούμενο Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτη κ. Μάξιμο, το ιερό λείψανο του Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω. Ευχαριστίες στους πατέρες, π. Καλλίνικο, π. Χρυσόστομο για τη φιλοξενία στο Μοναστήρι. Η μεταφορά έγινε με το αυτοκίνητο και με οδηγό τον Γεώργιο Δελνιώτη.
Το ι. λείψανο φιλοξενήθηκε στο Βελβεντό και φιλοξενήθηκε οικοδεσποτικά στο Ναό του και την Ενορία του, που φέρουν τιμητικά (όπως κάθε Ενορία τον άγιό της) και το όνομά του: Ιερός Ναός και Ενορία Αγίου Διονυσίου (εν Ολύμπω) Βελβεντού.
Μας επισκέφτηκε, μας ευλόγησε, μας χαρίτωσε, όλους, παρόντες και απόντες, την πόλη, την περιοχή μας (καθ’ ότι ‘’Δοχείον του Πνεύματος’’, [Παρακλητικός Κανόνας, Ωδή α’, τροπάριο 1ο] είναι ο Άγιος) διά του ι. λειψάνου του, ο Άγιος Διονύσιος ο εν Ολύμπω.
Έχουν Θεία Χάρη τα λείψανα των Αγίων. Από τα ι. λείψανα των Αγίων λέει ο Άγιος Γρηγόριος ο Επίσκοπος Νύσσης, βγαίνει φως και λάμψη, ‘’οία εκ καθαρού γίνεται κατόπτρου, όταν προς τον ήλιον τεθή αντιπρόσωπον…’’.
Τον Άγιο Διονύσιο τον έφεραν στην καρδιά μας και στο νου μας από τα παιδικά μας χρόνια, οι γιαγιάδες και οι παππούδες μας με τις υπέροχες διηγήσεις τους, άλλοτε ως τον Άγιο του Τιμίου Προδρόμου της Βέροιας κι άλλοτε ως τον Άγιο του Ολύμπου. Μας έλεγαν, πως τον Άγιο Διονύσιο τον ήξεραν οι πρόγονοί τους, ότι είχαν σχετιστεί μαζί του (κι αυτές οι ιστορίες έγραφαν στο μέσα μας) και ότι εξακολουθούν να μένουν ζωντανές στη μνήμη τους, τώρα πια και στη δική μας.
Δεν είναι άλλωστε χωρίς σημασία ότι οι κτίτορες – πρόγονοί μας του Καθεδρικού μας Ναού στο Βελβεντό, του Ι. Ναού της Κοίμησης της Θεοτόκου (1806 και εξής) αφιέρωσαν το πρώτο προσκυνητάρι – μπαίνοντας κανείς από τη νότια είσοδο στο Ναό – στον Άγιο Διονύσιο τον εν Ολύμπω, σε μια καταπληκτική στην τεχνοτροπία της εικόνα. Από αυτήν ίσως εμπνεύστηκε αργότερα ο Βελβεντινός λαϊκός ζωγράφος Χαρίσιος Τσιουκαρδάνης και ζωγράφισε (ως δεσποτική) στο τέμπλο του Ι. Ναού Αγίου Διονυσίου Βελβεντού (1963 τα εγκαίνια του Ναού) την εικόνα του Αγίου. Οι κτίτορες της Κοίμησης της Θεοτόκου Βελβεντού εξέφρασαν (απεικόνισαν) την πίστη και το συλλογικό σεβασμό των Βελβεντινών, μετά την Παναγία, στον Άγιο Διονύσιο τον εν Ολύμπω. (Πρέπει να) τους είμαστε, οι σημερινοί, ευγνώμονες. Μας δίδαξαν και μας διδάσκουν. Πίστη, σεβασμό, ενότητα.
Την ευκαιρία να τιμούμε πλέον στο Βελβεντό (εκτός από την Κοίμηση της Θεοτόκου) και στο Ναό του, τον Άγιο Διονύσιο τον εν Ολύμπω, μας την έδωσαν οι κτίτορες του Ναού και οι πολυπληθείς, άνδρες και γυναίκες, συνεργάτες τους. Εξαιρέτως δε ο μακαριστός Μητροπολίτης Διονύσιος Ψαριανός, μαζί-δίπλα του και ο παπα-Γιάννης Παπαδημητρίου, πρώτος Εφημέριος του Ναού. Ευγνώμονες σε όλους.
Διακόνησαν φέτος στις Ακολουθίες, κατά την παραμονή του ι. λειψάνου, οι Ψάλτες: Γιάννης Τζινίκος, Γιώργος Σεραφείμ, Δήμητρα Κίτση, Γιώργος Στεργιόπουλος, Αριστείδης Σταμάτης, Γιώργος Παπαβασιλείου (Πάπας) πρωτοψάλτης στην Αγία Τριάδα της Μητροπόλεως Ατλάντας ΗΠΑ, Αναστάσιος Καγκαράς πρωτοψάλτης του Ι. Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Νικολάου Κοζάνης.
Το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο: Άννα Κρομμύδα, Περικλής Παπαγεωργίου, Ολυμπία Δουλδούρα, Δημήτριος Στεφάνου. Η νεωκόρος Θεοδώρα Δελνιώτη. Το Φιλόπτωχο: Άννα Γεωργάκη, Ανθή Παπαγόρα, Άννα Παπαδημητρίου.
Οι κηπουροί: Γιάννης Ζανδές, Αργύρης Στ. Τέτος, Νίκος Στεργιόπουλος.
ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΑΝΙΑ
Το ι. λείψανο του Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω μετέφεραν στον Ιερό Ναό Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης (νέας) Καστανιάς Σερβίων για αγιασμό των πιστών ο νέος Εφημέριος Καστανιάς π. Κωνσταντίνος Παραλής μαζί με τον Οικον. Λάζαρο Βασδέκη. Στην υποδοχή και στην Ακολουθία – Αρτοκλασία οι πατέρες: Πρωτοπ. Λουκάς Κουρκούτας και ο Πρεσβ. Δημήτριος Τόλιος.
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ:
Πάσης Πιερίας Καθηγητά, Βελβεντού Κοζάνης, εκουσίως συνοικιστά, ημών των αναξίων, πρεσβείαις Θεοτόκου, τας αμαρτίας λύσον, ω Διονύσιε. (Γιάννη Παπαγόρα).
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας
παπαδάσκαλος
29-8-2021
