Διαβάστε τη στήλη με τα νέα από την εφημερίδα του 5ου Γυμνασίου Πτολεμαΐδας!
“ Ο μικρός πρίγκιπας στο Χριστουγεννιάτικο Πλανήτη”
Στον όγδοο πλανήτη κατοικούσε ο Άϊ-Βασίλης. Όμως τι περίεργο; Δεν ήταν ο χαμογελαστός, στρουμπουλός γεράκος με τα ροδοκόκκινα μάγουλα και τα λαμπερά μάτια. Αντίθετα καθόταν θλιμμένος και πολύ σκεπτικός.
-Αααχ! Τι να κάνω; Πως να τους ευχαριστήσω όλους, συλλογίστηκε ο Άϊ Βασίλης;
-Καλημέρα, είπε διστακτικά ο μικρός πρίγκιπας. Γιατί είστε τόσο λυπημένος; Που είναι το άρμα με τα δώρα;
-Μα ποιός είσαι εσύ; Κανείς ποτέ δεν με έχει επισκεφθεί. Μόνο γράμματα μου στέλνουν και τώρα, τα τελευταία χρόνια e-mails. Σε λίγο νομίζω, κανείς δε θα με χρειάζεται. Οι άνθρωποι, βλέπεις δεν πιστεύουν πλέον ότι υπάρχω. Δεν ελπίζουν σε τίποτε πια. Γι’ αυτό είμαι τόσο λυπημένος.
-Όχι, όχι! Χίλιες φορές όχι! Εμείς τα παιδιά πιστεύουμε σε σένα και σε περιμένουμε κάθε Πρωτοχρονιά!
-Δεν ξέρω, δεν ξέρω πια τίποτε. Κοιτάζω απ’ την μια πλευρά της γης και βλέπω πλούτη και καλοπέραση. Τους μεγάλους όλη μέρα να τρέχουν και να δουλεύουν σαν τρελοί για να ξοδεύουν μετά τα χρήματά τους σε ανούσια πράγματα και να προσποιούνται τους ευτυχισμένους. Από την άλλη, τα παιδιά συνέχεια μπροστά σε μια οθόνη εκστασιασμένα ή νυσταγμένα, ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ ικανοποιημένα και συνεχώς να ζητάνε, να ΘΕΛΟΥΝ και να ΘΕΛΟΥΝ…
Και ο καλός γεράκος έκλεισε τα μάτια του για μια στιγμή, αναστέναξε βαθιά και με τρεμάμενη φωνή συνέχισε.
-Δεν έχεις τίποτε να πεις; Μα τι να πεις κι εσύ, μικρό μου; Κατά πως βλέπω, από την φορεσιά σου, είσαι απ’ αυτά τα παιδιά.
-Όχι, όχι εγώ δεν…
-Σταμάτα σε παρακαλώ και άκου:
Υπάρχει και η άλλη πλευρά της γης. Εκεί όπου όλοι πεινάνε. Εκεί που τα παιδιά δεν παίζουν, δεν τρώνε, δεν γελάνε, δεν έχουν όρεξη και κουράγιο και χρόνο για το σχολείο. Πώς μπορούμε να ‘μαστε ευτυχισμένοι, επιτυχημένοι και πολιτισμένοι, αν έστω κι ένα παιδί στον κόσμο πεθαίνει της πείνας; Τι δώρα να δώσω σ’ αυτά τα παιδιά για να είναι ευτυχισμένα; Είμαι απελπισμένος, δυστυχισμένος!
Και τότε ο μικρός πρίγκιπας βλέποντας τα δάκρυα να κυλούν στα μάγουλα του Άϊ-Βασίλη έβγαλε την κορόνα του, τη χρυσαφιά του κάπα, ότι πολύτιμο είχε πάνω του, του το έδωσε και είπε:
-Να, πάρε, ό,τι θέλεις. Θα σου φέρω απ’ τον πλανήτη μου ό,τι πολυτιμότερο έχω: φαγητά και γλυκά, ρούχα και παιχνίδια να τα μοιράσεις στα φτωχά παιδιά, γιατί αυτά πιστεύουν σε σένα, ΕΛΠΙΖΟΥΝ στον ερχομό σου την Πρωτοχρονιά! Μην τα απογοητεύσεις, στο ζητώ σαν χάρη.
-Πολύ καλά, λοιπόν, ας γίνει έτσι. Ας βγεί ξανά το χαμόγελο στα χείλη όλων των παιδιών.
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ με ΑΓΑΠΗ & ΕΛΠΙΔΑ!
Και με δύο δρασκελιές ο Άϊ-Βασίλης σηκώθηκε και ο μικρός πρίγκιπας έφυγε για τον πλανήτη του για να φέρει ό,τι υποσχέθηκε.
Τζούμαρη Κατερίνα – Παπαδημητρίου
Αλεξία Β4
( Αφιερωμένο στη φετινή εκστρατεία της UNICEF για τα παιδιά που υποσιτίζονται)
Τα πιο πολύτιμο δώρο
Ο μικρός πρίγκιπας μετά από την επίσκεψή του σε διάφορους πλανήτες έφτασε σε έναν παραμυθένιο και συγχρόνως παράξενο γι’αυτόν πλανήτη. Φτάνοντας τον εντυπωσίασαν κάτι μικροσκοπικά πλάσματα με περίεργα, μεγάλα αυτιά. Τα πλησίασε και ρώτησε:
-Τι είστε εσείς;
-Είμαστε ξωτικά και δουλεύουμε για τον Αϊ Βασίλη.
-Τι είναι ο Αϊ Βασίλης; Ρώτησε παραξενεμένος ο μικρός πρίγκιπας.
– Άϊ Βασίλης είναι ένας στρουμπουλός κύριος με κόκκινα ρούχα που κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα μοιράζει δώρα σε όλα τα παιδιά. Μπορείς κι εσύ να του ζητήσεις ένα δώρο. Έλα μαζί μας.
Ο μικρός πρίγκιπας τους ακολούθησε και μπόρεσε να δει τον Αϊ Βασίλη.
-Ποιος είσαι εσύ; ρώτησε ο Αϊ Βασίλης τον μικρό πρίγκιπα.
-Είμαι ο μικρός πρίγκιπας.
-Τι δώρο θα ήθελες να μου ζητήσεις για τα Χριστούγεννα;
-Δεν θέλω αντικείμενα που γεμίζουν πρόσκαιρη χαρά τον άνθρωπο, αλλά κάτι πολύτιμο που θα ήθελε κάθε άνθρωπος για πάντα! είπε ο μικρός πρίγκιπας.
– Αυτό που ζητάς ακούγεται παράξενο. Τι είναι;
-Θα ήθελα την αγάπη κι έναν φίλο που θα μπορούσα να του την χαρίσω.
-Αυτό που ζητάς δεν χαρίζεται σαν δώρο… Θέλει κόπο, κουράγιο και υπομονή για να το αποκτήσεις. Α! Και πρέπει να το βρεις μόνος σου, δε θα σου το φέρει κανείς σαν ένα οποιοδήποτε δώρο.
-Εσύ είσαι ο Άϊ- Βασίλης! Δίνεις σε όλα τα παιδιά δώρα. Σε μένα γιατί δε μπορείς να δώσεις το δώρο που ζήτησα; ρώτησε στενοχωρημένος ο μικρός πρίγκιπας.
-Αυτό που ζητάς είναι πραγματικά το πιο πολύτιμο δώρο, όμως ο κάθε άνθρωπος το χαρίζει στον εαυτό του.
-Μα, για να υπάρχει μια φιλία θα πρέπει να υπάρχει και η αγάπη, σωστά; ρώτησε με απορία ο μικρός πρίγκιπας.
– Η αγάπη δεν χαρίζεται και δεν αγοράζεται. Υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους. Θα πρέπει λοιπόν, όταν θα καταφέρεις να αγαπάς, να βρεις και τον κατάλληλο άνθρωπο που θα τον κάνεις φίλο σου. Και θα του την χαρίσεις! είπε ο Άϊ Βασίλης στο μικρό πρίγκιπα.
Για λίγα λεπτά κυριάρχησε η σιωπή.
-Λοιπόν, τι θα ήθελες να σου φέρω για χριστουγεννιάτικο δώρο; ρώτησε ο Άϊ Βασίλης.
-Το καλύτερο δώρο των Χριστουγέννων το πήρα ήδη, είπε ο μικρός πρίγκιπας.
-Ποιο είναι; ρώτησε περίεργος ο Άϊ Βασίλης.
-Η συνάντηση μου μαζί σου! Έμαθα πως τα πιο πολύτιμα δώρα δεν αγοράζονται ή χαρίζονται, όμως υπάρχουν στην καρδιά μας, είπε ο μικρός πρίγκιπας.
Ήρθε όμως η ώρα να αποχαιρετήσει τον ο Αϊ Βασίλη κι έφυγε για άλλο πλανήτη ψάχνοντας για τις αληθινές αξίες των ανθρώπων…
Χρυσάνθη Τζαβέλα- Κατερίνα
Τζούμαρη Β4