Μεταφέρουμε σήμερα τις εκδηλώσεις που έγιναν τότε στην Κοζάνη. Ήδη έχουν συμπληρωθεί 40 χρόνια από την εισβολή του Αττίλα στη μαρτυρική Κύπρο μας. Και στη χώρα μας έλαβαν χώρα διάφορες εκδηλώσεις τιμώντας τη μνήμη των θυσιασθέντων στον βωμό της Ελευθερίας αποκρούοντας τον βάρβαρο εισβολέα. Οι πολιτικοί όπως συνηθίζεται για πολλά χρόνια έκαναν τις γνωστές δηλώσεις -καταγγελίας περί παραβιάσεως των διεθνών κανόνων και των αποφάσεων του Ο.Η.Ε. Αλλά ποιός τα ακούει αυτά; όταν οι ισχυροί της γης ποδοπατούν τις Αρχές της Διεθνής Δικαιοσύνης και ενδιαφέρονται μόνο για τα οικονομικά τους συμφέροντα και τίποτε άλλο, αδιαφορώντας για τα δίκαια των λαών και του ανθρώπου να ζήσουν σε ένα ειρηνικό και ανθρώπινο κόσμο.
Την εποχή εκείνη ,το 1974 δηλαδή, μπρός στο διεθνές έγκλημα, δεν έμεινε αδιάφορη και η νεολαία της Κοζάνης. Ανέπτυξε πρωτοβουλία ο Σύλλογος Κοζανιτών φοιτητών του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και σε συνεργασία με τον αείμνηστο Βασίλη Σαμπανόπουλο διευθυντή της Δημοτικής βιβλιοθήκης-μεγάλη η απώλεια για τα γράμματα της Κοζάνης- ο οποίος τους ενθάρρυνε ,συγκροτήθηκε επιτροπή από τους ακολούθως: Δημοτικοί σύμβουλοι : Προκόπης Γκατζογιάννης αείμνηστος και Ιωάννης Κορκάς – ο υπογράφων-, Βασίλειος Σαμπανόπουλος, διευθυντής της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης, πρόεδρος και γραμματέας των φοιτητών Τάκης Πάπιστας και Βασίλειος Μόσχος, και Χαριτωνίδης εκπρόσωπος των σπουδαστών της σχολής εργοδηγών Κοζάνης και ο φοιτητής Σάκης Καραλιώτας Τον συντονισμό της επιτροπής είχε αναλάβει ο υπογράφων. Έγιναν οι σχετικές προετοιμασίες και την 25ην Σεπτεμβρίου ημέρα Τετάρτη και ώρα 6 μ.μ. πραγματοποιήθηκε μεγάλη συγκέντρωση στο Κοβεντάρειο. Συμπαράστασης στους δοκιμαζόμενους αδερφούς μας Κυπρίους. Να σημειώσω εδώ ότι η πρωτοβουλία για τη συγκέντρωση που είχε εκδηλωθεί, ήταν μια ενέργεια της επιτροπής που φανέρωνε βαθιά δημοκρατική συνείδηση, θάρρος, τόλμη και αποφασιστικότητα, αψηφώντας όλους τους κινδύνους που υπέκρυπτε η περίοδος εκείνη, δεδομένου ότι δεν είχε ακόμη εκκαθαρισθεί το στράτευμα από τους χουντικούς αξιωματικούς , – τα σταγονίδια που έλεγε ο Αβέρωφ, ενώ ήταν σταγόνες επικίνδυνες -αφού και ο Πρωθυπουργός της χώρας-Κωνσταντίνος Καραμανλής- παίρνοντας τα μέτρα του , για να μη βρεθεί εγκλωβισμένος από αιφνίδια πραξικοπηματική ενέργεια των χουντικών, κοιμόταν τα βράδια σε πλοίο κινούμενο εντός της θαλάσσης του Σαρωνικού.
Οι μέρες ήταν δύσκολες και επικίνδυνες, δεν επηρέασαν όμως τη φοιτητική νεολαία μας, που είναι συνδεδεμένοι πάντοτε με αγώνες για την ελευθερία και τη δικαιοσύνη των λαών. Τέτοια ήταν η στάση τους και τότε ,καθώς και των μελών της επιτροπής, με βαθιά συναίσθηση του χρέους τους προς τους αδερφούς Κυπρίους.
Τα υπογραμμίζω αυτά, γιατί εκτός των άλλων, για να εξάρω τη δύναμη και την πίστη στα Ιδανικά της Δημοκρατίας των ανθρώπων της επιτροπής και των συμπολιτών μας που παραβρέθηκαν στη συγκέντρωση και διατράνωσαν την πίστη τους στις αρχές και στις αξίες της Ζωής .Της Ελευθερίας της δικαιοσύνης και της Δημοκρατίας.
Μεταφέρω το κλίμα της εποχής από την τοπική εφημερίδα “ΘΑΡΡΟΣ”, η οποία έγραφε τα ακόλουθα. «Στην κατάμεστη αίθουσα του Κοβενταρείου που επάλλετο από πατριωτικό νεανικό ενθουσιασμό, η Κοζάνη έστειλε μήνυμα συμπαραστάσεως προς τους δοκιμαζομένους αδελφούς μας της Κύπρου. Κατά πλειοψηφία ο φοιτητόκοσμος έδωσε έντονο παρών και με συνθήματα έδωσε ιδιαίτερη ατμόσφαιρα στη συγκέντρωση. Τα συνθήματα που κυριάρχησαν είναι : «Δώστε τη χούντα στο λαό»,» Ο Μακάριος στην Κύπρο», « ΝΑΤΟ-ΣΙΑ –προδοσία», « Κύπρος ανεξάρτητη», «φόλα στο σκύλο της ΕΣΑ», « Όχι διχοτόμηση», «Λευτεριά στην Κύπρο».
Στη συγκέντρωση μεταξύ των άλλων παρευρέθησαν και χαιρέτησαν ο τ. υπουργός Μιχάλης Παπακωνσταντίνου και ο αιρετός Δήμαρχος Μερκούρης Κυρατσούς. Που είναι και οι δύο αείμνηστοι.
Πρώτος ομιλητής ο Τάκης Πάπιστας εκ μέρους των φοιτητών Κοζάνης, ο οποίος μεταξύ των άλλων είπε τα εξής.: “ Συμπολίτισσες και συμπολίτες, νέοι της Κοζάνης ,Ζήτω ο Αδούλωτος Κυπριακός Λαός. Θα παρακαλέσω πολύ ενός λεπτού σιγή για τους αδικοχαμένους αδελφούς Κυπρίους και τα θύματα της χούντας, κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή.
« Εκ μέρους όλων των φοιτητών της Κοζάνης και της συντονιστικής επιτροπής πόλεως Κοζάνης, έρχομαι από τη θέση αυτή να ευχαριστήσω όλους εσάς οι οποίοι ανταποκριθήκατε στο προσκλητήριό μας και ήρθατε με πολύ θέρμη στη συγκέντρωσή μας για να διατρανώσουμε όλοι μαζί την αλληλεγγύη μας στον αδερφό Κυπριακό λαό, που τόσα δεινά αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει ακόμα .Σας καλέσαμε εδώ με σκοπό να δείξουμε έμπρακτα πλέον πως δεν μένουμε αδιάφοροι μπροστά σ’ αυτό το μεγάλο Εθνικό μας θέμα και πως υπεύθυνα πλέον ο καθένας κι’ όλοι μαζί θα σταθούμε στο ύψος του Εθνικού χρέους, μέχρις ότου αυτή η γη των δύστυχων αδερφών μας βρει την ήρεμη ζωή που της είναι απαραίτητη και τόσο την έχει στερηθεί τελευταία. Και με την ευκαιρία αυτή η σκέψη όλων μας μεταφέρεται σ’ αυτή την μαρτυρική μεγαλόνησο, Ερείπια και δυστυχία απλώνεται παντού κι’ ένας φόβος στέκεται σκιά πάνω απ’ τον καθένα. Τρομαγμένες ψυχές αναζητούν τις υπάρξεις τους και δεν τις βρίσκουν. Μάνες κλαίνε απαρηγόρητα για τον άδικο χαμό των παιδιών τους και των συζύγων τους. Παντού δάκρυα. Παντού δυστυχία. Παντού ρημαδιό. Και μέσα απ’ όλα αυτά ξεπηδά σα σπίθα το αστείρευτο θάρρος των Κυπρίων για αγώνα μέχρι τελικής ΝΙΚΗΣ. Τι κουράγιο ατελείωτο. Και το παράξενο. νάχουν ν΄αντιμετωπίσουν δύο κοινούς εχθρούς. Από την μια μεριά τη ΧΟΥΝΤΑ των Αθηνών με τους συντρόφους του Κάϊν [ΕΟΚΑ Β΄] κι’ από την άλλη τους βαρβάρους Τούρκους εισβολείς όργανα της Αμερικανικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής. Γιατί,; Γιατί αυτός ο Λαός να υποφέρει; Στη συνέχεια αναφέρεται πως προετοιμάστηκε το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου και πως έγινε η εισβολή των τούρκων και καταλήγει. Αυτός ο προδομένος λαός ανθίσταται σθεναρά και πιστεύει στη ΝΙΚΗ.Σ’ αυτό το λαό ήρθαμε κι’ εμείς να ταχθούμε αλληλέγγυοι στους αγώνες του, για μια Κύπρο ΑΔΟΥΛΩΤΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΗ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ. Και το πράττουμε σήμερα με τη συγκέντρωσή μας, υψώνοντας φωνή διαμαρτυρίας προς όλους, υπαιτίους και μη, της καταστροφής της Κύπρου όπως συντονίσουν τις ενέργειες για μια δίκαιη λύση του Κυπριακού, προτού είναι αργά και η φλόγα μεγαλώσει. Προτού και άλλες μανούλες ντυθούν στα μαύρα.
Νέοι και Νέες της Κοζάνης, αγνοί εκφραστές του νέου πνέοντος ανέμου και της πολιτικής μεταβολής που προέκυψε μετά την επταετή (7) χουντική καταπίεση ας σταθούμε ικανοί λαμπαδηφόροι και αλύγιστοι αγωνιστές και να είσθε βέβαιοι πως δεν θα αργήσει η ημέρα της λευτεριάς στην Κύπρο και η εδραίωση μιας αληθινής δημοκρατίας στον τόπο μας.»
Δυστυχώς πέρασαν σαράντα (40) χρόνια και ο Αττίλας παραμένει στην Κύπρο , με την προστασία των συμμάχων μας!!! Αδιαφορώντας για τις 200 χιλιάδες πρόσφυγες στο ίδιο το νησί τους και για τις ζημιές που προκαλούν στις αρχαιότητες του πολιτισμού της μεγαλονήσου
Ακολούθως ένας νεαρός Κύπριος Γιαννάκης Σεργίδης απάγγειλε στα Κυπριακά το ποίημα “ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ” του Κυπριανού.
Μετά πήρε το λόγο και μίλησε ο αείμνηστος Βασίλης Σαμπανόπουλος Διευθυντής της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης με θέμα «Ιστορική πορεία της Κύπρου».
Δημοσιεύτηκε τότε ολόκληρη η εμπεριστατωμένη ομιλία του. Δυστυχώς μέχρι τώρα φιλολογικό μνημόσυνο στον βαθυστόχαστο αυτόν πνευματικό άνθρωπο της Κοζάνης που είχε ευρύτατη παιδεία και συμπεριφορά με Δημοκρατική ευαισθησία προς όλους τους συνανθρώπους του και ιδιαίτερα προς τους νέους που επισκέπτονταν τη βιβλιοθήκη και ζητούσαν τη συνδρομή του ,την ποία είχαν αμέριστη , δεν έγινε. Γράφοντας, τιμώ τη μνήμη του αξέχαστου φίλου μας.
Στη συνέχεια πήρε το λόγο ο Κύπριος φοιτητής Πέτρος Κίτσιος εκ μέρους της συντονιστικής επιτροπής των Κυπρίων φοιτητών της Θεσσαλονίκης. Τον έφερε στην Κοζάνη ο φοιτητής τότε Σάκης Καραλιώτας, μέλος της συντονιστικής επιτροπής Λέγοντας τα εξής. «Αδέρφια μας της Κοζάνης, εκ μέρους της Σ.Ε.Κ.Φ.Θ. θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς, που μας δίδετε απόψε την ευκαιρία να εμφανιστούμε και να εκθέσουμε σ’ όλους τις τραγικές στιγμές που διέρχεται το νησί μας. Σας φέρνουμε τον αδερφικό χαιρετισμό του Ελληνισμού της Κύπρου, το μεγάλο ευχαριστώ του αδούλωτου Κυπριακού λαού για την συγκινητική βοήθεια σας στον Εθνικό μας αγώνα για λευτεριά, για μια Κύπρο ακεραία και ανεξάρτητη. Είναι σ’ όλους γνωστές οι τραγικές στιγμές που διέρχεται ο Ελληνισμός της Κύπρου.” Και συνεχίζοντας περιγράφει τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στην Κύπρο και καταλήγοντας είπε “ Σας καλούμε να μας συμπαρασταθείτε στον αγώνα μας. Όλος ο Ελληνισμός σύσσωμος απέναντι στον βάρβαρο εισβολέα. Όλοι ενωμένοι έναντι στα προδοτικά σχέδια των Αμερικανόδουλων που δρουν στην Ελλάδα και την Κύπρο. Όλοι μαζί για μια Κύπρο Ελληνική για μια Κύπρο ακεραία και ανεξάρτητη.»
Ζήτω ο αδούλωτος Κυπριακός λαός. Ζήτω ο Εθνάρχης Μακάριος .
Μετά τις ομιλίες η συντονιστική επιτροπή έθεσε υπόψη των συγκεντρωμένων στην αίθουσα του Κοβενταρείου το παρακάτω Ψήφισμα συμπαραστάσεως στους αδερφούς μας Κυπρίους για τις δύσκολες αυτές στιγμές που διέρχονται. Υπό τα ζωηρά χειροκροτήματα των παρισταμένων εγκρίθηκε το ακόλουθο ψήφισμα.
Σήμερα στις 25 Σεπτεμβρίου 1974 οι φοιτητές της Κοζάνης, η συντονιστική επιτροπή συμπαραστάσεως στον αγώνα των Κυπρίων αδερφών και ο Λαός της Κοζάνης σε παλλαϊκή συγκέντρωση στο Κοβεντάρειο ίδρυμα της πόλεως μας διαδήλωσαν κατά τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο την ομόθυμο συμπαράσταση στους αδελφούς Κυπρίους και ενέκριναν το παρακάτω ψήφισμα .
Α. Καταγγέλλουμε
1) Το εγκληματικό και Εθνοκτόνο πραξικόπημα τη; 15η Ιουλίου 1974 κατά της νόμιμης κυβέρνησης και του προέδρου της Κύπρου αρχιεπισκόπου Μακαρίου.
2) Την άνανδρη εισβολή και τις βαρβαρότητες του ασιάτου κατακτητού σερ βάρος των Ελλήνων Κυπρίων.
3)Την αρνητική στάση όλων των συμμάχων του Ατλαντικού συμφώνου που δέχθηκαν την εισβολή στην Κύπρο χωρίς να λάβουν κανένα μέτρο για το σταμάτημά της και ανέχτηκαν όλες τις ωμότητες των Βαρβάρων Τούρκων σε βάρος άμαχου πληθυσμού.
4) Τον Κίσσιγκερ και την Αμερικανική ΣΙΑ σαν υποκινητές και καθοδηγητές του πραξικοπήματος που έφερε στην Κύπρο την καταστροφή.
5) Την αλλοπρόσαλλη και ύπουλη στάση των Άγγλων στην τραγωδία της Κύπρου.
6) Την άρνηση των Τούρκων να συμμορφωθούν με την απόφαση του συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ καθώς και με τις συμφωνίες της Γενεύης.
7) Την προδοτική στάση της ΕΟΚ Β΄ και τη συνεργασία της με τη χούντα των Αθηνών.
Β. Αναγνωρίζουμε σαν νόμιμο πρόεδρο της Κύπρου τον Μακάριο και ζητούμε την επιστροφή του και την επαναφορά της Συνταγματικής νομιμότητας στην Κύπρο.
Γ. Ζητούμε την παραδειγματική τιμωρία όλων των ενόχων για το πραξικόπημα στην Κύπρο.
Δ. Ζητούμε την συμπαράσταση του ΟΗΕ και όλου του Ελεύθερου κόσμου για να παραμείνει η Κύπρος ανεξάρτητη, αδέσμευτη και κυρίαρχη Χώρα.
Ε. Εκφράζουμε την αμέριστη υποστήριξη μας στους Κυπρίους θεωρώντας τον αγώνα τους κοινό» Και έκλεισε η μαχητική αυτή εκδήλωση, ψάλλοντας όλοι τον Εθνικό Ύμνο.
Η αίθουσα του Κοβενταρείου που ήταν ασφυκτικά γεμάτη, είχε μια ατμόσφαιρα ενθουσιασμού, πάθους και αγωνιστικότητας και με επικεφαλής την σπουδάζουσα νεολαία μας, έδειξε ότι οι Κοζανίτες δεν μένουν αδιάφοροι στα Εθνικά γεγονότα. Πρωτοπορούν και παίρνουν θέση.
Ήταν η πρώτη πανελλήνια συγκέντρωση που έγινε σε Ελλαδικό χώρο συμπαράστασης στους Κυπρίους αδερφούς μας μετά την πτώση της χούντας και αυτό οφείλεται το ξανά- τονίζω, στο Σύλλογο Κοζανιτών φοιτητών του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και στον αείμνηστο αθόρυβο, σεμνό και πνευματικό αγωνιστή Βασίλη Σαμπανόπουλο.
Με τη γραφίδα μας αυτή, μεταφέροντας στη μνήμη τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στην πόλη μας προ σαράντα (40) ετών, να γίνουν γνωστά στη νέα γενιά και παράλληλα να τιμήσουμε, τους αγωνιστές που έφυγαν καθώς και τους ζώντας αγωνιστές που συμμετείχαν τόσο ζεστά και ομαδικά στην εκδήλωση, δείχνοντας με την ενεργή συμμετοχή τους τη φλόγα που έκαιγε μέσα τους, για την υπεράσπιση των Ιδανικών της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης και της Ειρήνης, για να εδραιωθεί το Πολίτευμα της Δημοκρατίας ,από το οποίο θα προέρθει μια καλύτερη και ανθρώπινη ζωή για τους λαούς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΡΚΑΣ
