Και το χρονικό ξεκίνησε εν έτει 2015….
Ιανουάριος 2015: Μετά τις εκλογές η Αριστερή Κυβέρνηση λαμβάνει τα ηνία της διακυβέρνησης της χώρας με εντολή της πλειοψηφίας των πολιτών της. Ο Όμιλος Καλογρίτσα κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες λαμβάνει συνολικά περί των τριάντα εννιά δανείων από την Τράπεζα Αττικής, με χαμηλά επιτόκια και υπό ορισμένες συνθήκες, τα επιτόκια αυτά ήταν τόσο χαμηλά που θεωρούνταν ζημιογόνα για τη προαναφερόμενη τράπεζα. Για να κατανοήσουμε το ανωτέρω, αρκεί να δώσουμε ένα απλό παράδειγμα. Όταν ο μέσος δανειολήπτης παίρνει δάνειο από την Τράπεζα Αττικής με επιτόκιο δανεισμού της τάξεως του 11% έως και 15%, ο όμιλος Καλογρίτσα δανειζόταν με 2% έως και 5%. (παράδειγμα 1)
Την ίδια χρονιά όπου το πιστωτικό όριο των συναλλασσόμενων (ιδιωτών και επιχειρήσεων) είχε μειωθεί, ενώ υπήρχε ένα όριο χρημάτων για τον όμιλο δηλαδή το ποσό των 10.000.000 ευρώ, αυτό εκτοξεύθηκε προς τα επάνω, στα 100.000.000 ευρώ!!!
Έπειτα από τον έλεγχο που διενεργεί η ΤτΕ (Τράπεζα της Ελλάδος), καταθέτει μηνυτήρια αναφορά περί αυξήσεων των κεφαλαίων αλλά και για περαιτέρω διευκρινήσεις, υπό ποιες συνθήκες προέκυψε η διαχείριση της να περιέλθει στα χέρια του Ομίλου (;). Μιας και αξίζει να αναφέρουμε ότι ο κ. Καλογρίτσας καθώς επίσης και οι συνεργάτες του (που δεν γνωρίζουμε ποιοι είναι) λαμβάνανε δάνεια από την ίδια τράπεζα με σκοπό την εξαγορά του χαρτοφυλακίου της. Όπως και τελικά συνέβη!!!
Την ώρα που όλα αυτά διαδραματίζονται εντός του χρηματοπιστωτικού ιδρύματος κάτω από σιωπηρές διαδικασίες, δημοπρατείται η κατασκευή της Ε.Ο. (Εθνικής Οδού) Πάτρας-Πύργου. Στην περίπτωση μιας δημοπράτησης, η εκάστοτε κυβερνητική αρχή οφείλει να ζητήσει εγγυήσεις από τον Χ εργολάβο που θα αναλάβει την εκτέλεση του έργου. Δίχως αυτές τις εγγυήσεις, δεν υφίσταται και ανάληψη των καθηκόντων. Στη σημερινή εποχή αντιλαμβανόμαστε ότι οποιαδήποτε κατασκευαστική εταιρεία επιθυμεί την ανάληψη τέτοιων καθηκόντων, πρέπει να έχει στο ενεργητικό της ανάλογες εγγυήσεις, τόσες όσες και το κόστος του έργου. Κάτι που είναι πολύ δύσκολο, εκτός αν έχεις οικονομικό background («πλάτες»).
Τι σημαίνει όμως, εγγυήσεις; Ποιοι τις λαμβάνουν; Και με ποια διαδικασία;
Για να λάβεις εγγυήσεις θα πρέπει η επιχείρηση ως νομικό πρόσωπο να θεωρείται αξιόπιστη με σημαντικό θετικό πρόσημο στους τραπεζικούς της λογαριασμούς, ώστε να μην χαρακτηριστεί αφερέγγυα. Για την εξασφάλιση του έργου και την τελική του ανάθεση, οι νομικές υπηρεσίες του κράτους ορίζουν μία ρήτρα, όπου για οποιοδήποτε λόγο δεν ολοκληρωθεί το έργο στο απαιτούμενο χρονικό διάστημα που έχει οριστεί, καταβάλλονται και οι ανάλογες αποζημιώσεις από την πλευρά της κατασκευαστικής εταιρείας. Για τους λόγους αυτούς η κάθε επιχείρηση ή ο κάθε επιχειρηματίας, οφείλει να λάβει από την τράπεζα μία εγγυητική επιστολή που να αναφέρει ότι υπάρχουν χρήματα και μπορεί νόμιμα να λάβει μέρος στην όλη διαδικασία. Δηλαδή, η τράπεζα εγγυάται για τον ίδιο, και στην περίπτωση που δεν καταβληθεί το ποσό που αφορά όλα τα έξοδα του έργου, θα πρέπει να το καλύψει η ίδια το χρηματοπιστωτικό ίδρυμα που εξέδωσε την επιστολή! Για να πάρεις εγγυητική επιστολή (ειδικότερα τη σημερινή εποχή), είναι πολύ δύσκολο, διότι αν δεν υπάρχουν τα χρήματα στον τραπεζικό του λογαριασμό, τότε υπάρχει ο κίνδυνος να θεωρηθεί το φυσικό ή νομικό πρόσωπο αφερέγγυο και να υποχρεωθεί το χρηματοπιστωτικό ίδρυμα να αποπληρώσει τα χρέη του. Το θέμα είναι ότι τα χρήματα που διαχειρίζονται τα ιδρύματα δεν είναι της τράπεζας, αλλά του απλού Έλληνα πολίτη!!!! Επίσης κανένας απλός υπάλληλος δεν έχει την δικαιοδοσία να υπογράψει την εγγυητική, οπότε αντιλαμβανόμεθα ότι για ένα τόσο τεράστιο έργο και ανάλογο κόστος όπως αυτό, χρειάζεται και η ανάλογη έγκριση από το Δ.Σ της τράπεζας.
Και εδώ αρχίζει να αλλάζει η ιστορία μας….
Στις περιπτώσεις αυτές ήταν δύσκολο να μην ελεγχθεί ή να εγκριθεί ένα υπέρογκο ποσό χωρίς τα αντίστοιχα κεφάλαια. Επειδή δεν γίνεται να αποδειχτεί, μιας και οι δικαστικές αρχές είναι υπεύθυνες να αποφανθούν, πιθανολογείται η διαδρομή των γεγονότων σύμφωνα με το χρονικό των εξελίξεων. Στην ιστορία αυτή, το έργο δημοπρατείται αλλά τώρα όχι ως ένα αλλά ως οχτώ!!! Χωρίζεται η Εθνική Οδό σε οχτώ μικρότερα τμήματα, κάτι που σημαίνει ότι τα κόστη μειώνονται σε οχτώ μέρη και χρειάζονται πάλι οχτώ εγγυητικές επιστολές με μικρότερο αριθμό χρημάτων να καλυφθούν από την τράπεζα. Τη στιγμή αυτή έχουν δημοπρατηθεί τέσσερα εκ των οχτώ τμημάτων της Ε.Ο. όπου κατά σύμπτωση έχουν δοθεί όλα τα τμήματα στον Όμιλο Καλογρίτσα.
Στην πορεία εμφανίζεται η ΤτΕ η οποία καταγγέλλει τη διαδικασία εφαρμογής και ανάθεσης του έργου, λέγοντας ότι ο όμιλος λάμβανε τις εγγυητικές επιστολές από την Τράπεζα Αττικής χωρίς την πραγματική διάθεση του κεφαλαίου και ενώ προχωρούσε η διαδικασία ανάθεσης έπαιρνε ως δάνειο το κόστος των χρημάτων που ήταν ορισμένο από το έργο και το εμφάνιζε ως εγγύηση. Για να το καταλάβουμε το επαναλαμβάνουμε: Έπαιρνε δάνειο από την Τράπεζα Αττικής καλύπτοντας την εγγυητική που δεν είχε και με χαμηλά ΕΠΙΤΟΚΙΑ, που φυσικά αποτελούσαν ένα κόκκινο πανί για την ίδια την τράπεζα καθώς θεωρούνταν άκρως ζημιογόνα!
Στο επόμενο χρονικό διάστημα «ξηλώνεται» η διοίκηση της τράπεζας κάτω από απαίτηση της Τρόικα και υπό τον έλεγχο της ΤτΕ. Ενώ παράλληλα δεν έχει υλοποιηθεί το τελευταίο τμήμα της Εθνικής Οδού διότι «ΛΕΦΤΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ», πιέζοντας το ίδρυμα με το νέο Δ.Σ και απαιτώντας να δοθούν χρήματα για την εκτέλεση και την τελική υλοποίηση του έργου. Η Τράπεζα αρνείται. Και εγγυητική επιστολή λαμβάνει ο όμιλος από το Ταμείο ασφάλισης μηχανικών εργοληπτών των δημοσίων έργων, το οποίο μετέφερε τους λογαριασμούς του στο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα.
Στη συνέχεια, μπαίνει και η εφαρμογή του σχεδίου για τις τηλεοπτικές άδειες. Στην περίπτωση αυτή η κυβέρνηση αποφασίζει ότι θα πρέπει με τις διαδικασίες ενός διαγωνισμού (που έπειτα κρίθηκε αντισυνταγματικός), τα τηλεοπτικά μέσα να λάβουν άδειες πληρώνοντας για αυτές (εδώ δεν διαφωνούμε για την εφαρμογή ενός θεσμικού πλαισίου τέτοιου, που να υπάρχουν ειδικές άδειες στα ΜΜΕ). Σε αυτόν τον διαγωνισμό ο κ. Καλογρίτσας «κερδίζει» την άδεια ενός τηλεοπτικού καναλιού! Κι όμως πάλι χρειάζεται εγγυητική επιστολή. Δηλαδή, εάν υφίστανται ο απαιτούμενος αριθμός χρημάτων σε τραπεζικό λογαριασμό ώστε να μπορέσει να ανοίξει τον τηλεοπτικό σταθμό. Η δεύτερη άρνηση της Τράπεζας Αττικής έρχεται να ξανά στριμώξει τους ενδιαφερόμενους και να παγώσει τη διαδικασία. Και το έργο συνεχίζεται, καθώς ο κ. Καλογρίτσας εμφανίζει ως εγγύηση γη η οποία δεν ήταν καν δική του. Πριν καλά καλά ξεσπάσει το σκάνδαλο, αποσύρεται από τον διαγωνισμό για την απόκτηση της τηλεοπτικής άδειας.
Μέσα σε όλο αυτό τον κυκεώνα των εξελίξεων αξίζει να αναφέρουμε ότι η Τράπεζα Αττικής δεν είναι υπό τον έλεγχο της ΕΚΤ (Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας) διότι δεν είναι συστημική αλλά βρίσκεται υπό τον έλεγχο της Κυβέρνησης (λογικά, ειδάλλως από ποιους ελέγχεται η ίδια τράπεζα(;)). Και τα προηγούμενα έτη, η Τράπεζα Αττικής είχε περί των πενήντα πέντε εκ. ευρώ με σχετικά επαρκείς εγγυήσεις και κανονικά επιτόκια δανεισμού. Η μόνη διαφορά είναι πως μέσα στο 2015, εμφανίζεται έλλειμμα της τάξεως των 750 εκ. ευρώ περίπου και παρόλα αυτά έδωσε απαγορευτικά επιτόκια κάτω του κόστους και χωρίς εγγυήσεις.
Σε όλες αυτές τις συμπτώσεις που πλέον αφορούν την ίδια την δικαιοσύνη προστίθεται και άλλο ένα ιδιαίτερης σημασίας σημείο… ο κ. Καλογρίτσας συνεργάζεται με τον κ. Βαξεβάνη ανοίγοντας την εφημερίδα “Documento”. Η εφημερίδα θεωρείτε από πολλούς ως ο τύπος που χαϊδεύει τα αυτιά της αριστερής κυβέρνησης δημιουργώντας συκοφαντικές ειδήσεις προς την αντιπολίτευση (που φυσικά δεν θεωρείτε ότι είναι άγια, αλλά στην προκειμένη περίπτωση η αναφορά γίνεται για τον Όμιλο Καλογρίτσα και το χρονικό των γεγονότων). Και αρχίζει να ξετυλίγεται ένα νέο για ελληνικά δεδομένα σκάνδαλο, αυτό της παράνομης χρηματοδότησης και εγγυοδοσίας του Ομίλου από την Τράπεζα Αττικής.
Και στα ψιλά γράμματα των ειδήσεων με μία βιαστική κίνηση που λίγοι αντιλήφθηκαν, ο κ. Καλογρίτσας αποχωρεί από την εφημερίδα αφήνοντας την ιδιοκτησία στον κ. Βαξεβάνη. Πιθανολογείτε ότι η όλη διαδικασία έγινε για να σβήσουν τα ίχνη από τον χάρτη.
Τελικά, αν δεν είναι αυτό οφθαλμαπάτη τότε ποιο είναι;;;
Ας αποφανθεί η δικαιοσύνη!
