Θέλω πολύ να πιστέψω την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, πως τα κριτήρια είναι καθαρά παιδαγωγικά και όχι οικονομικά.
Όπως επίσης και τις διακηρύξεις και τα κριτήρια που το ίδιο θέτει.
«Πάντα τα ιστορικά σχολεία παραμένουν και δεν συγχωνεύονται»,
Το Γυμνάσιο Τσοτυλίου είναι ιστορικόν,
Άρα το Γυμνάσιο Τσοτυλίου δεν κλείνει.
(σχετ. και το αρθ.75 παρ. Ι,στ,7, Ν. 3463/06 για την υποχρέωση αξιοποίησης παραδοσιακών και ιστορικών σχολικών κτιρίων).
«Πάντα τα δυσπρόσιτα σχολεία παραμένουν και δεν συγχωνεύονται»,
Τα σχολεία του Βοϊου είναι δυπρόσιτα,
Άρα τα σχολεία του Βοϊου δεν κλείνουν.
Όλες οι μειονεκτικές περιοχές χρήζουν πρόσθετης μέριμνας του κράτους.
Η επαρχία Βοϊου όπως και των Σερβίων ανήκει στις μειονεκτικές (με ΦΕΚ) περιοχές.
Άρα η επαρχία Βοϊου, στην έκταση του σημερινού Δήμου, χρήζει πρόσθετης μέριμνας. Και όσον αφορά την εκπαίδευση μόνο για soft ενέργειες, αφού οι υποδομές της είναι πλήρεις.
Πέραν αυτών για τα οικιστικά σύνολα του Βοϊου προτείνεται (σχετ. ΦΕΚ για τη χωροταξία) εμπλουτισμός και όχι συρρίκνωση της διοικητικής και κοινωνικής τους υποδομής.
Ακόμη είδαμε, πλήθος τεκμηριωμένων επιχειρημάτων, από όλη την Βοϊακή Κοινότητα.
Οι παραγωγικοί αυτοί συλλογισμοί έρχονται στη σκέψη καθενός που παρακολουθεί τα όσα διαδραματίζονται με τα σχολεία στο Βόϊο.
Είναι απλές σκέψεις (λογικές σχέσεις εννοιών) του μαθήματος λογικής, που διδάσκονταν στα σχολεία μας, για να τις εφαρμόζουμε στη ζωή μας.
Έτσι πολύ περισσότερο, εξ αντικειμένου, πιστεύω πως θα επικρατήσει η λογική και στο υπουργείο Παιδείας.
Σαν λογικό συμπέρασμα λοιπόν: Δεν κλείνουν τα Σχολεία στο Βόϊο.
Και έτσι μη χαλάμε τις καρδιές μας. Είναι «ώρα ευθύνης για όλους μας», κατ’ έκφραση της Δημάρχου Βοϊου και όχι μόνο για τους Βοϊώτες.
10-3-2011
Κώστας Κοκόλης ως Βοϊώτης
