Ροδάκινα παραγωγής Βελβεντού βρήκαμε στη λαϊκή αγορά (9-7-2013) του Πόρτο Ράφτη, στην ανατολική Αττική. Η χαρά και η συγκίνηση μαζί ήταν μεγάλη. Ροδάκινα του τόπου μας! Δίπλα στου Βελβεντού και ροδάκινα της Νάουσας και της Βέροιας. Και πολλά άλλα προϊόντα από άλλες περιοχές.
Ο τόπος μας, εδώ. Οι αγρότες, μικροί και μεγάλοι, ο κόπος, ο ιδρώτας, η φροντίδα της καλλιέργειας, της συσκευασίας και της προώθησης του προϊόντος, εδώ. Και μαζί με τους σημερινούς, εδώ και οι προηγούμενες γενιές ροδακινοπαραγωγών με την εμπειρία τους και τα δικά τους, της εποχής εκείνης εργαλεία, της πολύ επίπονης εργασίας τους και με τα μεταφορικά μέσα του περασμένου καιρού τα γαϊδουράκια και τα άλογα. Όλοι, σάμπως να είναι μαζεμένοι εδώ, σ’ αυτούς τους πάγκους της λαϊκής αγοράς μιας αρκετά μακρινής πόλης της πατρίδας μας. Σαν και ο πάγκος αυτός να έχει ψυχή. Μια συμπυκνωμένη ψυχή εργατικότητας-τιμιότητας.
Πιάνουμε κουβέντα με τον κυρ Χρήστο το μανάβη (από τα Τρίκαλα) που δέχεται να τον φωτογραφίσουμε και μας λέει: ο κόσμος, δυσκολεύεται και μείς δύσκολα τα βγάζουμε πέρα. Δύσκολοι καιροί. Ως πού θα πάει;
Σκέφτομαι, πως όπως νιώθω τώρα εγώ για τα προϊόντα του τόπου μου, έτσι νιώθουν και οι άλλοι για τα δικά τους προϊόντα. Γιατί και εκείνα είναι εμποτισμένα με το ίδιο πάθος, την ίδια φροντίδα και μεράκι. Κουβαλούν κι εκείνα τον ίδιο τίμιο ιδρώτα.
Και όλα μαζί, δικά μας και των άλλων παραγωγών γεωργικά προϊόντα, εμπεριέχουν την κοινή λαϊκή εκκλησιαστική ευσέβεια των ανθρώπων που σκάφτουν τη γη, των ανθρώπων της κτηνοτροφίας και της εργασίας.
Ευσέβεια, που συνίσταται στην καθημερινή τους απλή προσευχή στο Θεό ‘’κάνοντας το σταυρό τους’’ πριν από κάθε αρχή της εργασίας τους στο χωράφι, πριν από το φύτευμα, το σκάλισμα, το πότισμα, τη συγκομιδή, την προώθηση των παραγόμενων προϊόντων μέσω των συνεταιρισμών. Την αγωνία τους ‘’να δώσει ο Θεός να πάει η χρονιά καλά να ζήσουμε, έχουμε ξεσκέπαστο μαγαζί’’. Και ακόμα με τον ετήσιο αγιασμό και με τις εξορκιστικές ευχές στη γιορτή του αγίου Τρύφωνα, την 1η Φεβρουαρίου.
Μακάρι η κοινή λαϊκή ευσέβεια και πίστη στην καθαρότητα της καρδιάς να φέρει και το άνοιγμα στην ειλικρίνεια των προθέσεων για την προάσπιση της συλλογικότητας, στον αντίποδα της αυτάρκειας και της επηρμένης απομόνωσης, όσων που εγωιστικά τις καλλιεργούν.
π. Κωνσταντίνος
Ι. Κώστας,
παπαδάσκαλος
