*οικονομολόγος
Την ώρα που το «σουξέ» στόρι του Σαμαρά ξεθωριάζει, αφού αποτελεί αυτό που παλιά λέγανε με άλλα λόγια, ότι δηλαδή στη χώρα μας ευημερούν οι αριθμοί (που ούτε και αυτοί αν τους προσέξεις λίγο ευημερούν) και δυστυχούν οι άνθρωποι, την ώρα αυτή αρχίζουν να πληθαίνουν οι αρνητικές ειδήσεις για τη χώρα (η επιστροφή στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας άρχισε από πολλούς να τοποθετείται στο 2015). Ξαναβγαίνουν ακόμη και ειδήσεις για έξοδο της χώρας από το Ευρώ όπως αυτή του βραβευμένου με Νόμπελ Οικονομίας, Christopher Sims, Η Ελλάδα πρέπει να ετοιμάσει ένα σχέδιο εξόδου από την Ευρωζώνη!1
Την ίδια ώρα μας λένε ότι συνολικά 550 εκατ. ευρώ παραπάνω μάζεψε το υπουργείο Οικονομικών από φόρους εισοδήματος φυσικών προσώπων. Όταν συζητάς με κάποιον από τους υποστηρικτές της κυβέρνησης (έχουν απομείνει αρκετοί τέτοιοι ιδιαίτερα σε θέσεις ευθύνης στη λειτουργία του κράτους και της οικονομίας), σου λέει ότι οι φόροι που θα υποχρεωθεί να βάλει ο ΣΥΡΙΖΑ, αν, λέμε αν, που δεν θα γίνει, αλλά λέμε αν έρθει στην κυβέρνηση, θα καταστρέψουν την οικονομία. Και την ίδια ώρα μας έχουν γονατίσει όλους από την αδυναμία να σηκώσουμε τα φορολογικά βάρη που όλο μειώνονται (μόνο τα εισοδήματα – αμοιβές εργαζομένων και συνταξιούχων και ο τζίρος των ΜΜΕ επιχειρήσεων μειώνονται). Οι φόροι που στα τηλεοπτικά παράθυρα μειώνονται μας έρχονται αυξημένοι. Αυτή είναι η πραγματικότητα και την ξέρουμε όλοι γιατί τη ζούμε.
Η κρίση της ελληνικής οικονομίας δεν τελείωσε. Έχει πολύ δρόμο ακόμη. Αν δε συντρέξουν και άλλοι εξωτερικοί παράγοντες (π.χ. μείωση των ρυθμών ανάπτυξης της παγκόσμιας οικονομίας, γενίκευση της ύφεσης στην Ευρώπη κλπ), τότε θα καταλάβουμε ότι το ρωσικό εμπάργκο δεν ήταν τίποτε και ότι από τις αβίωτες σημερινές δυσκολίες, υπάρχουν απείρως μεγαλύτερες, που δε χρειάζεται να περιμένουμε να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ για τις φέρει. Μπορούν ακόμη καλύτερα, αυτοί που μας έφεραν τις σημερινές δυσκολίες.
Στην συγκυρία αυτή οι εκλογές άμεσα (ακόμη και αν στοχεύουν στο ΣΥΡΙΖΑίικο διάλλειμα οι κυβερνώντες) είναι η μόνη επιλογή. Και η μόνη επιλογή μας είναι η καταδίκη της συγκυβέρνησης (Ν.Δ. – ή όπως αλλιώς θα την πούνε και του ΠΑΣΟΚ – που ετοιμάζεται να αλλάξει όνομα) και όσων ερωτοτροπούν μαζί τους.
Για να ανατραπεί η σημερινή κατηφορική πορεία της χώρας, και της οικονομίας χρειάζεται να ενεργοποιηθούν οι πολίτες. Να πάψουν να εκχωρούν το δικαίωμα στους «ειδικούς» – αυτούς που έχουν θρονιαστεί μόνιμα στις θέσεις ευθύνης του κράτους και της οικονομίας, και δεν αλλάζουν με τίποτα, όποιος και αν είναι στην κυβέρνηση, και πιθανόν να μην αλλάξουν πολλοί από αυτούς ούτε με το ΣΥΡΙΖΑ) και να αναλάβουν δράση. Αν από τις εκλογές – αφού ως αγανακτισμένοι, είδαμε πόσο εύκολα μπορεί να ξεστρατίσει μία κατάσταση, αν η πολιτική ηγεσία των αντιπολιτευομένων κομμάτων είναι ανίκανη – προκύψει ΣΥΡΙΖΑ, έχει καλώς, αφού λέει ότι θέλει και άρα θα προσπαθεί να ενεργοποιήσει τους πολίτες. Αν όχι, θα προκύψει ρευστότητα. Τι καλύτερο λοιπόν για την κοινωνική ενεργοποίηση και κινητικότητα.
Προσωπικά πιστεύω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση θα προσπαθήσει να ενεργοποιήσει την κοινωνία, όσο και αν δίκαια πολλοί δεν πείθονται ότι το θέλει. Θα είναι ευκολότερο να ενεργοποιηθεί η κοινωνία με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Να τελειώνουμε λοιπόν με τα ψέματα. Δεν κυκλοφορεί κατοστάρικο στην αγορά. Δύσκολα βρίσκεις μαγαζάτορα να σου δώσει ρέστα από πενηντάρικο. Οι άνεργοι μαζί με αυτούς που έχουν μισή δουλειά περίσσεψαν. Οι ανασφάλιστοι αυξάνονται συνεχώς.
Ήμασταν ή νομίζαμε ότι είμαστε νοικοκυραίοι (η αλήθεια είναι ότι δεν ήμασταν αφού προφανώς τα εν Δήμω, δεν τα προσέχαμε όσο έπρεπε ) και καταντήσαμε μπατάκια, αφού όλο και αυξάνονται τα χρέη προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία και στις τράπεζες τα ληξιπρόθεσμα – ρυθμισμένα και επαναρυθμισμένα.
Η χώρα για σηκώσει κεφάλι, χρειάζεται όρθιους – και όχι να σέρνονται – τους πολίτες της. Για να ορθοποδήσει η χώρα, πρέπει να ορθοποδήσουν οι πολίτες.
Μια κυβέρνηση που να νοιάζεται για τα προβλήματά μας θέλουμε.
Αυτοί μόνο να μη δυσαρεστήσουν το Σόϊμπλε νοιάζονται.
Πόσο ακόμη θα ανεχόμαστε τη ΝΕΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ κατοχή;
Παραπομπή 1.:
