Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, ο πόλεμος στην Γάζα συνεχίζεται και οι θάνατοι προσεγγίζουν τους 500. Σίγουρα πρόκειται για ένα ανθρωπιστικό δράμα, την στιγμή που σε αυτόν τον αριθμό περιλαμβάνονται και δεκάδες παιδιά. Πρόθεσή μου δεν είναι να εκφράσω την τοποθέτησή μου για το ποιος έχει δίκιο σε αυτόν τον πόλεμο ή όχι. Το Παλαιστινιακό ζήτημα έχει συμπληρώσει 6 δεκαετίες χωρίς να λυθεί και σίγουρα είναι πολύ δύσκολο να αποτυπωθεί σε λίγες γραμμές. Το ίδιο δύσκολη είναι και η όποια αιτιολόγηση υπέρ της μιας ή της άλλης λύσης του.
Λαμβάνοντας υπόψη τον μεγάλο αριθμό θανάτων Παλαιστίνιων αμάχων, φαίνεται πως οι Ισραηλινές δυνάμεις συχνά αδιαφορούν για το κόστος σε ανθρώπινες ζωές, προκειμένου να ολοκληρώσουν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις τους. Βέβαια υπάρχει και αντίλογος. Για παράδειγμα το γεγονός πως η ισλαμιστική Χαμάς που συμμετέχει στην κυβέρνηση της Παλαιστινιακής Αρχής αρνήθηκε την εκεχειρία που αποδέχτηκαν οι Ισραηλινοί, έχει την σημασία του. Φαίνεται πως θα μπορούσε να διακοπεί όλο αυτό το αιματοκύλισμα, αν η Χαμάς αποδεχόταν την εκεχειρία που αποδέχτηκαν οι Ισραηλινοί. Ωστόσο δεν το έκανε. Επίσης οι (ισραηλινές) καταγγελίες πως η Χαμάς χρησιμοποιεί κατά σύστημα Παλαιστίνιους αμάχους, τοποθετώντας τους σκόπιμα σε στρατιωτικούς στόχους πρέπει να διερευνηθούν. Το να δείχνει κάποιος περιφρόνηση για τις ανθρώπινες ζωές αμάχων είναι έγκλημα. Είτε το κάνει για να ολοκληρώσει επιτυχώς τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του, είτε για να εκθέσει τον «αντίπαλο» στα μάτια της διεθνούς κοινότητας.
Ωστόσο θέλω να σταθώ στην παντελώς μονόπλευρη αντιμετώπιση του θέματος από πλευράς των ΜΜΕ και δυστυχώς κάποιων ελληνικών κομμάτων. Την οποία θεωρώ απολύτως υποκριτική. Εδώ και 3 χρόνια εξελίσσεται στην Συρία ένας τρομακτικής αγριότητας εμφύλιος πόλεμος που έχει στοιχίσει την ζωή σε περισσότερους από 160 χιλιάδες ανθρώπους. Αρκετές δεκάδες χιλιάδες από αυτούς είναι άμαχοι. Επειδή τυχαίνει να παρακολουθώ στενά την εξέλιξη αυτού του πολέμου, αναφέρω μετά λόγου γνώσεως πως η βαναυσότητα αυτού του πολέμου είναι πρωτοφανής. Χιλιάδες εν ψυχρώ εκτελέσεις αμάχων, δεκάδες χιλιάδες βιασμοί, δημόσιες σταυρώσεις ζωντανών ανθρώπων(!) ακόμα και αποκεφαλισμοί μικρών παιδιών περιλαμβάνονται στο καθημερινό «πολεμικό ανακοινωθέν» του πολέμου της Συρίας. Η ίδια ακριβώς κατάσταση εξελίσσεται τους τελευταίους 2 μήνες και στο γειτονικό Ιράκ. Όπου οι φανατικοί ισλαμιστές της οργάνωσης «Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε – ΙΣΙΛ» (οι οποίοι μέχρι τότε πολεμούσαν κατά των κυβερνητικών δυνάμεων στην Συρία), επιτέθηκαν και στο Ιράκ. Καταλαμβάνοντας σημαντικές περιοχές στα δυτικά της χώρας. Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΟΗΕ λοιπόν, οι φανατικοί ισλαμιστές της ΙΣΙΛ εκτέλεσαν τους τελευταίους 2 μήνες 5600 αμάχους στο Ιράκ, ενώ έχουν βιάσει αναρίθμητο αριθμό γυναικών. Αυτά συνεχίζουν να γίνονται, τις ώρες που γράφονται αυτές οι γραμμές.
Ειρωνικό μειδίαμα λοιπόν μου προκάλεσε το κάλεσμα σε συλλαλητήρια που ανακοίνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και το ΚΚΕ, κατά των θανάτων των αμάχων στην Γάζα. Στα οποία συλλαλητήρια συμμετείχαν και διάφορες μουσουλμανικές οργανώσεις εδώ στην Ελλάδα φυσικά. Φαίνεται πως όταν το Ισραήλ «δολοφονεί» 500 Παλαιστίνιους αμάχους, τα συγκεκριμένα κόμματα κραυγάζουν, καταγγέλλοντας την σφαγή. Όταν όμως οι φανατικοί Ισλαμιστές φονεύουν 5600 αμάχους κατά το ίδιο ακριβώς διάστημα (πολλοί από τους οποίους εκτελέστηκαν από τους φανατικούς ισλαμιστές επειδή απλά ήταν χριστιανοί), τότε έχουμε «άκρα του τάφου σιωπή» από τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και όποιο άλλο κόμμα συμπεριφέρεται ανάλογα.
Προφανώς η βαρύτητα των φόνων για τα παραπάνω κόμματα είναι διαφορετική όταν οι «δολοφόνοι» είναι οι φανατικοί ισλαμιστές και διαφορετική όταν ο «δολοφόνος» είναι το κράτος του Ισραήλ. Άσχετα αν οι μεν έχουν διαπράξει δεκαπλάσια (έως εκατονταπλάσια) εγκλήματα από το δε. Έχει και η δημαγωγία τα όριά της κύριοι. Τουλάχιστον δείξτε λίγο σε σεβασμό στους νεκρούς. Σε όλους τους νεκρούς. Και όχι μόνο σε αυτούς που εξυπηρετούν την άκρατη δημαγωγία σας και την νοσηρή πολιτική σας σκοπιμότητα…
Παύλος Κιλίντζης
pkilintzis@gmail.com