Επιμέλεια: Θεόδωρος Κ. Πασσαλίδης
Μέχρι το 1881 στον οικισμό της Βλάστης λειτουργούσε σχολείο μόνο για άρρενες μαθητές (το Θωμαΐδειο Διδακτήριο). Οι κάτοικοι της περιοχής θέλοντας να δημιουργήσουν σχολείο και για τα κορίτσια του χωριού (τα κοινωνικά και θρησκευτικά ήθη της εποχής θεωρούσαν σκάνδαλο τα μικτά σχολεία) απευθύνθηκαν στον Δημήτρη Μουσίκο ο οποίος ανέλαβε πλήρως τη χρηματοδότηση του έργου. Το κτίριο κατασκευάστηκε πλησίον του αγίου Μάρκου, ολοκληρώθηκε το 1881 και πήρε την ονομασία του από τον χορηγό του: “Μουσίκειο Ελληνικό Παρθεναγωγείο”.
Το αρχικό κτίριο καταστράφηκε κατά την διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου. Μεταπολεμικά (το 1954), ο Χριστόδουλος Γαλάνος ανέλαβε την ανοικοδόμηση νέου κτιρίου το οποίο είναι αυτό που βλέπουμε στις μέρες μας. Πρόκειται για ένα επίμηκες κτίριο ενός ορόφου, ορθογώνιου σχήματος. Η κεντρική θύρα βρίσκεται στα δυτικά και έχει μπροστά της δυο κολόνες μεταξύ τον οποίων υπάρχουν έξι σειρές σκαλοπατιών. Εκατέρωθεν της θύρας υπάρχουν εντοιχισμένες τρεις μαρμάρινες πλάκες στις οποίες αναγράφονται αντίστοιχα τα λόγια:
ΜΟΥΣΙΚΕΙΟΝ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ
ΠΑΡΘΕΝΑΓΩΓΕΙΟΝ
15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
1881
ΑΝΩΚΟΔΟΜΗΘΗ
ΕΝ ΕΤΕΙ 1954
ΔΑΠΑΝΗ
ΧΡ. ΓΑΛΑΝΟΥ
ΑΝΕΚΑΙΝΙΣΘΗ
ΕΝ ΕΤΕΙ 1990
ΜΕ ΔΑΠΑΝΗ
ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΜΑΤΟΣ
ΧΡ. ΓΑΛΑΝΟΥ
Βλέπουμε λοιπόν ότι στο κτίριο πραγματοποιήθηκε ανακαίνιση 23 χρόνια πριν. Μετά το 1929 και το νόμο για μικτά σχολεία, το κτίριο λειτούργησε ως έδρα της κοινότητας της Βλάστης. Σήμερα παραμένει ανενεργό και αναξιοποίητο.
