Στις 4 Νοεμβρίου 2014 συμπληρώνονται 102 χρόνια από της μεγάλης και ιστορικής εκείνης ημέρας κατά την οποία ο ηρωικός Ελληνικός στρατός έγραψε με το αίμα του το ηρωικό έπος της Σιάτιστας. Η ημέρα αυτή κάθε χρόνο μας υποχρεώνει ευλαβικά να αποτίσουμε φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στους αθανάτους ήρωες του απελευθερωτικού αγώνα της Σιάτιστας. Ένας από τους ήρωες εκείνους που θυσιάστηκαν γι’ αυτήν ήταν και ο υπολοχαγός Γεώργιος Καπιτσίνης, που έλαβε μέρος στη μάχη με 300 Κρήτες εθελοντές. Ο Γεώργιος Καπιτσίνης γεννήθηκε στην Μονεμβασία της Πελοποννήσου το 1870. Ήταν γιός του Π.Γ. Καπιτσίνη και ανεψιός του πολυεκατομμυριούχου Ιωάννου Καπιτσίνη. Τελείωσε τα εγκύκλια μαθήματα στην Αθήνα, κατόπιν μπήκε στην σχολή των Ευελπίδων και αποφοίτησε με τον βαθμό του υπολοχαγού του πυροβολικού. Διακρίθηκε στην κοινωνία των Αθηνών χάρη στην φιλομάθεια, την ευφυΐα του, την ανδρική ομορφιά του και την γενναιότητά του. Εκτός από τα άλλα χαρίσματά του, ήταν καλός ιππέας, ξιφομάχος δεινότατος και σκοπευτής δεξιότατος. Ως αξιωματικός φημιζόταν με την εξαιρετική του μόρφωση και την ιδιοφυΐα του στα μαθηματικά. Ήταν ένας από τους άριστους αξιωματικούς του Ελληνικού στρατού, αλλά για ιδιωτικούς λόγους παραιτήθηκε και πήγε στο Σικάγο, όπου σπούδασε πολιτικές επιστήμες. Κατόπιν πήγε στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφορνίας, όπου εκπαιδεύτηκε αεροπόρος με σκοπό να επανακαταταγεί στον Ελληνικό στρατό για να αξιοποιήσει τα νέα του προσόντα. Όταν κηρύχτηκε ο πόλεμος έσπευσε στην φωνή της πατρίδος. Στις 4 Νοεμβρίου το 1912, ώρα 12μ.μ. οι Ελληνικές προφυλακές συμπλέκονται με το τουρκικό στρατό στο ύψωμα Γκραντίστι της Σιάτιστας. Ο αγώνας ήταν σκληρός. Η πυκνή ομίχλη ανάγκασε τους μαχητές να έλθουν σε σώμα προς σώμα. Στα χαμένα αγωνίζονται οι Τουρκαλβανοί να αναρριχηθούν στους βράχους του Μακεδονικού Σουλίου. Πυροβολισμοί, λογχισμοί, φωνές, αίματα, θάνατος παντού. Επί τέλους οι Έλληνες ανάγκασαν τον εχθρό να εγκαταλείψει το ύψωμα και να φύγει προς την Καστοριά. Η μάχη κράτησε μέχρι τις 6 το απόγευμα, όπου στο ύψωμα Γκραντίστι πέφτει ηρωικά μαχόμενος ο υπολοχαγός Γεώργιος Καπιτσίνης από σφαίρα που τον βρήκε στο κεφάλι. Το ύψωμα Γκραντίστι με το 483/1969 Β.Δ. πήρε το όνομά του. Ας είναι αιωνία η μνήμη του ήρωα αυτού και όλων εκείνων που με τη θυσία τους στη Σιάτιστα επισφράγισαν την ελευθερία, στην Ελληνική δε ιστορία προσέθεσαν νέα σελίδα δόξας. Για τη μάχη της Σιάτιστας, ο αείμνηστος Μιχαήλ Αναστασάκης γράφει τα εξής στις ιστορικές του αφηγήσεις το 1912.
‘‘Εάν η Σιάτιστα έπιπτε τα όρια του Ελληνικού Κράτους θα ήσαν νοτιώτερον της Φλωρίνης’’. Ο δε Στρατηγός Κλαδάς γράφει ‘‘Η μάχη της Σιατίστης είναι μοναδική εις το είδος της κατά τους Βαλκανικούς αγώνας’’.
Γεώργιος Μ. Μπόντας
Τέως Δ/ντής
Δημόσιας Βιβλιοθήκης Σιάτιστας
