Μεθοδεύεται η απαξίωση της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης

«Με τη μέχρι σήμερα στάση της, η διοίκηση της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης και η κυβέρνηση, μεθοδεύουν την απαξίωση της μεγαλύτερης γεωργικής βιομηχανίας της χώρας», κατήγγειλε ο υπεύθυνος του Τομέα Αγροτικής Ανάπτυξης της Ν.Δ. και βουλευτής Ν. Κοζάνης Κ. Γιώργος Κασαπίδης σε δήλωσή του, μετά το πέρας της συνάντησης εργασίας που πραγματοποιήθηκε για το θέμα αυτό στα γραφεία της Ν.Δ..
Στη συνάντηση, εκτός του κ. Κασαπίδη, συμμετείχαν ο Γραμματέας του κόμματος κ. Α. Λυκουρέντζος, ο αναπληρωτής Υπευθύνου Τομέα Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Κ. Κόλλιας, ο Γραμματέας Αγροτικού κ. Γ. Καρασμάνης, οι αναπληρωτές Τομεαρχών Οικονομίας κ. Χρ. Σταϊκούρας και κ. Ν. Μηταράκης, ο Αναπληρωτής Εκπροσώπου του Κόμματος κ. Α. Γεροντόπουλος, οι βουλευτές Σερρών κας Μ. Κόλια και κ. Θ. Λεονταρίδης, ο βουλευτής Ημαθίας κ. Μ. Χαλκίδης, και ο βουλευτής Έβρου κ. Α. Δερμεντζόπουλος.
Ο κ. Κασαπίδης ανέφερε στη δήλωσή του ειδικότερα τα εξής:
«Με τη μέχρι σήμερα στάση της, η διοίκηση της Ε.Β.Ζ. και η κυβέρνηση, μεθοδεύουν την απαξίωση της μεγαλύτερης γεωργικής βιομηχανίας της χώρας.
Η μη ενθάρρυνση των παραγωγών να δηλώσουν συμμετοχή για την τευτλοκαλλιέργεια τη φετινή χρονιά, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε οικονομικά ασύμφορη λειτουργία των εργοστασίων της Ε.Β.Ζ. Το γεγονός αυτό σημαίνει εκτίναξη του κόστους παραγωγής της ελληνικής ζάχαρης. Αυτό συμβαίνει διότι απαιτούνται 220.000 στρ. καλλιέργειας για να καλυφθεί η εθνική ποσόστωση των 158.000 τόνων ζάχαρης, τη στιγμή που η εγχώρια κατανάλωση είναι περί τους 320.000 τόνους.
Η διοίκηση της Ε.Β.Ζ. με τις ενέργειές τις προτιμά να αφήσει τα εναπομείναντα εργοστάσια χωρίς τεύτλα, που σημαίνει ασύμφορη λειτουργία αυτών και συνεπώς πλήρη απαξίωση τους.
Έτσι καθίσταται πολύ εύκολη η πώληση της Ε.Β.Ζ. σε ενδιαφερόμενους ανταγωνιστές – εμπόρους του εξωτερικού.
Το γεγονός ότι οι 158.000 τόνοι της εθνικής ποσόστωσης ζάχαρης δεν θα παράγονται πλέον στην Ελλάδα αλλά θα εισάγονται από το εξωτερικό (Β. Ευρώπη) αποτελεί σοβαρό τραύμα για την ελληνική περιφέρεια.
Μπροστά σ’ αυτή την προοπτική, η κυβέρνηση οφείλει να εγκαταλείψει την εύκολη και εθνικά επιζήμια λύση που «μαγειρεύει» και η οποία συρρικνώνει τη Θράκη και τη Μακεδονία. Άλλες λύσεις για εισόδημα και απασχόληση για τις περιοχές αυτές δεν υπάρχουν, ενώ το εναλλακτικό κόστος για την τόνωση ή την ανάπτυξη τους μετά από το πιθανό κλείσιμο των εργοστασίων, θα είναι πολλαπλάσιο του σημερινού κόστους λειτουργίας της Ε.Β.Ζ. Άλλωστε οι άυλες αξίες, του εθνικού συμφέροντος και της γεωργικής ωφέλειας— λόγω αμειψισποράς, για τα καλλιεργούμενα εδάφη δεν έχουν αποτιμηθεί στη συνολική αξία της βιομηχανίας και στη μετοχή της.
Πιστεύουμε ότι για λόγους εθνικού συμφέροντος αλλά και γεωργικού, τα εναπομείναντα εργοστάσια της Ε.Β.Ζ. πρέπει να συνεχίσουν τη λειτουργία τους. Τη στιγμή αυτή που η Ε.Β.Ζ. είναι τεχνητά και πρόσκαιρα σε δύσκολη θέση δεν πρέπει να αλλάξει ιδιοκτησιακό καθεστώς.
Ζητάμε από την κυβέρνηση, να ικανοποιήσει το αίτημα των παραγωγών ώστε να ισχύσει τη φετινή χρονιά το τιμολόγιο πώλησης των τεύτλων του 2009. Το γεγονός αυτό θα επιτρέψει φέτος τους γεωργούς να καλλιεργήσουν με οριακό κόστος τις αναγκαίες εκτάσεις με ζαχαρότευτλα για την οικονομικά συμφέρουσα λειτουργία των εργοστασίων της Ε.Β.Ζ. Άλλωστε η φετινή χρονιά είναι η κρίσιμη για την καλλιέργεια και τη βιομηχανία. Σύμφωνα με την κυβέρνηση, από την επόμενη χρονιά, η καλλιέργεια των τεύτλων θα ενταχθεί στο επιδοτούμενο, με 55 ευρώ ανά στρέμμα, πρόγραμμα της ολοκληρωμένης διαχείρισης. Παράλληλα ζητάμε από την κυβέρνηση την επεξεργασία ενός σχεδίου διάσωσης της Ε.Β.Ζ., που είναι απολύτως εφικτό να γίνει. Χρειάζεται σχέδιο και πρόβλεψη πλήρους αξιοποίησης του δυναμικού και των υλικοτεχνικών υποδομών που διαθέτει η βιομηχανία, και σε άλλους τομείς της αγροτικής μας οικονομίας (πολλαπλασιαστικό υλικό, κ.α.) όπου η χώρα είναι ελλειμματική.
Έτσι πιστεύουμε ακράδαντα ότι η Ε.Β.Ζ., σύντομα (σε δύο χρόνια) μπορεί να αποκτήσει θετικούς ισολογισμούς αποδίδοντας πλεονέκτημα στην όποια κυβέρνηση θα βρεθεί στο τιμόνι της χώρας, από θέση ισχύος, να σχεδιάσει το μέλλον της πλέον μεγαλύτερης γεωργικής βιομηχανίας της χώρας».