Τις αποκριές επικράτησε από χρόνια να ανεβάζουν κάποιο θεατρικό σατυρικό έργο σύλλογοι που ασχολούνται με τις παραδοσιακές εκδηλώσεις τις αποκριάς. Συγγραφείς δε του έργου είναι Κοζανίτες μέλη των συλλόγων και με περιεχόμενο που το συνδυάζουν με τους ανθρώπους της κοινωνίας της παλιάς εποχής, με τη νοοτροπία εκείνης της εποχής και πως αντιμετώπιζαν την καθημερινότητα, με διάφορα μπλεξίματα, με κασμέρια, με σπαραξικάρδια στιγμιότυπα προερχόμενα από το λαό και από τις γειτονιές και φυσικά με τη γλώσσα του ιδιώματος. Το έργο παίζεται την εβδομάδα της αποκριάς, από Δευτέρα μέχρι το Σάββατο.
Την Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου πήγαμε και παρακολουθήσαμε το έργο
«Η ΨΕΥΤΡΟΥ», γραμμένο από το γνωστό Μανόλη Μαρκόπουλο η Τσιτσιούλα, που χειρίζεται το ιδίωμα πολύ καλά, όταν μάλιστα παριστάνει τη γιαγιά. Είναι ταλαντούχος άνθρωπος με πηγαίο κασμέρ’ και με υποκριτική ικανότητα που θα τη ζήλευαν πολλοί προβαλλόμενοι ηθοποιοί.
Το έργο επαίζετο στην αίθουσα Τέχνης του Δήμου Κοζάνης και η εκδήλωση ήταν του πολιτιστικού και λαογραφικού συλλόγου Κοζάνης «Η ΚΟΖΙΑΝΗ». Ένας σύλλογος που έχει λίγα χρόνια που λειτουργεί, ακολουθεί όμως πιστά την Κοζανίτικη παράδοση, καλλιεργώντας το πνεύμα της με ποιότητα και σεμνότητα του παλιού καλού καιρού, που οι Κοζανίτες τηρούσαν τα ήθη και έθιμα στα πλαίσια της ευπρέπειας και της πολιτισμικής αξίας. Πρόεδρος του συλλόγου είναι ο Γρηγόρης Τζουμερκιώτης, ένας νέος ευαίσθητος και με οράματα στη συνέχιση και ανάδειξη των πλούσιων παραδόσεων της Κοζάνης, μαζί με τους εκλεκτούς συνεργάτες του.
Η πλοκή του έργου αναφέρονταν σε μια βουλευτίνα που υπόσχονταν πολλά και τίποτα δεν έκανε, τα αιτήματα των ψηφοφόρων ήταν και παράλογα, μέχρι γαμπρούς ζητούσαν, αλλά ακόμη και η γραμματέα της βουλευτίνας δημιουργούσε προβλήματα έχοντας επιθυμίες και «σιαλιαρίσματα» με κάθε ψηφοφόρο που επισκέπτονταν το γραφείο, καθώς και με το σύζυγο της βουλευτίνας τον κυρ’ Μήκα, που παρίστανε το βαρύμαγκα και βέβαια ήταν τεμπέλης, είχε βλέπετε σύζυγο βουλευτίνα. Την επισκέφτηκε και η Τρόϊκα για να συζητήσουν τα θέματα, εδώ πλέον παίρνει μέρος όλος ο θίασος και δημιουργούνται σπαρταριστά στιγμιότυπα που το γέλιο είναι ασταμάτητο και οι διάλογοι στο Κοζανίτικο πνεύμα με ευφυείς διαξιφισμούς .
Οι ερασιτέχνες ηθοποιοί 10 τον αριθμό που συμμετείχαν στο έργο, ήσαν πολλοί καλοί, σε γενικές γραμμές, ζούσαν το ρόλο τους και κατέβαλαν κάθε προσπάθεια να ανταποκριθούν, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο. Αυτό όμως που έχει αξία είναι η διάθεση τους και η αγάπη τους για την Κοζανίτικη κουλτούρα, που συνέβαλαν στην επιτυχία της παράστασης.
Η πρωταγωνίστρια βουλευτίνα και ψεύτρου ήταν ασυναγώνιστη όπως πάντα, έχει ταλέντο και το αξιοποιεί θαυμάσια, ήταν πολύ καλός και ο καφετζής.
Ό,τι άλλο παρατήρησα θα το συζητήσω με τον συγγραφέα και σκηνοθέτη.
Συγχαίρω τους ερασιτέχνες ηθοποιούς και τους συντελεστές της παράστασης και εύχομαι του χρόνου να τους συνοδεύει και πάλι η επιτυχία. Να σημειώσω όμως, ότι το 2012 συμπληρώνονται εκατό (100) χρόνια από την απελευθέρωση της Κοζάνης, από τον Οθωμανικό ζυγό. Έχω κάνει προτάσεις εκδηλώσεων στο Δήμο Κοζάνης, και γράφω μεταξύ των άλλων ότι θα πρέπει να παιχθεί και ένα θέατρο στο Κοζανίτικο ιδίωμα που θα εκφράζει την ιστορική εποχή της απελευθέρωσης της Κοζάνης. Ας προετοιμάσει κάποιο σχετικό έργο η «Τσιτσιούλα».Θα είμαστε κοντά της.
Γιάννης Κορκάς
5-2-2011
