Η σημερινή διεθνής οικονομική κρίση προκαλεί εκτεταμένους προβληματισμούς, σε όλες τις χώρες τις υφηλίου. Οι καταναλωτές ανακάλυψαν ότι τα ιδρύματα, που μέχρι σήμερα, εμπιστεύονταν, για τα οικονομικά τους, έχουν αναλάβει απαράδεκτο ρίσκο, με τα χρήματα των καταναλωτών.
Υπάρχουν, σήμερα, παγκοσμίως, προβλέψεις ότι το μέλλον των αποταμιεύσεων, των δανείων και των συντάξεων των Καταναλωτών, θα είναι δυσοίωνο. Θα επηρεαστούν ακόμα και οι καταναλωτές, που δε διαθέτουν κάποιο λογαριασμό καταθέσεων ή δεν έχουν, ποτέ τους πάρει κάποιο δάνειο, καθώς η διεθνής οικονομία επιβραδύνεται, εργασιακές θέσεις χάνονται, λιγότερα χρήματα είναι διαθέσιμα, για την υποστήριξη επιχειρηματικών ή κυβερνητικών προγραμμάτων.
Η Διεθνής των Καταναλωτών (CI) θεωρεί τη σημερινή κρίση, ως αποτυχία μιας υπερβολικά απελευθερωμένης αγοράς. Το ΚΕ.Π.ΚΑ. συμμερίζεται αυτή την άποψη. Διαδοχικές αναδιαρθρώσεις, από τη δεκαετία του 1980 μέχρι σήμερα, έχουν απογυμνώσει το οικονομικό σύστημα, από προστατευτικά μέτρα και εγγυήσεις, που θα διασφάλιζαν την αποφυγή ανάληψης ανώφελων και άσκοπων κινδύνων, για κεφάλαια και επενδύσεις. Όταν, λοιπόν, εξαλείφθηκαν αυτά τα μέτρα, το κυνήγι επιχειρηματικών κερδών και των προσωπικών ωφελειών οδήγησαν, σε ευρεία, ανεύθυνη ανάληψη κινδύνων, που τώρα, κλονίζει ολόκληρη την παγκόσμια οικονομία.
Οι κυβερνήσεις πρέπει, εδώ και τώρα, να αναλάβουν επείγουσα δράση, για να προστατέψουν τις καταθέσεις των καταναλωτών και να διασφαλίσουν ότι οι πιστώσεις και τα δάνεια θα χορηγούνται, με δίκαιους όρους. Οι καταθέτες χρειάζεται να αποκτήσουν εμπιστοσύνη ότι τα χρήματά τους είναι ασφαλή, κατά τη διάρκεια αυτής της πρωτοφανούς κρίσης. Οι δανειολήπτες δεν πρέπει να δουν την περιουσία τους να κατάσχεται, εξαιτίας της αποτυχίας του συστήματος. Οι καταναλωτές ούτε ευθύνονται, ούτε μπορούσαν να προβλέψουν αυτή την αποτυχία.
Ωστόσο, η ευθύνη των κυβερνήσεων, απέναντι στους καταναλωτές, πηγαίνει πολύ μακρύτερα, από τη χορήγηση βοήθειας, σε τράπεζες και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, που κινδυνεύουν, με χρεοκοπία. Οι κυβερνήσεις πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες, ώστε να αποκατασταθούν η υπευθυνότητα, η διαφάνεια και η σοβαρότητα των εθνικών οικονομιών καθώς και της διεθνούς οικονομικής αγοράς. Οι νομοθεσίες πρέπει, επιτέλους, να θέσουν την προστασία των καταναλωτών υπεράνω της πίεσης της αγοράς, για γρήγορη μεγιστοποίηση κερδών.
Η παρούσα κρίση απέδειξε ότι σε μια διαρκώς αυξανόμενη και επιταχυνόμενη παγκοσμιοποίηση, υπάρχει έντονη ανάγκη οι κυβερνήσεις να δημιουργήσουν τέτοια νομοθετικά πλαίσια, που θα προστατεύουν τους καταναλωτές και θα διασφαλίζουν ότι οι οικονομικές αγορές, λειτουργούν, προς όφελος όλων των εμπλεκόμενων μερών. Αυτά τα νομοθετικά πλαίσια πρέπει να εφαρμοστούν, σε όλο το χρηματοπιστωτικό τομέα, πρέπει να εφαρμοστούν τόσο σε εθνικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο και όχι μόνο, για τα ιδρύματα και τις τράπεζες, που οι κυβερνήσεις βοηθούν, για να βγουν, από την άσχημη κατάσταση, στην οποία έπεσαν, εξαιτίας της απληστίας τους.
Το κύμα συγχωνεύσεων, στον τομέα αυτό, που παρουσιάζεται, ως αποτέλεσμα της σημερινής κρίσης, απειλεί να περιορίσει τον ανταγωνισμό και τις επιλογές των καταναλωτών. Οι κυβερνήσεις πρέπει να θέσουν περιορισμούς, σε συγχωνεύσεις και εξαγορές, οι οποίες, στο μέλλον, πιθανόν να δημιουργήσουν μεγαλύτερα προβλήματα.
Υπάρχει, τέλος, ο κίνδυνος η σημερινή οικονομική κρίση και η λιτότητα να επηρεάσουν, αρνητικά, ζωτικές υπηρεσίες, για τους καταναλωτές. Οι κυβερνήσεις πρέπει να λάβουν άμεσα μέτρα, για την προστασία των καταναλωτών, από τέτοιες αρνητικές επιπτώσεις. Ειδική μέριμνα πρέπει να ληφθεί, για την προστασία των καταναλωτών, με χαμηλά εισοδήματα, των καταναλωτών, που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες και των καταναλωτών, που έχουν υποστεί ζημιές, από αυτή τη κρίση. Η προσοχή των κυβερνήσεων πρέπει να εστιαστεί, στους τομείς της ενέργειας, της κατοικίας και των τροφίμων, τομείς, που έχουν υποστεί τις πρώτες συνέπειες της κρίσης.