ΗΜΕΡΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΩΝ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ

Όπως είναι γνωστό στην Αμερική γιορτάζεται η τελευταία Πέμπτη του Νοεμβρίου, κάθε χρόνο, ως ημέρα Ευχαριστιών (thanksgiving), και όλες οι οικογένειες συγκεντρώνονται και τρώνε μαζί. Είναι μια παράδοση που ξεκίνησε από το 1621,που υπέφεραν οι τότε μετανάστες από τροφή. Από τους Ινδιάνους γηγενείς έμαθαν να κυνηγούν, ιδιαίτερα το πτηνό γαλοπούλα, να καλλιεργούν τη γη, και να αποκτήσουν τροφή, ώστε να καλύπτουν τις ανάγκες επιβίωσης. Η απόκτηση των αγαθών τους οδήγησε στην απόφαση να καθιερώθηκε ημέρα ευχαριστιών και μάλιστα ορίστηκε η τελευταία Πέμπτη Νοεμβρίου. Την η μέρα αυτή η οικογένεια των μεταναστών, και συνεχίζεται σήμερα από όλους τους Αμερικανούς, να συγκεντρώνεται όλοι η οικογένεια μαζί, όπου και να βρίσκονται τα μέλη της και να γευματίζει, με κύριο πιάτο τη Γαλοπούλα μαζί με πατάτες. Η παράδοση αυτή, συνηθίζεται να γιορτάζεται μέχρι σήμερα την τελευταία Πέμπτη του Νοεμβρίου, ως ημέρα ευχαριστιών, και μάλιστα να γίνεται και μεγάλη παρέλαση στην 5η λεωφόρο της Ν. Υόρκης.
Αφορμή να γράψω για την μέρα των ευχαριστιών ,είναι, ότι τον Νοέμβριο του 1994 ήμασταν στη Ν. Υόρκη και ο φίλος μας και συμπατριώτης Τάσος Πιτένης , και πρόεδρος του συλλόγου Κοζανιτών Ν. Υόρκης, ακολουθώντας την Αμερικανική παράδοση, μας προσέφερε γεύμα στο σπίτι του , με γαλοπούλα στο φούρνο με πατάτες. Στο γεύμα ήταν, ο αείμνηστος Τάκης Χατζημανώλης γιατρός –εξάδελφος μας-και η γυναίκα του Κική, η γυναίκα του Τάσου Καίτη, ένας συγγενείς της ο Δημοσθένης Μπίζιος, και ο Βασίλης Σκορδάς, γιος του Κώστα και της Λούλας, που γεννήθηκε στην Αμερική, έχει νονό τον Τάσο και είναι καθηγητής σε πανεπιστήμιο της Ν. Υόρκης. Όλοι είναι Κοζανίτες και μένουν στην Ν. Υόρκη, εκτός από το ζεύγος Χατζημανώλη και εμού, που ήμασταν επισκέπτες στην Αμερική, και τιμήσατε δεόντως την ημέρα των ευχαριστιών με την γευστική γαλοπούλα που μαγείρεψε η Καίτη . Προηγουμένως είχαμε παρακολουθήσει και την παρέλαση στο Μανχάταν.
Να σημειωθεί ότι ο σύλλογος των Κοζανιτών στη Ν. Υόρκη ιδρύθηκε το 1906 και πρώτος πρόεδρος ήταν ο Ιωάννης Βούρκας, στα τελευταία χρόνια ήταν ο Τάσος Πιτένης.
Τώρα δεν ξέρω ποιος είναι, ο σύλλογος έχει μειωθεί από μέλη, οι μεγάλοι σε ηλικία άνθρωποι που είχαν γεννηθεί στην Ελλάδα και αποτελούσαν το σύλλογο έχουν φύγει, τώρα είναι οι απόγονοί τους . Δεύτερης ,τρίτης και τέταρτης γενιάς, που έχουν δυστυχώς απομακρυνθεί από το σύλλογο. Το 1994 βρήκαμε πολλούς από τη δεύτερη γενιά, που ήσαν ένθερμη υποστηριχτές του συλλόγου.Οι Τρίτης και Τέταρτης γενιάς απέχουν από το σύλλογο και είναι κατά κάποιο τρόπο δικαιολογημένοι, γιατί δεν υπάρχει στρατηγικό σχέδιο από την Ελληνική πολιτεία για παρακολούθηση και αξιοποίηση των ομογενών.
Η φωτογραφία που δημοσιεύω είναι από το σπίτι του Τάσου Πιτένη όπου απολαμβάνουμε τη γαλοπούλα. Έτσι γιορτάσαμε κι εμείς την ημέρα των ευχαριστιών των Αμερικανών , στη Ν. Υόρκη της Αμερικής με ομογενείς μετανάστες.
Γιάννης Κορκάς