Είναι πραγματικά ντροπή για εμάς τους Έλληνες να παρασυρόμαστε με τόση ευκολία και να ψηφίζουμε συνεχώς, τα ίδια πολιτικά πρόσωπα από τις τρεις γνωστές οικογένειες.
Αν δεν υπήρχαν οι τρεις αυτές οικογένειες, λέτε η Ελλάδα να έμενε ακυβέρνητη; Φυσικά και όχι. Άρα εμείς οι ίδιοι φταίμε που τους ψηφίζουμε και τους ξαναψηφίζουμε.
Και φυσικά να δεχτώ ότι οι πρόγονοι τους, Κων/νος Καραμανλής, Ανδρέας και Γεώργιος Παπανδρέου και Κων/νος Μητσοτάκης, για την εποχή τους ο καθένας προσέφεραν στον τόπο μας, άλλος περισσότερα και άλλος λιγότερα.
Οι σημερινοί απόγονοί τους, Κων/νος Καραμανλής, Γεώργιος Παπανδρέου και Ντόρα Μπακογιάννη τι προσέφεραν στην Ελλάδα μας;
Και οι τρεις έχουν ένα πτυχίο, συνήθως πολιτικών επιστημών και τίποτε άλλο. Ούτε εργασία, ούτε εμπειρία, ούτε κάποια άλλη κοινωνική προσφορά ή καταξίωση. Έχουν όμως ένα όνομα ‘’βαρύ’’ το οποίο είναι ‘’διαβατήριο’’ για να κυβερνούν την Ελλάδα.
Υπάρχουν χιλιάδες νέοι άνθρωποι με τρία – τέσσερα πτυχία, με χρόνων εμπειρία, εργασία και διακρίσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Θα μπορούσε κάλλιστα ένας από αυτούς να πολιτευτεί και γιατί όχι να κυβερνήσει και την Ελλάδα.
Και όμως κανείς από τους νέους αυτούς δεν το τολμά, γιατί ξέρει εκ των προτέρων ότι θα σπάσει τα μούτρα του.
Και έτσι το κακό θα συνεχίζετε για πολλά χρόνια ακόμη.
Στην σημερινή εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση που βρίσκεται ο τόπος μας χρειάζεται κατά την ταπεινή μου άποψη ένας πολιτικός της αξίας, του ήθους και κυρίως της δυναμικότητας του Γέρου Καραμανλή.
Ο σημερινός πρωθυπουργός μπροστά στην κυρία Μέρκελ κάθεται προσοχή.
Να είστε σίγουροι ότι αν ήταν ο Γέρος Καραμανλής τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Οι περισσότεροι τότε Ευρωπαίοι πρωθυπουργοί τον υπολόγιζαν και τον σέβονταν.
Αναφέρω ένας γεγονός που άκουσα από την μακαρίτισσα δημοσιογράφο Μαρία Ρεζάν που έγινε την εποχή, πριν από την είσοδο της Ελλάδος στην τότε ΕΟΚ.
Η Γερμανία τότε του Χέλμουτ Σμιτ προέβαλε αντιρρήσεις για την συμμετοχή μας στην ΕΟΚ. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με το αεροπλάνο ήταν σε λίγες ώρες στην τότε πρωτεύουσα Βόννη της Γερμανίας, ακολουθούμενος από δημοσιογράφους μεταξύ των οποίων την Μαρία Ρεζάν. Την στιγμή που το αεροπλάνο προσγειώνεται και ο Χέλμουτ Σμιτ σπεύδει να καλωσορίσει τον Καραμανλή, εκείνος χωρίς να του δώσει το χέρι του λέει ‘’Γιατί αντιδράτε στην είσοδό μας στην ΕΟΚ. Αν κάποιοι δεν έπρεπε να είναι σήμερα σ’ αυτήν την Ένωση είστε εσείς. Εσείς που αιματοκυλήσατε αυτήν την ήπειρο προ σαράντα ετών’’. Ξαφνικά πέφτει παγωμάρα σε όλους μας, λέει η Ρεζάν. Μετά από αρκετά δευτερόλεπτα σιωπής και αμηχανίας, ο Χέλμουτ Σμιτ χαμογελά απλώνει το χέρι και πιάνοντας αγκαζέ τον Καραμανλή απομακρύνονται, αφήνοντας πίσω όλους εμάς.
Είναι γνωστή σε όλους στην συνέχεια, η φιλική σχέση των δύο αυτών ανδρών τα επόμενα χρόνια.
Ελέγετο κάποτε το εξής ανέκδοτο – γεγονός. Όταν ο Καραμανλής καλούσε έναν υπουργό στο γραφείο του, αυτός όταν έφτανε στην πόρτα του γραφείου και πριν χτυπήσει, έκανε τον σταυρό του.
Γράφω όλα τα παραπάνω, όχι γιατί είμαι φανατικός Καραμανλικός, αλλά για να δείξω την δυναμικότητα του ανδρός αυτού. Μακάρι να παρουσιάζονταν και σήμερα, ένας πολιτικός της ίδιας δυναμικότητας και αποφασιστικότητας του Γέρου Καραμανλή, μήπως και δει η πατρίδα μας καλύτερες ημέρες.
Αυτό όμως προϋποθέτει, ότι και εμείς σαν λαός και σαν ψηφοφόροι να απαλλαγούμε από κομματικές και προσωπικές εξαρτήσεις και να ψηφίζουμε τους άξιους ανεξαρτήτως κομμάτων. Αλλιώς είμαστε και εμείς άξιοι της μοίρας μας.
Χαράλαμπος Κεβρεκίδης του Θωμά
Συνταξιούχος Ταμιακός
Πτολεμαϊδα
