![Black Friday 2021: Ποιες είναι οι 10 κατηγορίες προϊόντων στις οποίες στοχεύουν φέτος οι Έλληνες [λίστα]](https://e-ptolemeos.gr/wp-content/uploads/2021/11/black-friday-360x180.jpg)
Βαριά τραυματισμένα το Πανεπιστήμιο Αθηνών και το ΕΜΠ θα προσπαθήσουν να βρουν τον βηματισμό τους για τη νέα ακαδημαϊκή χρονιά, που θα αρχίσει με μεγάλη καθυστέρηση λόγω της απεργίας των διοικητικών υπαλλήλων. Τα δύο εμβληματικά ΑΕΙ «χάνουν» 897 διοικητικούς υπαλλήλους από τους 2.229 που διέθεταν, ενώ συνολικά αποχωρούν με διαθεσιμότητα 1.349 από οκτώ ΑΕΙ. Η απώλεια αναμένεται να επηρεάσει το διοικητικό έργο των ιδρυμάτων, αλλά και το ακαδημαϊκό. Ενδεικτικά, η αποχώρηση βιβλιοθηκονόμων θα οδηγήσει πολλά σπουδαστήρια να περιορίσουν το ωράριο λειτουργίας μόνο στις πρωινές ώρες, παράλληλα με τα μαθήματα. Αποτέλεσμα είναι να περιορίζεται η δυνατότητα εκπόνησης εργασιών με βάση διεθνή βιβλιογραφία. που είναι εύκολα προσβάσιμη κυρίως στις βιβλιοθήκες των ΑΕΙ. Επίσης, πολλοί, όπως ο πρώην πρύτανης του ΕΜΠ Κωνσταντίνος Μουτζούρης τονίζουν στην «Κ», ότι έχουν διαρραγεί οι σχέσεις μεταξύ πολλών μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας, καθώς η μακρά απεργία δίχασε τους πανεπιστημιακούς, ενώ έχουν δηλητηριαστεί και οι σχέσεις των διοικητικών που βίωσαν τη διαδικασία της διαθεσιμότητας.
Στο πλαίσιο αυτό, η φετινή ακαδημαϊκή χρονιά θεωρείται μεταβατική, καθώς τα ιδρύματα θα πρέπει να προσαρμοστούν στο λιγότερο διοικητικό και διδακτικό προσωπικό (π.χ. «πάγωσαν» ουσιαστικά οι προσλήψεις συμβασιούχων, ενώ εκκρεμούν οι διορισμοί 402 εκλεγμένων πανεπιστημιακών) και στη χαμηλότερη χρηματοδότηση (π.χ. θα κληθούν να πληρώσουν με ιδίους πόρους υπηρεσίες, όπως η φύλαξη).
«Οσα συμβαίνουν συχνά στα πανεπιστήμιά μας δεν μας επιτρέπουν να αφοσιωθούμε απερίσπαστοι στη διδασκαλία και την έρευνα. Αυτό κυρίως ζηλεύω στα πανεπιστήμια στο εξωτερικό: τη συγκέντρωση στη μελέτη και στην ήρεμη συνομιλία εντός της ακαδημαϊκής κοινότητας. Εδώ αποσπάται η προσοχή μας από το κυρίως έργο μας, διότι πρέπει συνεχώς να παλεύουμε για τα αυτονόητα, π.χ. να μπορούμε να κάνουμε μάθημα», ανέφερε στην «Κ» η αναπληρώτρια καθηγήτρια και μέλος του Συμβουλίου του Παν. Αθηνών Βάσω Κιντή. Και πρόσθεσε: «Επιστρέφοντας στις πανεπιστημιακές αίθουσες, θα πρέπει να επουλώσουμε πολλά τραύματα. Δεν ξέρουμε ποιοι από τους συνεργάτες μας από το διοικητικό προσωπικό θα είναι στις θέσεις τους, πώς πρέπει να δουλέψουμε για να αναπληρώσουμε τον χαμένο χρόνο. Πρέπει να βρούμε τη δύναμη να ζωντανέψουμε κτίρια που ήταν εγκαταλελειμμένα επί μήνες (και χρήματα να τα θερμάνουμε) και να πείσουμε τους φοιτητές μας ότι μπορούν να εμπιστευθούν το ίδρυμα και τους δασκάλους τους για τη μόρφωση και το μέλλον τους».
«Θα ανοίξει επιτέλους το πανεπιστήμιο για να ξαναβρεθούμε με τους φοιτητές μας στα μαθήματα στα αμφιθέατρα, στα σεμινάρια, στα εργαστήρια. Κρίμα που αυτό γίνεται με την παρέμβαση της Δικαιοσύνης και όχι ως αποτέλεσμα λογικής αντιμετώπισης της κρίσης, ως προϊόν διαλόγου και συναίνεσης, όπως θα απαιτούσε κανείς από μια ηγεσία ανώτατου εκπαιδευτικού ιδρύματος και από μια αξιόπιστη πολιτική ηγεσία», τόνισε από την πλευρά της η αναπληρώτρια καθηγήτρια και μέλος του Συμβουλίου του Παν. Αθηνών Ευγενία Μπουρνόβα, συμπληρώνοντας: «Δυστυχώς, κανένα όργανο του ΕΚΠΑ δεν έδωσε τη μάχη με συγκεκριμένες προτάσεις και λύσεις έναντι της αυθαιρεσίας του υπουργείου και κανείς δεν πρόβαλε τις ρεαλιστικές προτάσεις που κατέθεσαν οι 18 συνάδελφοι του ΕΚΠΑ. Το μεγάλο θύμα της ιστορίας είναι το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Η ίδια η καθημερινότητα θα χρειαστεί μήνες για να βρει ένα κανονικό ρυθμό. Πότε και ποιος υπάλληλος θα αναλάβει τη Διεύθυνση της περιουσίας του ΕΚΠΑ της οποίας οι εργαζόμενοι απολύονται; Ποια θα είναι τα νέα μειωμένα ωράρια λειτουργίας των βιβλιοθηκών; Ποια θα είναι η καινούργια γραμματεία στο Τμήμα μου;».
Η πρόεδρος του Φιλολογικού Αθηνών Ελένη Καραμαλέγκου, μιλώντας στην «Κ» για την «επόμενη μέρα» του Παν. Αθηνών, κάνει λόγο για «γραμματείες που θα αδυνατούν να υποστηρίξουν τις ανάγκες χιλιάδων φοιτητών, ανύπαρκτη σχεδόν μηχανοργάνωση και άρα προβλήματα σε συγγράμματα, εγγραφές, δηλώσεις μαθημάτων, βιβλιοθήκες σε παρακμή, μίζερα εργαστήρια, κτίρια αφύλακτα και επικίνδυνα», και ρωτάει: «Πού είναι το πανεπιστήμιο της “αριστείας” και της “μεταρρύθμισης”, ποια η φροντίδα του υπουργείου για το δημόσιο πανεπιστήμιο, η στήριξη της παιδείας ως πνευματικού και κοινωνικού αγαθού;».
«Είναι βέβαιον ότι το ΕΜΠ θα είναι διαφορετικό. Ομως είναι επίσης βέβαιον ότι το μεγάλο αυτό ίδρυμα θα βρει δυνάμεις να ορθοποδήσει στο μεσοπρόθεσμο μέλλον», παρατηρεί ο κ. Μουτζούρης. Και η κ. Κιντή καταλήγει: «Η παρούσα κρίση έδειξε ότι πρέπει να αλλάξουμε πολλά στον τρόπο λειτουργίας μας για να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες τους και της κοινωνίας».
