Aνακατατάξεις στον τραπεζικό κλάδο φέρνει η ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, στις οποίες περιλαμβάνονται και εθελούσιες αποχωρήσεις. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, αναμένεται να αποχωρήσουν 10.000 εργαζόμενοι σε τράπεζες και θυγατρικές τους εταιρείες, μέσα στην επόμενη τριετία. Παράλληλα, τα υποκαταστήματα αναμένεται να μειωθούν έως και κατά 25%.
Εξάλλου, στα επιχειρηματικά σχέδια που έχουν ήδη καταθέσει οι τράπεζες στην Τρόικα και στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας περιλαμβάνονται οι μαζικές εθελούσιες έξοδοι, τα προγράμματα μακροχρόνιων αδειών, αλλά και το πάγωμα των προσλήψεων.
Την ίδια ώρα, αύξηση του ποσοστού των ομαδικών απολύσεων -κυρίως σε περιπτώσεις αναδιάρθρωσης επιχειρήσεων ή συγχωνεύσεων- ζητά η τρόικα. Το θέμα αναμένεται να τεθεί στις συναντήσεις που θα έχουν αυτή την εβδομάδα οι εκπρόσωποι των δανειστών με το οικονομικό επιτελείο.
Οι όποιες παρεμβάσεις θα αφορούν επιχειρήσεις που αλλάζουν αντικείμενο, περιορίζουν τις δραστηριότητές τους ή προχωρούν σε συγχωνεύσεις. Οι αλλαγές στο καθεστώς των ομαδικών απολύσεων θα αφορούν τόσο στον ευρύτερο δημόσιο τομέα (δηλαδή ΔΕΚΟ – τράπεζες) όσο και τον ιδιωτικό τομέα.
Επί τάπητος θα τεθούν δύο προτάσεις:
– Η αύξηση του ποσοστού των ομαδικών απολύσεων στο 10%. Σήμερα το ποσοστό αυτό διαμορφώνεται στο 5% τον μήνα για επιχειρήσεις που απασχολούν πάνω από 150 άτομα (ειδικές ρυθμίσεις ισχύουν για τις μικρότερες επιχειρήσεις).
Σήμερα ο ανώτατος αριθμός εργαζομένων που μπορεί να απολυθεί φτάνει έως και τα 30 άτομα. Ο αριθμός αυτός δεν αποκλείεται να πάει στα 50 άτομα για «ειδικές περιπτώσεις».
– Η «ελαστικοποίηση» των προϋποθέσεων για τη χορήγηση έγκρισης για τις ομαδικές απολύσεις. Στόχος είναι να δίνεται ευκολότερα η έγκριση στις επιχειρήσεις, που υποβάλλουν ολοκληρωμένο σχέδιο για τις σχεδιαζόμενες αλλαγές (δηλαδή συγχωνεύσεις, αναδιαρθρώσεις κ.ά.).
Για να γίνει αυτό θα πρέπει να τροποποιηθεί ο νόμος 1387/83, που ρυθμίζει μία σειρά θεμάτων αναφορικά με τις απολύσεις. Με βάση το ισχύον σύστημα υπάρχει γνωμοδότηση από το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας στον υπουργό, ωστόσο στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων η γνωμοδότηση είναι αρνητική.
Την προηγούμενη εβδομάδα ο επικεφαλής του γραφείου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Αθήνα Μπομπ Τράα έκανε αναφορά στην «απλοποίηση των διαδικασιών εισόδου και εξόδου από την αγορά εργασίας». Σημειώνεται πως τα τελευταία χρόνια έχουν υπάρξει δύο παρεμβάσεις στις αποζημιώσεις που καταβάλλονται λόγω απόλυσης.
Το θέμα των ανατροπών στο ισχύον καθεστώς για τις ομαδικές απολύσεις έχει τεθεί με έμμεσο αλλά σαφή τρόπο από την τρόικα από τον περασμένο Απρίλιο, καθώς οι δανειστές έβαλαν στο τραπέζι των συζητήσεων το ερώτημα αν είναι επαρκείς οι αλλαγές που έχουν γίνει.
Οι τράπεζες, ωστόσο, προτιμούν βέβαια να λύσουν το πρόβλημα με προγραμματα “εθελουσίας” εξόδου, αποφεύγοντας μαζικές απολύσεις που θα διατάρασσαν την εργασιακή ειρήνη και θα ζημίωναν την “εικόνα” τους. Ξέρουν όμως ότι θα επετύγχαναν ευκολότερα να μειώσουν το προσωπικό τους “αναίμακτα”, αν είχαν ως εφεδρικό όπλο τη δυνατότητα μαζικών απολύσεων.
Στο δημόσιο τομέα η κυβέρνηση μπορεί να αξιοποιήσει τις προτάσεις της τρόικας για να απαλλάξει από υπεράριθμο προσωπικό τις ΔΕΚΟ που πρόκειται να ιδιωτικοποιηθούν.
