Διάβασα στον τοπικό ημερήσιο τύπο, την προσωρινή απόφαση του ΥΠΕΚΑ (αρμόδιου υφυπουργού) να αναστείλει συνολικά τις καταβολές των κονδυλίων, ακόμα και σε τρέχουσες και συμβατοποιημένες υποχρεώσεις του εξελισσόμενου ακόμα πενταετούς προγράμματος. Πρόσχημα, η συγκρότηση των νέων οργάνων των ΟΤΑ σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο, η διαβούλευση με τα νέα όργανα και η έκδοση νέας υπουργικής απόφασης. Ευχή όλων είναι να μην ανακυκλωθεί άλλη μία φορά ο χορός των αποφάσεων, ανάλογα με το ποιος έχει το πάνω χέρι και ποιος έχει το περιθώριο και την άνεση των εισηγήσεων.
Όμως, πέραν του αιτιολογικού σκεπτικού της απόφασης, που μπορεί κανείς και να συμφωνεί ή να διαφωνεί για τους λόγους που επικαλείται, θεωρώ πως είναι μεγάλο λάθος η αναστολή υλοποίησης των μέτρων και έργων του προγράμματος. Αν γυρίσει κάποιος γύρω του και στο Νομό μας, τα πάντα από οικονομικής δραστηριότητας έχουν παγώσει και δεν κινείται τίποτα το καινούριο. Οι εργολήπτες μηχανικοί της περιοχής μας κάθε τρεις και λίγο κάνουν συμβολικές καταλήψεις της Περιφέρειας και της τέως Νομαρχίας και απαιτούν να πάρουν τα λεφτά τους για έργα που έχουν εκτελέσει ή πιθανόν να βρίσκονται σε αναστολή λόγω της στάσης πληρωμών εδώ και δύο χρόνια περίπου. Όμως πίσω απ’ αυτούς, υπάρχουν οικογένειες και άνθρωποι, που περιμένουν χρωστούμενα για να θρέψουν τις οικογένειες τους, αλλά και οι ίδιοι οι εργολήπτες έχουν φτάσει σε αδιέξοδο και γίνονται ακόμα χειρότερα υποχείρια των τραπεζών, όταν βέβαια κατορθώνουν να βρουν διαύλους ρευστοποίησης.
Επομένως, πρέπει να κατανοηθεί ότι γύρω από τον πόρο και την τύχη του, υπάρχουν 2 διαφορετικά πράγματα. Η τρέχουσα περίοδος και οι υποχρεώσεις που έχουν αναληφθεί και δεύτερο και σημαντικό η προσαρμογή της Υπουργικής απόφασης σύμφωνα και με τις νέες θεσμικές εξελίξεις στην τοπική και περιφερειακή Αυτοδιοίκηση. Το δεύτερο θέμα, αποτελεί τη μεγάλη πρόκληση για τις δυνάμεις της Αυτοδιοίκησης και των πολιτικών και κοινωνικών εκφραστών της περιοχής, ώστε να προέλθουν σε έναν ουσιαστικό διάλογο, που να κατοχυρώνει μία συνεκτική, ουσιαστική και αναπτυξιακή πρόταση και να αποχωριστεί από τις στρεβλώσεις του παρελθόντος. Ένας διάλογος που μπορεί να ξεκινήσει από τώρα. Οι θεσμοί και τα πρόσωπα υπάρχουν. Το κέντρο δεν είναι σοφό. Αν εμείς ομονοήσουμε και τολμήσουμε, τότε το όφελος για την περιοχή θα είναι μεγάλο και για τη λειτουργία των θεσμών ακόμα μεγαλύτερο.
Όσο για τη διατύπωση απόψεων και προτάσεων για την επόμενη μέρα, είναι ένα δεύτερο μέρος και νομίζω πολλοί μπορούν να συμβάλλουν και κυρίως οι εκφραστές των θεσμών . Αρκεί να μην υπάρξουν προαπαιτούμενα και σκοπιμότητες. Πάντως οι καιροί απαιτούν οριστικές ρήξεις με παθογένειες του παρελθόντος και νέες τολμηρές προσεγγίσεις.
Με τιμή,
Μητλιάγκας Πασχάλης
