-Είναι πραγματικά, να γελά κανείς με τα τερτίπια των πολιτικών μας! Τι ‘θεατρική επιθεώρηση’, τι ‘αλ τσαντίρι news’, τι ‘ράδιο αρβύλα’ και τι ‘καραγκιοζ μπερντέ’! Όλα ωχριούν μπροστά τους! Ο Παπανδρέου, σαν πρωθυπουργός, πήρε ψήφο εμπιστοσύνης, μόνο από το ΠΑΣΟΚ, με τη δέσμευση- προϋπόθεση, να παραιτηθεί από πρωθυπουργός!! Δηλαδή, ευθέως και άμεσα του είπαν οι δικοί του, σε ψηφίζουμε για καπετάνιο, αρκεί να μην κυβερνάς το δικό μας καράβι και μεταξύ μας, θα σε ψηφίσουμε ‘σαν δήθεν’ για καλό καπετάνιο, αλλά μην το πάρεις και πολύ πάνω σου! Γι αυτό, καλού-κακού, καλός μεν καπετάνιος, αλλά άραξε στην στεριά, λεβέντη μας!» Και εκείνος ήταν περιχαρής, που πήρε ψήφο εμπιστοσύνης, έστω και κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις!
-Από την άλλη, ο Σαμαράς, μαζί με τον αντιπρόεδρο του κόμματος, Δημ. Αβραμόπουλο, αφού κατά την προεκλογική διαδικασία για πρόεδρο του κόμματος της Ν.Δ, υποσχέθηκαν αφενός την πλήρη εφαρμογή του καταστατικού του κόμματος και αφετέρου, επιπλέον δημοκρατικές διαδικασίες και άμεση προσφυγή στον λαό του κόμματος για την εκλογή από αυτόν όλων των σημαντικών αποφάσεων και επιλογών της παράταξης, μετά την εκλογή τους, από την επομένη κιόλας, ξέχασαν αμέσως τα πάντα και επιλήσμονες των όσων διεκήρυτταν, με την πρώτη ευκαιρία, απέδειξαν το ακριβώς αντίθετο! Αναφέρομαι στις τελευταίες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές! Αποφασίζομεν και διατάσσομεν!! Υποψήφιος εδώ αυτός, εκεί εκείνος, παρακεί ο άλλος! Και ο λαός; Αυτός που υποτίθεται θα είχε λόγο; Ούτε που ρωτήθηκε! Στην άκρη και μούγκα! Παραγκωνίσθηκε επιδεικτικά και θα έλεγα και προκλητικά!
-Και λίγο αργότερα, έξω και μακράν κάθε δημοκρατικής έννοιας και διαδικασιών, όπως είχε διατρανώσει σαν υποψήφιος ο ίδιος ο Αντ. Σαμαράς και όπως το καταστατικό του κόμματος ορίζει, επιλήσμων και πάλι, ξέχασε προκλητικά, πως ο ίδιος, όπως επίσης και ο αντιπρόεδρος του κόμματος και σημερινός Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Δημ. Αβραμόπουλος, ήταν οι δύο τους, από τους πρώτους, που πλήγωσαν το κόμμα και την παράταξη, όχι μόνο με την απομάκρυνσή τους, αλλά και με την δημιουργία ο καθένας τους, δικού του κόμματος, αντιπολιτευόμενοι το κόμμα της Ν.Δ, που σήμερα ηγούνται, γι αυτό και μετά την εκλογή τους, δήλωναν, λίγο με θράσος, λίγο με αυθάδεια, λίγο με απερισκεψία ή περίσσεια υπεροψία, δεν ξέρω τι να πω, «δεν έχουν θέση στο κόμμα εκείνοι και όσοι πλήγωσαν την παράταξη»!!
-Επιπλέον, οι αυταρχικές και δίκην απόλυτου μονάρχη αποφάσεις των δυο αρχηγών, των κομμάτων εξουσίας, ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ, υπό την ανοχή (ή τον φόβο μάλλον) των βουλευτών τους, που ερμηνεύεται σαν σιωπηρή αναγνώριση δικαιώματος και αποδοχή κάθε μη αναγνωρισμένης διαδικασίας και εκ τούτης της ανοχής, προκαλείται νομιμοποίηση αυτών των καθ΄ όλα αυθαίρετων ενεργειών τους, των σαφέστατα μακράν κάθε έννοιας και δημοκρατικής αρχής, ως ευρισκόμενες σε αντίθεση με τα ίδια τα καταστατικά των κομμάτων τους, κατά τρόπο που να αναγνωρίζονται οι πρόεδροι των κομμάτων, όχι ‘de jure’, αλλά ‘de facto’ απόλυτοι μονάρχες, αναμφίβολα και επιβεβαιωμένα, καθιστά τους πολιτικούς φορείς, όχι πολυσυλλεκτικούς οργανισμούς ιδεών, απόψεων, θέσεων, πεποιθήσεων, κ.λ.π, αλλά «κόμματα και αρχή του ενός ανδρός»! Τι άλλο μπορεί να είναι το «Όποιος συμφωνεί μαζί μου, μένει! Όποιος διαφωνεί, διαγράφεται;» Αυτό, μεταξύ μας, μόνο δημοκρατία δεν μου κάμνει! Οι δε βουλευτές, αυταπόδεικτο και λυπούμαι που το δηλώνω με πλήρη γνώση λόγου, ‘‘άβουλα αξιολύπητα όντα’’! Παρθένες κορασίδες, υπό τον έλεγχο του αυστηρού πατρός!! Μιας και χωρίς αμφιβολία, πολλάκις, περίτρανα αποδείχθηκε αυτό.
-Θυμίζω, πως με μόνο την απόφαση του προέδρου του κόμματος ή με συνοπτικές διαδικασίες, “αυθωρεί και παραχρήμα”, διαγράφονται από τις Κοινοβουλευτικές Ομάδες (Κ.Ο) βουλευτές, επειδή απλά καταθέτουν διαφορετική άποψη ή δεν συντάσσονται με την εκάστοτε άποψη του αρχηγού του κόμματος! Κι όμως, στα καταστατικά των κομμάτων προβλέπεται η παραπομπή τους στην επιτροπή δεοντολογίας!! Παρά ταύτα, τις πλείστες όσες φορές, οι διαγραφές δεν αποφασίζονται από τις επιτροπές δεοντολογίας, ΑΛΛΑ από τον ίδιο τον πρόεδρο και μόνο! Άντε λοιπόν, λεβεντόκορμα παλικάρια και λυγερόκορμες κοπελιές, αν τολμάτε, εκφρασθείτε ελεύθερα, όπως στο Σύνταγμα, άρθρο 60 ορίζεται (Οι βουλευτές, έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση)! Έχετε;; Εσείς τι λέτε;
-Παρότι βέβαια, οι απόψεις δεν είναι πουκάμισα να τις αλλάζεις(!!), όπως είπε ο Αντ. Σαμαράς κι ας έκαμε μεταστροφή 180 μοιρών επί των αρχικών απόψεων του! (Για θυμίστε μου, πως το είπε αυτό, η βουλευτής του ΚΚΕ, Λιάνα Κανέλλη; Θαρρώ, κυβίστημα ή κυβίστησις = ακροβατικός ελιγμός με το κεφάλι προς τα κάτω, τούμπα!) και παρά τις μέχρι τα χθες, ρητές περί του αντιθέτου δηλώσεις του, εν τούτοις σήμερα, συμπλέει με τον Καρατσαφέρη και με τον Παπανδρέου, όχι σε συγκυβέρνηση, όπως δήλωσε στην κοινοβουλευτική ομάδα της Ν.Δ, αλλά σε ένα πολιτικό μόρφωμα με ημερομηνία λήξεως! Χυμός Αμίτα πορτοκάλι, ένα πράγμα να πούμε! Και εγώ δικαίως διερωτώμαι, αν δεν είναι συγκυβέρνηση, τότε τι είναι; Τι άραγε κάμνει με τους άλλους δύο στο ίδιο πλοίο εξουσίας και αφού διέθεσε, μαζί με άλλους, στο νέο κυβερνητικό σχήμα και τους δυο αντιπροέδρους του κόμματος του, σαν Υπουργούς, σε δυο κρίσιμα και πρώτης αιχμής Υπουργεία, αυτό της Εθνικής Άμυνας (Αβραμόπουλος) και εκείνο του Εξωτερικών (Δήμας);
-Και ως δια μαγείας, τώρα που δεν έκαμε (λέμε) συγκυβέρνηση με το ΛΑΟΣ και το ΠΑΣΟΚ, γιατί απαιτεί από τους βουλευτές της Ν.Δ, να ψηφίσουν το Μεσοπρόθεσμο και την συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου, υπό την απειλή μάλιστα, να διαγράψει όποιον (-αν) βουλευτή, διανοηθεί και τολμήσει να μην υποταχθεί και συμμορφωθεί! Δείχνει πάντως να κινείται επί του θέματος, ως «βασιλικότερος του βασιλέως»! Γιατί άραγε;
-Αχ βρε Καμμένε καημένε! Όχι μόνο η γούνα σου, μα και το ίδιο το όνομα σου, προδικάζουν το πολιτικό σου μέλλον! Μπράβο σου όμως! Για τους άλλους άσε! Να ένας πολύ καλός λόγος, να μην θέλει κάποιος να γίνει βο(υ)λευτής! Αποφεύγω τους όποιους επιθετικούς προσδιορισμούς, για λόγους ευνόητους! Άλλωστε, σχεδόν με εσένα αγαπητέ αναγνώστη, την ίδια σκέψη, θαρρώ πως έχω τούτη την ώρα που γράφω αυτό το άρθρο!
-Μην ξεχαστώ! Όλα τούτα, λέγεται πως έτσι γίνονται, στο όνομα της κομματικής πειθαρχίας! Και να θυμίσω απλά, πως ο μέχρι χθες βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και ανεξάρτητος πλέον, Γ. Λιάνης, του Ν. Φλώρινας, (κάπως καθυστερημένα τον έπιασε η κρίση ειλικρίνειας και αφού όλα αυτά τα χρόνια πειθήνιος βουλευτής υπήρξε κι αυτός σε κάθε επιταγή του όποιου αρχηγού του, σήμερα στερείται του ηθικού δικαιώματος να γίνει τιμητής της αλήθειας- γιατί αυτό που είπε, αλήθεια είναι) δήλωσε πρόσφατα σε κανάλι πανελλαδικής εμβέλειας, ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα σήμερα του πολιτικού μας συστήματος και ίσως, ο κυριότερος λόγος φθοράς και διαφθοράς αυτού, αλλά και των ίδιων των πολιτικών, είναι αυτό που ονομάζουμε «κομματική πειθαρχία», που αφαιρεί από τον βουλευτή, το δικαίωμα και την δυνατότητα να βούλεται! Και μετά φωνάζουμε εμείς, «γιατί κανείς τους δεν διάβασε το Μνημόνιο ή το Μεσοπρόθεσμο και τους οικονομικούς όρους που σε αυτά καθορίζονταν, αλλά πήγαν απλά να παραστούν στη Βουλή (τι ειρωνεία – άλλως επικαλούμενος ναός της δημοκρατίας) και να ψηφίσουν επί αυτών, όπως είχαν εντολή από τον πρόεδρο του κόμματος τους! Γιατί έτσι; Μα η, απάντηση απλή, για λόγους «Κομματικής πειθαρχίας»! Έτσι δεν τους θέλουμε, σαν λέμε ότι έτσι πρέπει να ενεργούν, σαν πειθήνια όργανα, μιας και με την σημαία του κόμματος εκλέγονται, παραβλέποντας την όποια προσωπική κοινωνική δυναμική ενός εκάστου εξ αυτών; Σαφώς, δεν απαξιώνεται, ούτε και υποτιμάται η κομματική προίκα, μα σίγουρα, δεν αρκεί μόνο αυτή.
-Ο τρίτος πάλι της παρέας, ο Γ. Καρατζαφέρης, πως τελικά συμφώνησε με τον αρχολίπαρο και τον σπουδαρχίδη, όπως αντίστοιχα αποκάλεσε τον Γ. Παπανδρέου και τον Α. Σαμαρά και συνέπραξε μαζί τους σε κυβερνητικό σχήμα; Το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, έχει ημερομηνία λήξεως και προκαθορισμένη πολιτική πλεύση, στόχους και σκοπούς! Και ως προς τα δυο τελευταία, πραγματικά, άξιον θαυμασμού, πως θα ταυτισθούν τώρα οι μέχρι σήμερα, διαμετρικά αντίθετα πολιτικές τους θέσεις;
– Αγαπητοί αναγνώστες, είμαι απόλυτα σίγουρος ότι γνωρίζεται σε ποιόν πολιτικό χώρο ανήκω και ποιον από τους προαναφερθέντες αισθάνομαι πλησιέστερα στις πολιτικές μου θέσεις και απόψεις! Γι αυτό δεν αντιπολιτεύομαι ετούτη την ώρα, μα τοποθετούμαι με παρρησία! Και το κάνω, επειδή αρνούμαι πείσμονα, να αποποιηθώ του δικαιώματος να σκέφτομαι και να κρίνω, κυρίως δε, να βούλομαι και να εκφράζομαι! Δεν μου πρέπει ο ρόλος του άβουλου και άκριτου χειροκροτητή! Πρέπει να πεισθώ για να πιστέψω σε κάτι ή σε κάποιον! Και φυσικά, μάντης κακών θα γίνω, προλέγοντας πως σαν αποφασισθεί να καταργηθεί ο σταυρός προτίμησης και εφαρμοστεί η λίστα στις εθνικές εκλογές, τότε είναι που οι κότες, όχι μόνο δεν θα κακαρίζουν, μα ούτε αβγά θα γεννούν! Γιατί τότε, ο βο(υ)λευτής, δεν θα έχει ανάγκη εμάς τους εκλέκτορές του και τον σταυρό μας, φυσικά ούτε και εμείς λόγο στον ποιον θέλουμε να στείλουμε να μας εκπροσωπήσει στην βουλή! Γιατί ο μεν βο(υ)λευτής, εν παντί τρόπω και μέσω, θα επιδιώκει να κερδίσει την εύνοια του αρχηγού του και των αυλικών αυτού, προκειμένου να μπαίνει σε εκλόγιμη θέση στην εκλογική λίστα, αδιαφορώντας για εμάς τους υπολοίπους, αφου δεν θα μας έχει πια ανάγκη, εμείς δε, θα ψηφίζουμε κόμμα και θα εκλέγονται εκείνοι που το κόμμα θα θέλει να μας εκπροσωπούν στην βουλή!!
-Και.. από μονάρχης ο πρόεδρος του κόμματος, θα μετουσιωθεί σε επίγειο θεό Γι αυτό, σας λέγω, πως κάνουμε λόγο, για «Πολιτικών Ευτράπελα»! Έτσι, η ώρα να περνά! Έχετε κάτι καλλίτερο;
Ρουσσάκης
Σαρ. Πολυχρόνης
(16-11-2011)
