Οι ασφαλιστικές ρυθμίσεις καταλύουν το κοινωνικό κράτος δικαίου που οικοδομήθηκε με αγώνες των εργαζομένων πολλών δεκαετιών και επαναφέρουν την κοινωνία σε συνθήκες προδημοκρατικής εποχής. Σε συνάρτηση μάλιστα, με την παντελή απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και της συλλογικής προστασίας, το εργατικό ασφαλιστικό δίκαιο μεταλλάσσονται αργά αλλά σταθερά σε δίκαιο του επιχειρείν.
Τα παραπάνω τόνισε μεταξύ άλλων ο Αλέξης Μητρόπουλος, μιλώντας το βράδυ της περασμένης Παρασκευής, σε εκδήλωση της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Κοζάνης, με θέμα: «Μνημόνιο – Συνταξιοδοτικά & Εργασιακά δικαιώματα. Ο καθηγητής Εργατικού Δικαίου και πρόεδρος της Ένωσης για την Υπεράσπιση της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους, παρατήρησε: «Με τους νόμους 3863/2010 και 3865/2010 υλοποιήθηκαν επιταγές του μνημονίου για την δημοσιονομική επαναρρύθμιση του Ασφαλιστικού Συστήματος, ώστε οι δαπάνες του (κύριες & επικουρικές συντάξεις, Ταμεία Πρόνοιας, εφάπαξ βοηθήματα, λοιπές παροχές και ενισχύσεις που εξομοιώνονται με συνταξιοδοτικές παροχές), να μην αυξηθούν πέραν του 2,5% του ΑΕΠ μέχρι του 2060».
Με βάση τους παραπάνω νόμου, το Ασφαλιστικό Σύστημα δομείται πλέον επί των παρακάτω αρχών:
-Η προϊούσα κατάργηση της αρχής της τριμερούς χρηματοδότησης (κράτος – εργοδότες – εργαζόμενοι).
-Καθιέρωση της αρχής της απόλυτης ανταποδοτικότητας (πλήρους αναλογικότητας).
-Η αρχή της απόλυτης εξίσωσης των ορίων ηλικίας ανδρών – γυναικών και η αρχή της περιοδικής αύξησης των ορίων ηλικίας ανάλογα με το προσδόκιμο ζωής.
– Η αρχή της απόλυτης εξομοίωσης των όρων των συνταξιοδότησης για όλους τους ασφαλισμένους.
Η αρχή ακύρωσης – κατάργησης κεκτημένων δικαιωμάτων.
Όπως όμως τόνισε ο Αλέξης Μητρόπουλος, «ο δρόμος προς την πλήρη αποδόμηση του Συστήματος δεν έχει τελειωμό. Η τρίτη και τέταρτη επικαιροποίηση του μνημονίου προβλέπουν νέα απομείωση των συντάξεων, αρχής γενομένης από τις επικουρικές, αν και οι αναλογιστικές μελέτες των Επικουρικών Ταμείων, δείξουν ότι δεν συγκρατείται ο παραπάνω δημοσιονομικός κανόνας μέχρι το 2060.
Η Πέμπτη – και όπως αναμένεται χειρότερη έκδοση του μνημονίου φοβόμαστε ότι θα επιβάλλει περαιτέρω ακρωτηριασμούς σε ένα συνταξιοδοτικό Σύστημα εξισώνοντας προς τα κάτω όλες τις συντάξεις, ώστε να τηρηθεί το παραπάνω δημοσιονομικό υπέρ – Σύνταγμα».
Στη συνέχεια τόνισε ότι «επειδή όπως όλοι αντιλαμβάνονται, το Ασφαλιστικό Σύστημα είναι συνάρτηση του εργασιακού, η επικράτηση των ευέλικτων μορφών εργασίας σε όλα τα συστήματα (ιδιωτικά και δημόσια) που προωθείται κατ’ επιταγή του μνημονίου, θα συνεπιφέρει την ελαχιστοποίηση των εισφορών και κατά συνέπεια την απομείωση των συντάξεων. Η χώρα πιέζεται και η κυβέρνηση αποδέχεται να καταργήσει ακόμη και όσα Εργασιακά Συστήματα πλήρους ασφαλισμένης απασχόλησης απόμειναν. Αυτό οδηγεί σε μοιραία συρρίκνωση και του Συνταξιοδοτικού Συστήματος.
Ο καθηγητής του Εργατικού Δικαίου υπογράμμισε ότι «η κυβέρνηση επέλεξε την απομείωση των παροχών ως μέθοδο βιωσιμότητας του Συστήματος. Η παλλαϊκή αξίωση του για επιστροφή και επαναρτίωση των αποθεματικών των Ταμείων αποσιωπήθηκε. Κανένας λόγος δεν γίνεται για την ενίσχυση του Συστήματος από νέες πηγές πλούτου.
Στη συνέχεια τόνισε ότι επιταγή της Τρόικας είναι στα δύο επόμενα χρόνια να μείνουν μόνο τρία Ασφαλιστικά Ταμεία, ενώ μετά το 2013 θα πάμε σε ένα μεγάλο Εθνικό Ταμείο».
Τέλος, ο καθηγητής Εργατικού Δικαίου σημείωσε ότι «με βάση τις εξελίξεις στο Ασφαλιστικό, ο νομικός πολιτισμός, ως κεκτημένο του δημοκρατικού πολιτεύματος και ως υποστασιοποίηση της Κοινωνικής Δημοκρατίας, καταργείται, η κοινωνία ρηγματώνεται και η ταξική της σύνθεση επιδεινώνεται».
Ο Α. Μητρόπουλος και οι συνεργάτες του Διονύσιος Τεμπονέρας, Διονύσιος Καλαματιανός και Δημήτρης Μητρόπουλος, που παραβρέθηκαν στην εκδήλωση, απάντησαν σε δεκάδες ερωτήσεις παρευρισκομένων. Επίσης, στην εκδήλωση μίλησαν ο νομικός σύμβουλος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων Χαράλαμπος Μπουκουβάλας και ο πρόεδρος της ΠΟΑΣΥ Χρήστος Φωτόπουλος.
Παραβρέθηκαν πολλοί αστυνομικοί, ενώ το παρόν έδωσαν ο γενικός αστυνομικός διευθυντής Δυτικής Μακεδονίας Βάιος Χονδρός, καθώς και ο αστυνομικός διευθυντής Κοζάνης Γιώργος Καραΐτσης.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΒΗΤΤΑΣ
