Η ‘ΣΥΓΝΩΜΗ’ ΓΙΑ ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΣΤΟΥΣ ΠΥΡΓΟΥΣ…ΗΡΘΕ 70 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

70 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από το Ολοκαύτωμα των Πύργων όταν στις 23 Απριλίου του 1944, 341 κάτοικοι του χωριού, στην πλειοψηφία τους γυναικόπαιδα σφαγιάστηκαν από τα στρατεύματα της Βέρμαχτ.
Αυτή η 70η θλιβερή επέτειος έχει κάτι ξεχωριστό με τη συγκινητική κίνηση του ελληνογερμανικού συλλόγου «Διάλογος» από το Ντέλμενχορστ της Βρέμης της Γερμανίας, μέλη του οποίου προχώρησαν στην ανέγερση μνημείου ΣΥΓΝΩΜΗΣ και συμφιλίωσης στον τόπο του ολοκαυτώματος, το οποίο αναγράφει «γεμάτοι ντροπή 70 χρόνια μετά το ολοκαύτωμα στους Πύργους θρηνούμε τα θύματα, εκφράζουμε σεβασμό στην αντίσταση κατά της γερμανικής κατοχής, ο αγώνας ενάντια στο φασισμό και στον πόλεμο είναι κοινή μας αποστολή».
Τα αποκαλυπτήρια του μνημείου που στήθηκε στην πλατεία της τοπικής κοινότητας Πύργων Εορδαίας πραγματοποιήθηκαν το μεσημέρι της Τετάρτης, ενώ προηγήθηκε προσκύνημα στον τόπο θυσίας. Παράλληλα, τα μέλη του συλλόγου φύτεψαν δέντρο φιλίας που θα τους δένει για πάντα με τον τόπο.

Ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Δημήτρης Σαμπακίδης, καλωσορίζοντας τους εκπροσώπους του συλλόγου, επισήμανε «το μέγεθος του μεγαλείου της συγχώρεσης και το εγκληματικό λάθος της λήθης», ενώ αναφέρθηκε στη σημερινή πεισματική άρνηση της Γερμανίας να δώσει τις αποζημιώσεις και να επιστρέψει έντοκα το κατοχικό δάνειο. Κατέληξε δε λέγοντας, «γι’ αυτό σεβόμαστε και εκτιμούμε την πρωτοβουλία του συλλόγου να έρθετε από τη μακρινή σας χώρα και να καταθέσετε μέσα από την ψυχή σας τη δική σας συγνώμη για όλα όσα οι πρόγονοί σας έπραξαν. Το μνημείο του οποίου τα αποκαλυπτήρια γίνονται, αλλά και το δέντρο της φιλίας θα αποτελούν για όλους ένα διαρκές μήνυμα για την ειρήνη και την φιλία των λαών».
Από την πλευρά του ο αντιπρόεδρος του συλλόγου Χέλμουτ Ρίμπε χαρακτήρισε πολύ σημαντική την επίσκεψή στο μαρτυρικό χωριό, ενώ ένα άλλο μέλος του συλλόγου μιλώντας στα ελληνικά κατέθεσε με συγκίνηση ότι «όλοι εμείς οι Γερμανοί που βρισκόμαστε σήμερα εδώ είμαστε γεννημένοι μετά το τέλος του πολέμου. Ο πατέρας μου ήταν επίσης στρατιώτης. Ο πατέρας μου δεν ήταν στην Ελλάδα, αλλά στη Ρωσία. Δεν ξέρω τι έκανε εκεί. Ο ίδιος δεν επέστρεψε ποτέ από τον πόλεμο κι έτσι δεν μπόρεσε να αφηγηθεί τα γεγονότα. Εγώ δεν τον γνώρισα ποτέ. Στον πόλεμο δεν υπάρχουν νικητές. Εμείς βρισκόμαστε όλοι εδώ για να θυμηθούμε μαζί σας. Και αν όλα πάνε καλά ίσως μπορέσουμε να εφαρμόσουμε αυτές τις κοινές μνήμες σε ένα κοινό μέλλον στο οποίο θα υπάρχει ειρήνη. Εμείς θέλουμε να αγωνιστούμε μαζί σας και ο καθένας από τον τόπο του για μια τέτοιου είδους ειρήνη».
Ακολούθησε μικρή δεξίωση και συζήτηση στο Πνευματικό Κέντρο του χωριού με τους απογόνους των σφαγιασθέντων. Να σημειωθεί ότι σήμερα Πέμπτη τα μέλη του γερμανικού συλλόγου πραγματοποιούν προσκύνημα στο μνημείο του τόπου θυσίας των σφαγιασθέντων του Μεσοβούνου.

No Result