Είδε την ανδρική ομάδα να χάνει την άνοδο για ένα πόντο, την γυναικεία να κερδίσει την άνοδο στην Α2 και τις κορασίδες και νεανίδες να πραγματοποιούν αξιόλογες πορείες στα ηλικιακά πρωταθλήματα.
Ο λόγος για τον προπονητή όλων αυτών Γιώργο Μέμτσα ο οποίος στην παρακάτω συνέντευξη μας αναλύει κάπως την φετινή χρονιά και όχι μόνο.
ΕΡ.: Κ. Μέμτσα κάντε μας ένα απολογισμό της φετινής χρονιάς.
Γ.Μ.: Κατ’ αρχάς Θεόφιλε πρέπει να σε ευχαριστήσω για την παρουσία σου κοντά στις ομάδες κοριτσιών και αγοριών και τη βοήθεια που προσφέρεις.
Όσο αφορά την ερώτηση σου πιστεύω ότι ήταν μια εξαιρετική χρονιά για τα τμήματα βόλεϊ του Αρίωνα η οποία θα άγγιζε το τέλειο αν μετά την άνοδο των κοριτσιών στην Α2 πετυχαίναμε και αυτή των ανδρών.
Επίσης η παρουσία των υπολοίπων τμημάτων στα διάφορα Αναπτυξιακά Πρωταθλήματα ήταν πάρα πολύ καλή.
Η ομάδα των νεανίδων κάνοντας μια εντυπωσιακή πορεία στη διάρκεια των ply-off άγγιξε την υπέρβαση διεκδικώντας την πρώτη θέση και την πρόκριση στο πανελλήνιο πρωτάθλημα.
Ήταν μια χρονικά γενικά που πιστοποίησε την ανοδική πορεία του Αρίωνα σε όλα τα τμήματα και αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε όλους τους αθλητές για την μεγάλη προσπάθεια τους.
ΕΡ.: Πόσο άδικος ήταν ο υποβιβασμός της ανδρικής ομάδας ;
Γ.Μ.: Στον αθλητισμό μπορεί το αποτέλεσμα να είναι αυτό που σε δικαιώνει ή όχι. Όμως δεν πρέπει να παραβλέπουμε και την προσπάθεια που γίνεται για να φτάσει μια ομάδα στους στόχους της.
Από την άποψη αυτή πιστεύω ότι εκεί που φτάσαμε και ο τρόπος που χάθηκε η άνοδος ίσως δικαιούμασταν κάτι παραπάνω.
Ήμασταν μια καινούρια ομάδα, μετά την αποχώρηση βασικών παικτών, η οποία όμως μέσα από τα προβλήματα και τις δυσκολίες που υπήρχαν κατόρθωσε να σταθεί όρθια μέχρι το τέλος σε ένα πραγματικά δύσκολο πρωτάθλημα,
Ήταν ανταγωνιστική στα περισσότερα παιχνίδια κυνηγώντας μέχρι το τελευταίο πόντο την άνοδο. Μια ομάδα που στηρίχθηκε, στην αγάπη, στο πάθος και στην προσπάθεια για αυτό που κάναμε. Για αυτό νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω όλους τους αθλητές που συμμετείχαν στην προσπάθεια αυτή και έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, ξεπερνώντας προσωπικές δυσκολίες και προβλήματα, για την άψογη συνεργασία που είχαμε. Επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ στους παράγοντες που ήταν κοντά στην ομάδα κυνηγώντας κάτι που ίσως φαινόταν πολύ δύσκολο στην αρχή.
Μας στεναχώρησε όλους ο τρόπος με τον οποίο χάθηκε η άνοδος όμως πιστεύω ότι αυτό που κάναμε ήταν υπέρβαση.
Ερ.: Η άνοδος της γυναικείας ομάδας ήταν δίκαιη;
Γ.Μ.: Νομίζω ότι δεν υπάρχει κανείς που παρακολούθησε την τελική φάση του πρωταθλήματος γυναικών που να μη θεωρεί ότι η άνοδος μας ήταν δίκαιη.
Είχε την καλύτερη αγωνιστική παρουσία, με σταθερότητα, αυτοπεποίθηση, υπομονή και αποφασιστικότητα μέχρι τέλους. Πίστεψαν στις δυνατότητες τους και σε ένα πολύ ανταγωνιστικό πρωτάθλημα κατόρθωσαν στην τελική του φάση με το πολύ καλό αγωνιστικό πρόσωπο που έδειξαν, να κερδίσουν άξια την πρώτη θέση και την άνοδο στην Α2. Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε όλα τα κορίτσια για αυτό που πέτυχαν, για την προσπάθεια τους. Για τον κόπο και χρόνο που αφιέρωσαν και για την άψογη συνεργασία που είχαμε. Νιώθω ευτυχισμένος πραγματικά για την κοινή παρουσία που είχαμε αυτά τα χρόνια. Επίσης αφιερώνουμε αυτή την επιτυχία στην μεγάλη απούσα Ελένη Κούση της οποίας στερηθήκαμε τις υπηρεσίες της στους τελευταίους αγώνες. Της ευχόμαστε γρήγορα να επιστρέψει στην ομάδα.
ΕΡ.: Πόσο θα βοηθήσει ότι η ομάδα είναι νεανική. Αυτό είναι υπέρ ή κατά για τη νέα περίοδο;
Γ.Μ.: Η άνοδος μιας ομάδας σε μια κατηγορία αυξάνει και τις αγωνιστικές της υποχρεώσεις. Σίγουρα μια νεανική ομάδα δεν έχει ανάλογη εμπειρία αλλά έχει τον ενθουσιασμό και την πρόκληση για το κάτι καινούριο που θα συναντήσει μπροστά της. Αυτό πιστεύω ότι είναι ένα ισχυρό κίνητρο για ενεργοποίηση περισσότερων ψυχικών δυνάμεων, για περισσότερη δουλειά και προσπάθεια.
Δεν πρέπει η ομάδα να φοβηθεί αλλά να πιστέψει στις δυνάμεις και στις ικανότητες της, ζώντας μια καινούρια εμπειρία με διάθεση και χαρά γιατί δικιά τους είναι η κατάκτηση που ήρθε μετά από πολύ κόπο και προσπάθεια.
Σίγουρα και η διοίκηση με τις ενέργειες της μπορεί να κάνει και θα προσπαθήσει να ενισχύσει την ομάδα για την όσο πιο καλή παρουσία της στο πρωτάθλημα.
Ερ.: Κόουτς θα μπορούσε ο σύλλογος να αντέξει 2 ομάδες στην Α2;
Γ.Μ.: Σίγουρα είναι μια δύσκολη ερώτηση. Οι απαιτήσεις μιας εθνικής κατηγορίας από όλες τις απόψεις είναι αυξημένες. Φυσικά περισσότερο οικονομικές από ότι αγωνιστικές. Με δεδομένη την απουσία της Πολιτείας και εν μέσω μεγάλης οικονομικής κρίσης σίγουρα τα πράγματα είναι δύσκολα. Όμως από την άλλη πιστεύω ότι ούτε την αγωνιστική πρόοδο των ομάδων μπορείς να φρενάρεις, ούτε και την έλλειψη στόχων που οδηγεί στην εξέλιξη αυτών.
Αν κάποια πράγματα είναι να έρθουν ας έρθουν. Όσο δύσκολο και να φαίνεται πιστεύω ότι με τη συμμετοχή όλων και προσπάθεια πέρα από τη διοίκηση και του υπόλοιπου κομματιού της κοινωνίας που προσφέρει βοήθεια θα μπορούσε το τμήμα να αντέξει. Ο αθλητισμός είναι ένα κομμάτι της κοινωνίας και έτσι πρέπει να το βλέπουμε.
Ερ.: Κύριε Μέμτσα που οφείλεται η έλλειψη υποδομών στα αγόρια σε σχέση με τα κορίτσια;
Γ.Μ. : Είναι πραγματικά λυπηρό φαινόμενο μια περιοχή όπως η Δυτική Μακεδονία, με τόση μεγάλη ιστορία στο Ανδρικό Βόλεϊ, να μην υπάρχουν ομάδες με εξαίρεση τα τελευταία χρόνια τον Αρίων. Γρεβενά και Κοζάνη με μεγάλη παρουσία πολλών χρόνων δεν έχουν ούτε τμήματα υποδομής. Η έλλειψη σε σχέση με τα κορίτσια κατά τη γνώμη οφείλεται στους παρακάτω λόγους:
Α) τα αγόρια έχουν να αντιμετωπίσουν μαζικά αθλήματα (ποδόσφαιρο, μπάσκετ) που μπορούν να τα προσελκύσουν περισσότερο.
Β) έλλειψη ανθρώπων-προπονητών που πρέπει να προσπαθήσουν περισσότερο για να φέρουν αγόρια στο γήπεδο και να τα κρατήσουν, επιλέγοντας αρκετές φορές τα κορίτσια όπου η προσέλευση στο γήπεδο είναι πιο εύκολη
Γ) έλλειψη ομάδων στις εθνικές κατηγορίες που θα μπορούσε να λειτουργήσει σαν κίνητρο για την ενασχόληση των αγοριών στο βόλεϊ.
Ερ.: Πως βλέπετε την πορεία του βόλεϊ;
Γ.Μ.: Σίγουρα το βόλεϊ περνάει μια μεγάλη κρίση μαζί με όλο το οικοδόμημα του αθλητισμού όπως ήταν δομημένο όλα αυτά τα χρόνια. Πρέπει να επιστρέψουμε στις υποδομές, στις μικρές ηλικίες και με αυτές και σταθερά βήματα, σιγά-σιγά, να ξαναφτιάξουμε ομάδες με προοπτική, διαχρονικότητα που να στηρίζονται στα δικά τους παιδιά χωρίς υπερβολές. Νομίζω ότι υπάρχει η δυνατότητα η περιοχή μας να πρωταγωνιστήσουν πάλι στο χώρο με πολύ δουλειά, υπομονή και ανθρώπους που να αγαπάνε το βόλεϊ.
Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω τον πρόεδρο Τάσο Πέτκο , τους εφόρους των τμημάτων Γιώργο Βασιλειάδη και Σάκη Κουρκουλούκη, τον προπονητή Γιάννη Κούρτη και όλους τους άλλους παράγοντες- γονείς που βοήθησαν για την εξέλιξη των ομάδων και την πρόοδο τους, για την άριστη συνεργασία που έχουμε όλα αυτά τα χρόνια.
