Η ξενιτιά στην Ελλάδα επανήλθε ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης.
Οι συνέπιες της νέας οικονομικής μετανάστευσης έχουν βαρύτερες κοινωνικές και εθνικές συνέπιες.
Γιατί 1ον οι νέοι μετανάστες είναι ο πνευματικός ανθός της πατρίδας μας. 2ον η προοπτική της επιστροφής είναι απόμακρη.
Η νέα μετανάστευση είναι η νέα κατάρα του ελληνισμού.
Οι Πρόσφυγες μέσα σε 90 χρόνια ανοίγουν τον τρίτο μεταναστευτικό τους κύκλο.
Τα ξενητίας τη κοσμί
‘κ’ εφτάν’ έναν πατρίδαν,
τη κοσμί όλια τα χρυσά
‘κ’ είν’ άμον την ελπίδαν.
Ας είχα έναν κοτέρ’ ψωμίν
κρομίδια και ελέας.
θ’ εκάθουμνε ‘ς σον τόπο μου
και ‘κ’ έμνε ξενητέας.
Ας έμν’ φτωχός και μωατσίρ’ς
‘ς σ’ έναν τσατάλ’ φωλέαν
και ‘κ’ έλεπα τη ξενητιάς
τα τέρτια, τα βαρέα.
‘Σ σα ξένα, ‘ς σ’ ανεγνώριμα,
πάντα ξένος θα είσαι,
το ψόπο σ’ θα βρουλίεται,
και μαναχός θα κείσαι.
‘Σ σα ξένα αθ’ ‘κ’ευρίεται,
δέντρον σερίν ‘κ’ εφτάει
και το πουλίν, τ’ αγλώσσωτον,
λαλίαν ξάει κ’ εβγάλει.
Ο ήλον πα ‘κι παρλαεύ’,
τα ραχιά κι φυλλών’νε
και τα τσιμενοχόρταρα
καμίαν ‘κι φυτρών’νε.
Το ψωμίν ‘κι φαϊεται,
το νερόν έχ’ εβδέλλαν,
ήλος εβγαίν’ κι απιδιαβαίν’
και ‘κι μερών’ η μέρα.
Η στράτα ,όθεν πορπατείς,
και ποίος εγνωρίει ‘σε;
Ποίος νουνίζ’ τα τέρτοπα σ’
ν’ έρται παρηγορεί ‘σε;
Είνας μανίτσα αραεύ,
κύρης αρωθυμάσαι
και ας σ’ αδέλφια σ’ κανάν ‘κ’ έν
να έρται κ’ερωτά ‘σε.
‘Σ σην ξενητιάν ο άθρωπον
τον θάνατον φοάται,
χωρίς κανόναν και κερίν
χωρίς ποπάν και ψάλτεν!
Κι αν αρρωσταίνς, ναϊλί εσέν’,
θα σύρ’ς την μαναχίαν,
κανείς ‘κι θα ερται σουμά σ’
να λέει ‘σεν καλόν υείαν.
Αϊκον έν η ξενητιά,
πάντα αϊκον έτον,
πατριδα πάντα ήλος έν’
κι η ξενητιά ο φέγγον.
Κι ατά τα αερόπλανα
αγλήγορα ,ντο τρέχ’νε,
τα τέρτοπα ‘κ’ ελείφτασαν
οι ξενητιάντ’ ντο έχ’νε…
