«… σαν βασιλιάς σ’ αρχαίο δράμα», τραγουδούσε ο Νιόνιος. Αυτό θυμίζουμε σήμερα οι Έλληνες, ως άλλος Οιδίπους, ο βασιλιάς των Θηβών, ο οποίος, προσπαθώντας να διώξει το κακό από την πόλη του, αποδείχθηκε τελικά ο ίδιος η αιτία του κακού, παίγνιο στα σχέδια της Μοίρας. Νομίσαμε κι εμείς ότι με το ευρώ διώξαμε τη φτώχεια από τη χώρα, αλλά στην πραγματικότητα μπλέξαμε στα δίχτυα του κεφαλαίου και των ευρωπαίων εταίρων. Ο Οιδίπους όμως ανέλαβε την ευθύνη, αυτοτυφλώθηκε, και με συνοδεία την Ισμήνη αφέθηκε στα χέρια του θεού. Εμείς εγκαλούμε τους πάντες και τα πάντα για το κακό εκτός από την αφεντιά μας, ενώ οι πολιτικοί μας, αντί να ζητήσουν συγγνώμη και να αυτοεξοριστούν, επιμένουν στην ίδια στείρα πολιτική, και χωρίς αιδώ ξαναζητούν την ψήφο μας.
«Χωρίς Βουλή…». Βουλή δεν είναι μόνον η Βουλή των Ελλήνων. Βουλή σημαίνει σκέψη, θέληση, ενέργεια. Και αυτά απουσιάζουν σε συλλογικό επίπεδο. Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε, τι θέλουμε, δεν ξέρουμε τι είναι το σωστό και το λάθος, δεν έχουμε φώτιση νου να σκεφθούμε καθαρά. Σκοτισμός νου, δαιμονική σύγχυση πνεύματος. Α-νόητη Ελλάδα, Ελλάδα χωρίς «νόημα», χωρίς νου, χωρίς λογική, χωρίς περιεχόμενο ζωής, χωρίς όραμα. Αγόμεθα και φερόμεθα από τα γεγονότα, αθύρματα τοκογλύφων και εταίρων. Tο πρόβλημα είναι πρώτα το νόημα, και μετά τα μνημόνια και η κρίση. Το νόημα βέβαια για κάθε χώρα είναι πρώτα η ελευθερία έστω και με φτώχεια, όχι η υποτέλεια αντί πινακίου φακής. «Για ακόμη καλύτερες μέρες», «Ισχυρή Ελλάδα» ήταν τα ελεεινά συνθήματα των εθνοσωτήρων μας. «Τυφλός οδηγεί τυφλό, θα πέσουν σε βόθρο», είπε ο Χριστός. Εδώ είμαστε.
«Χωρίς Θεό…». Ξεχάσαμε την ιερή παράδοσή μας, και γίναμε καταναλωτές των προϊόντων των άλλων με τα δανεικά των άλλων. Απαρνηθήκαμε την πατροπαράδοτη νοικοκυροσύνη μας και την απλή πίστη των πατέρων μας, και προσκυνήσαμε τα είδωλα του ευρώ, του κεφαλαίου, της άνεσης, της επιτυχίας, του βολέματος, του φτηνού θεάματος. Αυτά γίνανε το όραμά μας. Αποκτήνωση. Στα σκουπίδια το πνεύμα, η εκκλησία, η παιδεία, η οικογένεια, η ιστορία, ο πολιτισμός, η ευγένεια, η αλληλεγγύη, το φιλότιμο. Απομένει η τελευταία πράξη του δράματος: Να δούμε πού θα «κάτσει» το κακό και η καταστροφή.
Βιώνουμε το τελευταίο μέρος του σχεδίου. Tο διεθνές κεφάλαιο βρίσκεται προ ιστορικού σαρωτικού θριάμβου κατά της Ευρώπης, αλλά η Mέρκελ αγρόν αγοράζει μέσα στη γερμανική κλειστοφοβία της. Το σχέδιο δεν ήταν μια κάποια επίθεση του δολαρίου κατά του ευρώ, αλλά η λεηλασία της Ευρώπης από το διεθνές κεφάλαιο. Οι ΗΠΑ ήδη έχουν γίνεται έρμαιο του κεφαλαίου και των τραπεζών, οι οποίες ορίζουν και τον πρόεδρο των ΗΠΑ, σειρά έχει τώρα η Ευρώπη. Ξεκίνησαν από τον θεωρητικά πιο αδύναμο, την Ελλάδα, η οποία βέβαια και πλούσιους ανεκμετάλλευτους φυσικούς πόρους διαθέτει και σπουδαία γεωπολιτική θέση κατέχει. Η Πορτογαλία μόνον βακαλάο παράγει, και η Ιρλανδία τυρί και βούτυρο! Αυτές τις χώρες ακόμη και οι κατά καιρούς κατακτητές απαξίωσαν να τις κατακτήσουν, ενώ από την Ελλάδα μόνον Εσκιμώοι δεν πέρασαν!
Πώς αντέδρασε η ΕΕ και βασικά η Μέρκελ; Αντί να «βάλει πλάτη», μάς επέβαλε τα μνημόνια και το ΔΝΤ, ώστε Γερμανοί και Γάλλοι να πάρουν όσα προλάβουν για τις τράπεζές τους, οι οποίες είχαν αγοράσει μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους. Τώρα αντέχουν το διαζύγιο με κοινή ή και χωρίς συναίνεση. Παίζουνε όμως με τη φωτιά, καθώς έκαναν την αρχή για τη διάλυση του ευρώ και της Ευρώπης. Στην επίθεση του κεφαλαίου δηλαδή, Γερμανοί και Γάλλοι ενήργησαν στενά εθνικά και όχι ευρωπαϊκά, συλλογικά, και αφήνουν την ΕΕ να καταρρέει. Θα το βρούνε μπροστά τους και θα το πληρώσουν ακριβά. Μάς θέλανε στην ΕΕ για καταναλωτικά κορόιδα με δανεικά δικά τους. Μπήκαμε το 1980 στην ΕΟΚ, και ο Καραμανλής δεν μάς ρώτησε. Ούτε και ο Σημίτης, όταν μας έμπαζε με πλαστά στοιχεία στο ευρώ. Φοβάμαι ότι ούτε τώρα θα ρωτηθούμε για την έξοδο…
Οδεύουμε πλέον προς τη δραχμή, προφανώς και σε διάλυση της ΕΕ. Το ερώτημα λοιπόν των εκλογών δεν είναι Κεντροδεξιά ή Αριστερά, ευρώ ή δραχμή, αλλά πώς θα ακυρώσουμε τα μνημόνια, ώστε να μην ενεργοποιηθούν οι εγγυήσεις που δώσαμε. Η χρεοκοπία και η επιστροφή στη δραχμή είναι δεδομένα. Το ζητούμενο για μάς είναι να μην χρεοκοπήσουμε μετά από διμερή συμφωνία με την ΕΕ για κατάργηση του μνημονίου εντός ευρώ, γιατί τότε οι Ευρωπαίοι θα κάνουν χρήση των εγγυήσεων και θα πληρώσουμε με τους φυσικούς πόρους, νησιά, ακίνητα δημοσίου κλπ., με μια λέξη με την εθνική κυριαρχία (κι ας το κοροϊδεύουν υποτιμητικά οι πληρωμένοι-πουλημένοι δημοσιογράφοι). Είτε με διμερή συμφωνία όμως είτε με μονομερή απόφαση, θα κοπούν τα δάνεια, θα τελειώσουν τα ευρώ, θα έχουμε στάσεις πληρωμών στους υπαλλήλους, επιστροφή στη δραχμή, φτώχεια, εγκληματικότητα και τα παρελκόμενα.
Όμως, αν η χρεοκοπία αποτελέσει μονομερή ενέργεια της Ελλάδας, δηλαδή καταγγείλλουμε τα μνημόνια με επαναστατική πράξη («δεν πληρώνω»), τότε ακυρώνονται οι συμφωνίες και εγγυήσεις, και τουλάχιστον θα διαφυλάξουμε την εθνική κυριαρχία. Αν μάλιστα η μονομερής χρεοκοπία γινότανε στην αρχή, πριν από 2 χρόνια (το έλεγα, το έγραφα και με χλεύαζαν), τότε θα μας παρακαλούσανε και δεν θα παρακαλούσαμε. Ο ΓΑΠ, ο ΠΑΠ και το Πασοκ αποδείχθηκαν άτολμοι, να μην πω τίποτε χειρότερο… Τώρα θα μας πονέσει πολύ περισσότερο. Οπωσδήποτε και αυτή η εκδοχή θα μας οδηγήσει σε πολλά προβλήματα και φτώχεια, αλλά όχι στον προαναγγελθέντα αργό θάνατο και τη λεηλασία της χώρας.
Για να ακυρώσει όμως η νέα κυβέρνηση τα μνημόνια μονομερώς (είναι πασιφανές ότι ο Σύριζα και τα «μικρά» κόμματα θα αναλάβουν την εξουσία), πρέπει να αποδείξει ότι οι Έλληνες πολιτικοί των μνημονίων έδρασαν παράνομα. Δηλαδή, η νέα κυβέρνηση θα ισχυριστεί ότι ναι μεν η Ελλάδα έχει υπογράψει τα μνημόνια, αλλά οι υπογραφές πολιτικών που έδρασαν παράνομα και αντισυνταγματικά δεν ισχύουν. Αν π.χ. κάποιος πρωθυπουργός υπέγραφε την παράδοση της Θράκης στους Τούρκους, η επόμενη κυβέρνηση θα δεσμευόταν από την προηγούμενη υπογραφή; Kαι βέβαια όχι. Υπάρχει όμως και απόφαση της Βουλής, αλλά την ευθύνη την έχει ο (πρωθ)υπουργός. Για τον λόγο αυτό, φοβάμαι, κάποιοι πολιτικοί μας δεν θα γλυτώσουν τη φυλακή…
Δεν είμαι όμως καθόλου βέβαιος ότι ο Tσίπρας, πέραν της ρητορικής, είναι έτοιμος για ρήξη και καταγγελία των μνημονίων και έξοδο από το ευρώ. Ο ίδιος δεν εκφράστηκε κατά του ευρώ, ενώ είναι ασαφές τι θα κάνει με τα μνημόνια. Είναι λυπηρό, αλλά την έξοδο από ευρώ, ΕΕ, μνημόνια, την πρεσβεύει με απόλυτο τρόπο μόνον η «Χρυσή Αυγή»! Κατάντια Δημοκρατίας… Πιθανώς βέβαια και να βολεύει στο κεφάλαιο και την ΕΕ ο Tσίπρας, ώστε να φανεί ότι η ΕΕ «σύρεται» σε διμερή συμφωνία για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και την EE. Έτσι, οι «κακοί» θα απαιτήσουν τις εγγυήσεις, και αυτό θα γίνει με την υπογραφή Tσίπρα και τη σύμφωνη ψήφο του λαού. Με άλλα λόγια: μας έδεσαν με μια προδοτική συμφωνία, τώρα θέλουνε και τη συναίνεσή μας να μας λεηλατήσουν. Κύριοι οι Ευρωπαίοι και οι τοκογλύφοι!
Στην περίπτωση κεντροδεξιάς κυβέρνησης, η EE και το κεφάλαιο θα μας έχουν για πάντα στο χέρι, γιατί τα κόμματα εξουσίας πάντοτε συνέπλεαν με το κεφάλαιο. Για την EE είμαστε πλέον βάρος, ενώ για το κεφάλαιο είμαστε ώριμο φρούτο προς εκμετάλλευσιν των φυσικών πόρων. H λεηλασία από την EE θα δώσει τη θέση της στη λεηλασία των φυσικών πόρων από τους διεθνείς τοκογλύφους. Kαι μετά τους σωτήρες της EE με τα μνημόνια, θα έρθουν οι σωτήρες του θείου-Σάμ για τα πετρέλαια. Προηγουμένως όμως είναι απαραίτητη μια μικροσύρραξη με τους Tούρκους, για να ξεκαθαρίσει το πράγμα στο Aιγαίο, αλλά και για να μας έρθουν οι «φίλοι» μας Αμερικάνοι ως ειρηνοποιοί.
Η φτώχεια είναι δεδομένη. Το ερώτημα είναι αν θα μπορέσουμε να διαφυλάξουμε τη χώρα μας. Mείναμε πρόβατα χωρίς ποιμένα, βορά των λύκων. Δαιμονικό σκηνικό. Ο Θεός να βάλει το χέρι του, να φωτίζει και να δίνει δύναμη στον λαό και τους εκπροσώπους μας να αντέξουμε. Μπορεί να ξεχάσαμε το Θεό, αλλά αυτός δεν μας ξέχασε. «Καιρός του ποιήσαι τω Κυρίω». Καιρός να δράσει ο Κύριος. Και θα δράσει. Κι όποιος αντέξει. Kαιρός να ξυπνήσουμε!
Χαρίτων Καρανάσιος
