O Κάπτεν Αμέρικα και ο Χαλκ είναι δύο από τους δημοφιλέστερους υπερήρωες. Οι περισσότεροι αναγνώστες κόμικ δίνουν έμφαση στη δράση τους και τις δυνάμεις τους. Όμως πίσω από τις υπερδυνάμεις κρύβεται η «επιγενετική», όπως εξηγεί ο βιολόγος ερευνητής του πανεπιστημίου Stanford, Σεμπάστιαν Αλβαράδο, που επιχειρεί μέσω των σουπερηρώων να ενημερώσει το κοινό για αυτόν τον τομέα της επιστήμης της βιολογίας. Το βασικό ερώτημα στο οποίο καλείται να απαντήσει είναι: «Θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε έναν σούπερ ήρωα, όπως τον Κάπτεν Αμέρικα ή τον Χάλκ». Η προσπάθεια του Αλβαράδο να προσεγγίσει τις ιστορίες των υπερηρώων με βάση την σύγχρονη επιστήμη είναι μέρος της εργασίας του με την Victory Hill Exhibitions, εταιρεία που έχει ως στόχο την παροχή ελκυστικών, εκπαιδευτικών και διαδραστικών εκθέσεων για το κοινό.
Στα κομικ η μετάλλαξη των σουπερ ηρώων γίνεται συνήθως με κάποιο ευφάνταστο τρόπο, ωστόσο όπως εξηγεί ο Σεμπάστιαν Αλβαράδο στα βίντεο που έχουν αναρτηθεί στο Youtube και δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του πανεπιστημίου του Stanford υπάρχουν εργαλεία για την επεξεργασία του γονιδιώματος που θα μπορούσαν να δώσουν υπερδυνάμεις. «Ένα από αυτά είναι τοCRISPR/Cas9 systems, το οποίο θεωρητικά θα μπορούσε να ‘ενεργοποιήσει’ τα γονίδια που επηρεάζουν τους μυς, τη σκέψη, την ταχύτητα και την αντοχή», αναφέρει.
Ο Στιβ Ρότζερς ήταν ένας αδύναμος νεαρός που ζει κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Η επιθυμία του να πολεμήσει τον ωθεί να δεχτεί να δοκιμάσει έναν ορό που θα τον μετατρέψει σε υπερστρατιώτη. Ο Στιβ παίρνει τον ορό και μετατρέπεται στον «Κάπτεν Αμέρικα». Στην ανάρτηση του Stanford επισημαίνεται πως κατά τα τελευταία 70 χρόνια οι επιστήμονες σίγουρα δεν έχουν δημιουργήσει ένα ‘ελιξήριο’ για τον σούπερ στρατιώτη, όπως είναι ο Κάπτεν Αμέρικα, αλλά έχουν εντοπίσει συγκεκριμένα γονίδια που επηρεάζουν τη μυϊκή μάζα και βελτιώνουν τη μεταφορά οξυγόνου στο αίμα. Έχουν επίσης αναπτύξει εργαλεία για την επιλεκτική ενεργοποίηση και απενεργοποίηση μεμονωμένων γονιδίων, μια διαδικασία που ονομάζεται επιγενετική.
Αυτά τα «εργαλεία» όπως τα αναφέρει ο Σεμπάστιαν Αλβαράδο θα μπορούσαν να «συσκευάζονται» σε κάψουλες, που δημιουργούν οι φαρμακευτικές εταιρείες, και οι οποίες θα απελευθέρωναν το περιεχόμενό τους μόνο όταν «χτυπηθούν» από ακτίνες συγκεκριμένου μήκους κύματος. «Φυσικά όλα αυτά έχουν ερευνηθεί ως επί το πλείστον σε πειραματόζωα, αλλά είναι διασκεδαστικό να κάνουμε εικασίες», δηλώνει ο Σεμπάστιαν Αλβαράδο.
Σε αντίθεση με τον αδύναμο νεαρό Στιβ Ρότζερς, που συμφωνεί και του χορηγείται ένας ορός για να μετατραπεί σε υπερστρατιώτη, τον «Κάπτεν Αμέρικα», ο Μπρους Μπάνερ δεν υπογράφει τίποτα για να γίνει σούπερ ήρωας. Η ιστορία του Χάλκ, δηλαδή του Μπρους Μπάνερ, σε γενικές γραμμές έχει ως εξής: Ένας λαμπρός φυσικός εκτίθεται σε ακτίνες γάμα ύστερα από μια έκρηξη. Ως εκ θαύματος επιβιώνει από την ακτινοβολία αλλά πλέον έχει την «τάση» να μετατρέπεται σε ένα άτρωτο θηρίο τον Χάλκ.
Όπως σημειώνει ο Αλβαράδο για να εξηγήσει κάποιος την μετάλλαξη του Μπρους Μπάνερ, σε σχέση με αυτήν του Στιβ Ρότζερς χρειάζεται «λίγο περισσότερη δημιουργικότητα». Ωστόσο υπάρχουν ορισμένα σημεία πως αν τα απλοποιήσομε θα μπορούσαμε να δώσουμε μια εξήγηση, αναφέρει. «Όταν η ακτινοβολία γάμα χτυπάει το DNA το διαλύει με μια διαδικασία που είναι γνωστή ως chromothripsis. Από μόνος του ο οργανισμός θα μπορούσε να ‘επισκευάσει’ ορισμένα σημεία. Αν υπήρχε μεγάλη αλλοίωση λόγω μιας τεράστιας έκρηξης η επιδιόρθωση ενδεχομένως οδηγούσε σε λάθη και έναν επαναπρογραμματισμό του γενετικού κώδικα. Το DNA μετά την έκρηξη έχει έτσι ένα πλήθος ‘επιγενετικών διακοπτών’ οι οποίοι αντί να ενεργοποιούνται με ακτίνες, ενεργοποιούνται με ορμόνες. Έτσι όταν ο Μπάνερ θυμώνει ενεργοποιεί αυτούς τους επιγενετικούς διακόπτες και μετατρέπεται σε Χάλκ», εξηγεί.
Όσο για το χρώμα του δέρματος (ο Χάλκ γίνεται πράσινος) σύμφωνα με τον Αλβαράδο αυτό θα μπορούσε να οφείλεται στην ίδια διαδικασία με την οποία δημιουργούνται οι απλές μελανιές, οι οποίες λόγω της μπιλιβερδίνης στις άκρες τους έχουν χρώμα πράσινο. «Η μεταμόρφωση του Μπρους Μπάνερ είναι εξαιρετικά τραυματική για το σώμα και το πράσινο δέρμα ίσως να είναι το αποτέλεσμα μιας μελανιάς σε όλο του το σώμα», λέει ο Αλβαράδο. «Υπάρχει όμως ακόμα ένα μυστήριο για τον Χάλκ που η εμπιστήμη δεν μπορεί να λύσει», σημειώνει γελώντας ο μεταδιδακτορικός ερευνητής του Στάνφορντ. «Πως το παντελόνι του μένει το ίδιο μετά από κάθε μετάλλαξη του;», διερωτάται.
πηγή: http://tvxs.gr/
