«Δις Τζούλια» στην Πτολεμαΐδα και το Βελβεντό

Μετά τις τιμητικές διακρίσεις που απέσπασε η πειραματική σκηνή του Θεατροδρομίου στο Φεστιβάλ της Καρδίτσας και το θερμό χειροκρότημα του κοινού στις παραστάσεις που έδωσε μέχρι σήμερα συνεχίζει τον κύκλο των παραστάσεων με την «Δις Τζούλια» του Αύγουστου Στρίντμπεργκ παρουσιάζοντας το έργο στην Πτολεμαΐδα και το Βελβεντό.
Συγκεκριμένα, την Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2008 στις 8.30μ.μ., η παράσταση θα δοθεί στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Πτολεμαΐδας με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.
Την Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2008 στις 8.30μ.μ., η παράσταση θα δοθεί στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Βελβεντού.
Οι δυο παραστάσεις θα δοθούν με την ευγενική χορηγία της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κοζάνης.
Το έργο ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Γιώτη Βασιλειάδη, μουσική Γιάννη Παπαδημητρίου και φωτισμούς Σάκη Παπαδόπουλου. Βοηθός σκηνοθέτη η Εύη Παπαμάρκου.
Παίζουν οι: Βαγγέλης Τζημόπουλος, Νατάσσα Παπαμάρκου και Νικολέτα Σιώμου.
Λίγα λόγια για το έργο
Η Δεσποινίς Τζούλια είναι ένα από τα γνωστότερα και πιο χαρακτηριστικά έργα του Στρίντμπεργκ. Η υπόθεση του έργου εκτυλίσσεται τη βραδιά του θερινού ηλιοστασίου, που όπως στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, έτσι και στη Σουηδία συμπίπτει με την γιορτή του Αγίου Ιωάννη και περικλείει κάποια κατάλοιπα των αρχαίων παγανιστικών τελετουργιών. Είναι λοιπόν μια βραδιά ξέφρενου γλεντιού, στη διάρκεια της οποίας ο περίφημος προτεσταντικός πουριτανισμός παραχωρεί τη θέση του σε μια ελευθεριότητα λίγων ωρών.
Το συγκεκριμένο βράδυ η Δεσποινίς Τζούλια, η κόρη του πλούσιου ιδιοκτήτη του σπιτιού, αφού έχει χωρίσει με τον αρραβωνιαστικό της προκαλεί τον υπηρέτη Ζαν σε ένα επικίνδυνο ερωτικό παιχνίδι. Αυτός αρχικά προσπαθεί να την αποτρέψει. Αργότερα, όταν διαφαίνεται ότι πίσω από το αυταρχικό προσωπείο της κυρίας κρύβονται η δυστυχία και η αδυναμία , σπεύδει να το εκμεταλλευτεί. Η εξουσία αλλάζει χέρια, τα απωθημένα βγαίνουν στην επιφάνεια και η νοσηρή κοινωνική πραγματικότητα θριαμβεύει, οδηγώντας τα πάντα σε ένα αδιέξοδο. Η διαμάχη των δύο φύλων για την κυριαρχία εντείνεται μέσα από την σύγκρουση των δύο αντίθετων κοινωνικών τάξεων. Η Τζούλια είναι εκπρόσωπος μιας αριστοκρατίας που ο σταδιακός ξεπεσμός της είναι αποτέλεσμα της ανηθικότητας της. Από την άλλη πλευρά ο Ζαν εκπροσωπεί την ανερχόμενη λαϊκή τάξη, που δεν διστάζει να πατήσει επί πτωμάτων για να αναρριχηθεί.